ตอนที่ 299

ธามนิธิตอบว่า “ครับ”

เสียงหุ้มนั้น กังอยู่ข้างๆหู ปาก ทำให้เธอตกใจจนรีบหันหน้ากลับมา

ปาเนิมองไปยังธามนิธิที่ไม่รู้ว่ามาอยู่ข้างหลังเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ “คุณอา คุณกลับมาตอนไหนคะ?”

สีหน้าของธามนิธิเรียบนิ่ง “กลับมาสักพักแล้ว”

“…” หลังจากได้ยินประโยคนี้ ปาณีก็รู้สึกบรรยากาศรอบๆตัวเริ่ม

ตงิดๆ

เขามาสักพักแล้ว แสดงว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เขาเห็นหมดนะสิ? เห็นเวทัสช่วยเธอเมื่อ กี้ คุณอาคงจะไม่คิดมากนะ?

ต้องไม่คิดมากแน่ๆ ?

แต่ว่า ทำไมเธอถึงรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นนั้นล่ะ?

“พี่เขย” ในเวลานี้เอง เสียงของนภันต์ดังขึ้น ทักทายอย่างเป็น ธรรมชาติ

และไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำว่าพี่เขยนี้หรือเปล่า ปาณีรู้สึกว่าอารมณ์ของธา มนิธิดีขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่า น้องชายคนนี้ยังมีความน่ารักอยู่บ้าง

ธามนิธิมองไปยังนภันต์ เพียงแต่ตอบ “อืม” ไปเสียงเดียว จากนั้นก็นั่งลงข้างปาณี มองเธอตายครั้งแล้วครั้งเล่า ปาณีรู้สึกว่าเธอ ขายหน้าไปจนหมดสิ้น

เกมนี้ไม่เหมาะกับเธอจริงๆ

“ไม่เล่นแล้ว!”

ตานี้จบลงสักที ปาณีวางมีอลง

นภันต์รู้สึกภูมิพอใจที่มีญาณที่ทราบเหตุการณ์ล่วงหน้า “ฉันบอกแล้ว ไปไหมว่าพี่ฉันเล่นกากมาก!

“นายหุบปากไปเลย

ปาณีมองบน ยืนขึ้น พบว่าธามนิธิเข้าไปในห้องอาหารแล้ว จึงตาม เข้าไป

ธามนิธินั่งอยู่ข้างๆโต๊ะอาหาร นิ่งดื่มน้ำอย่างเงียบๆ ไม่รู้ว่ากำลังคิด อะไรอยู่

ธามนิธิมองไปยังปาณีที่ทำหน้าทิ้งเข้ามา สายตาอ่อนโยนมาก “ไม่เล่น แล้วหรอ?”

“ไม่สนุก” ปาณีนั่งลงข้างๆเขา กอดแขนเขาไว้ “พวกเขารังเกียจที่หนู เล่นไม่เก่ง

ธามนิธิยิ้มมุมปาก เป็นรอยยิ้มจางๆ แต่ทำให้วิญญาณคนมองหลุดลอย

ได้เลยทีเดียว

ปาณีมองใบหน้าด้านข้างที่หล่อเหลาของเขา ถามอย่างน่าสงสารว่า “คุณอาหัวเราะเยาะหนูด้วยหรอ?”

ธามนิธิกุมมือเธอไว้ เปลี่ยนเรื่องมาคุยเรื่องจริงจัง “งานวันนี้เป็นยังไง

บ้าง?”

พอพูดถึงเรื่องนี้ ปาณีก็ยิ้มออกมา “หนูเซ็นสัญญากับพวกเขาแล้วค่ะ น่าเชื่อถือมากทีเดียว”

ธามนิธิมองไปยังดวงตาที่ยิ้มของเธอ ขยี่หัวเธออย่างอ่อนโยน “ถ้า อย่างนั้นก็ดี”

เห็นเธอยิ้มได้แบบนี้ ก็ไม่เสียแรงที่เขาใช้ความคิดไปกับเรื่องของเธอ ขนาดนี้

ปาณียังไม่ถึงอายุ 19 ปีเลย ยังเด็กอยู่มาก เส้นทางแห่งการประสบ ความสำเร็จถูกกำหนดให้เต็มไปด้วยขวากหนามอยู่แล้ว สิ่งที่เขาทำได้ ก็ เพียงช่วยดึงเธอในตอนที่เธอต้องการความช่วยเหลือก็แค่นั้นเอง

ทุกคนทานอาหารเย็นกันที่นี่

ธามนิธิชอบความสงบ และไม่ค่อยพูด ดังนั้นทุกคนจึงสงบเสงี่ยมเป็น พิเศษ มักรู้สึกว่าธามนิธิกำลังสวมบทบาทเป็นปีศาจในสายตาของพวกเข้า

อยู่

และในตอนนี้ ปีศาจร้ายคนนี้กำลังคืบอาหารให้ปาณีอยู่ คืบของอร่อย ไว้ในถ้วยของเธอหมดเลย

คนที่นั่งอยู่เป็นคนโสดทั้งหมด เห็นภาพเบื้องหน้าก็นั่งดูทั้งสองคนโชว์ สวิทต่อไป พร้อมกับเล่นมือถือไปด้วย

มีคนส่ง QQ มาให้ปาณี เธอกำลังจะตอบ ธามนิธิมองไปยังปาณีที่มัวแต่ เล่นมือถืออยู่ ขมวดคิ้ว “ตั้งใจกินข้าวหน่อย อยามัวแต่เล่นมือถือ

“ค่ะ” ปาณีเก็บมือถือโดยดี

ส่วนคนอื่นนั้น พอได้ยินคำพูดของธามนิธิ ก็เก็บมือถือตามด้วย ในใจของทุกคนรู้สึกเหมือนกันก็คือ : ธามนิธิเข้มงวดจัง!

แต่คนที่เข้มงวดและน่าเกรงขามคนนี้ด้นดีกับปาณีเป็นพิเศษ ยังคืบ อาหารให้เธออีก