ตอนที่324

โดยเฉพาะทัศนคติของนลินที่เพิ่งเจอในวันนี้ ทำให้คิดได้ ว่าเธออยากอยู่ข้างกายเขามากเหลือเกิน คอยปกป้องเขา ดูแลเขา

คุณอาของเธอแสนดีขนาดนี้

มีเหตุผลอะไรกันให้ผู้หญิงเลวคนนั้นมารังเกียจ?

ธามนิธิมองไปยังยัยเด็กชื่อบื้อคนนี้ ความอบอุ่นของเธอ ทำให้นึกถึงดวงอาทิตย์ดวงน้อย “บนโลกใบนี้ คงมีแต่เธอ เท่านั้นที่ชื่อบื่อขนาดนี้ ”

ปาณีแย้ง “คุณพูดว่าฉันชื่อบื้ออีกแล้ว วันนี้ฉันชื่อบี้ อมากหรือ ”

“ซื่อบื้อสุดๆ” เขาพลิกตัวกลับ กดเธอลงใต้ร่าง ก้มลงจูบ ปากเล็กๆของเธอ ผ่านไปเนิ่นนานก่อนจะส่งเสียงอย่างคลุมเค ลือ “ปาณี”

“อือ”

“อย่าไปจากผมนะ”

เสียงของเขาแหบแห้ง แค่ประโยคเดียว กลับทำให้ เบ้าตาของปาณีเปียกชื้น ค่ะ”

เธอไม่ไป ที่ไหนก็ไม่ไปทั้งนั้น ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน เธอจะยังคงอยู่เคียงข้างเขา

ต่อให้เขาลุกขึ้นมาไม่ได้อีกทั้งชีวิตก็ไม่เป็นไร เธอจะอยู่ เป็นเพื่อนเขาเอง เป็นหนูน้อยของเขา เป็นภรรยาให้กับเขาไป ทั้งชีวิต คำตอบของเธอ เปลี่ยนจูบของเขาให้ลึกซึ้งขึ้น จากริม ฝีปาก ไปยังคาง ไหปลาร้า ก่อนเลื่อนลงไปด้านล่าง

ริมฝีปากของเขาคล้ายกับมีเวทมนต์ เพียงไม่นานนัก กลับทำให้ร่างกายเธออ่อนปวกเปียก เธอกระซิบเสียงเบา”ไม่ เอาแล้ว…”

“เด็กดี” ธามนิธิในคืนนี้ค่อนข้างรุนแรง ไม่เหมือนกับ ปกติที่ค่อยๆเป็นไปอย่างละมุนละม่อม

“ถ้าเป็นอย่างนี้อาจจะมีน้องได้นะคะ ฉันยังไม่อยากท้อง” ปาณีในตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะมีลูก เธอค่อนข้างแน่ชัดใน ความคิด

คำพูดของเธอทำให้ธามนิธิคิดอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขน ขยับพลิกด้าน และเปิดลิ้นชักที่ ข้างหัว เตียง ก่อนหยิบสิ่งป้องกันที่เตรียมเอาไว้เมื่อก่อนหน้า ขึ้นมา

เมื่อเห็นสิ่งที่เขาหยิบขึ้นมา ปาณีถึงกับนิ่งไปชั่วขณะ ไม่รู้ ทำไมถึงรู้สึกเหมือนถูกเขาวางแผนไว้ล่วงหน้ามาก่อนอย่างใด อย่างนั้น

ไม่น่าหล่ะ เขาถึงส่งดอกไม้ให้เธอ ที่แท้เป็นแผนขั้นแรก ของเขา..

ผู้ชายคนนี้ สมปีศาจร้ายเสียจริง ทุกๆก้าวล้วนถูก วางแผนไว้แล้ว!

ธามนิธิยกของที่มียัดใส่ในมือของเธอ “แบบนี้โอเคไหม”

ยามเมื่อถามถาม ดวงตาของเขาสะท้อนประกายอบอุ่น ใบหน้าที่สะท้อนแสงมาทำเอาดวงตาของเธอพร่าไปชั่วขณะ

ลองคิดดูเล่นๆถ้าหากมีผู้ชายที่หล่อกว่าเผิงอวี่เยี่ยนกด คุณลงใต้ร่างและแผดเผาคุณไปพร้อมๆกันมันจะรู้สึกยังไง เมื่อปาไตอบสนองกลับ เธอค้นพบว่าตัวเองพยักหน้า

ประหนึ่งถูกเข้าสิง

“งั้นเรามาเริ่มกันเถอะนะ” ธามนิธิพูดจบประโยคปราณี

ก็ค้นพบอย่างรวดเร็วว่าเสื้อผ้าของตัวเองถูกถอดทิ้งออกไป ด้านข้างอย่างรวดเร็ว

ใครก็ได้บอกทีว่าเมื่อกี้เธอพูดอะไรออกไป!

ในตอนแรก เมื่อมองใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ปาณี คิด โดนหลอกก็หลอกเถอะ นี่คือสามีของเธอ เธออยากนอน ก็ได้นอน ไม่มีอะไรเสียหาย

แต่ผ่านไปไม่นานนัก เธอกลับนึกเสียใจขึ้นมา!

ไม่รู้เป็นเพราะคืนนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดีหรือเปล่า ธามนิธิ ที่ปกติมักควบคุมตัวเองได้เป็นอย่างดี คืนนี้กลับเร้าร้อนเป็น พิเศษ

เขาหยุดเมื่อผ่านไปได้ครึ่งทาง ในตอนนั้นปาณีเกือบ ม่อยหลับไปแล้ว แต่ไม่นานนัก เธอกลับถูกเขาปลุกให้ตาสว่าง ขึ้นอีกครั้ง

ยามเกือบจะตีสาม เธออยากไปเข้าห้องน้ำ เธอต้อง อ้อนวอนเขาอยู่นานก่อนจะปล่อยให้เธอไป

เธอหาเสื้อผ้าของตัวเองไม่เจอจึงสวมเสื้อเชิตของเขาไป ห้องน้ำแทน เธอรู้สึกขาของเธอสั่นไปหมด

ปาณีง่วงนอนมาก แต่เมื่อเธอต้องลุกไปเข้าห้องน้ำ เธอ กลับหายง่วงขึ้นมา จึงถือโอกาสอาบน้ำในทีเดียว เธอยืนใต้ฝักบัวที่ไหลรดลงศีรษะ ด้านนึงอาบน้ำ ด้านนึงคิด คำนึง ใครบางคนบนเตียง แท้จริงแล้วคือปีศาจ เธอไม่อยากได้ดอกไม้ และก็ไม่อยากสามีคนนี้แล้ว ใครอยากได้ก็เอาไปเลย! เป็นแบบนี้แล้ว เธอคงต้องเหนื่อยตายสักวันใดวันหนึ่ง

เมื่อปาณีอาบน้ำเสร็จและออกจากห้องน้ำ ปาณีเห็นว่าธา มนิธิกำลังนอนพิงหัวเตียง ยังคงไม่นอน…