ชยรพไม่เข้าใจจริงๆ “ปาณีเธอไปคุยอะไรกับ เวทัส? มันถึงได้โกรธจนดื่มเหล้าทั้งคืน”

ปาณียกยิ้ม “เขาชอบก็พอ”

เธอไม่คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำกับเวทัสมันไม่ถูกยัง

ไง

ตอนนี้ก็เลิกกันแล้วงั้นก็ต้องให้เวทัสยิ่งเกลียด เธอยิ่งดีสิ

ที่จริงแล้ววันนี้ที่เวทัสมาหาเธอก็ทำเธอตกใจไม่

น้อย

ตอนคบกับเขายังไม่เคยเห็นเขาทิ้งศักดิ์ศรีตัว เองขนาดนี้แต่ตอนนี้เธอก็แต่งงานแล้วเขายังมาพูด แบบนี้อีก

แล้วจะให้เธอทำยังไง?

จะให้ตอบเขาก็ไม่ได้

สภาพเวทัสตอนนี้เป็นสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด

ปาณีส่งข้อความให้ชยรพเสร็จก็ยกหัวขึ้นมาสบ ตากับธามนิธิพอดีพบว่าเขากำลังจ้องที่โทรศัพท์เธอ อยู่
เขา….เหมือนเห็นภาพที่ชยรพส่งมาเมื่อกี้

เพราะว่าเธอกับเวทัสเคยมีความสัมพันธ์ที่อึดอัด กันมาก่อน ปาณีก็เคยหลีกเลี่ยงที่จะพูดชื่อเวทัสต่อ หน้าเขา

ก็เลยเห็นสบตากับเขาก็เอาโทรศัพท์ตัวเองซ่อน อย่างอัตโนมัติ

ธามนิธิขมวดคิ้วแล้วมองปาณีแต่ไม่ได้พูดอะไร

ปาณีเห็นเขาสภาพนี้ก็เอาโทรศัพท์ออกมา เตรียมจะอธิบายให้เขา

“คุณธามนิธิได้ข่าวว่าจะแต่งงานเดือนนี้ใช่ไหม ครับ?” ไม่รู้ว่าจะมีเกียรติพอที่จะไปร่วมงานแต่งงาน ด้วยหรือเปล่าครับ?” คนที่นั่งอยู่ตรงข้ามคุยกับธา มริธิ

ธามนิธิ ได้สิครับเดียวให้คนส่งการ์ดเชิญไป ให้”

ปาณีดูสถานการณ์ก็เลยเก็บเรื่องนี้ค่อยว่ากันอีก

ไม่รู้ว่าเขาเห็นหรือยังน่าจะไม่เห็นแหละ?

ที่

ปาณีตอนนี้อยากตบตัวเองจนตายทั้งๆที่ไม่มี อะไรแล้วเธอจะแอบทำไม?
ทำเหมือนเธอกลัวโดนจับ

พอกินข้าวเสร็จ ปาณี ไวยาตย์และธามนิธิก็ลง มาจากชั้นบน รอรถมารับที่หน้าโรงแรม

ตอนเย็นฝนตกนิดหน่อยอากาศก็เลยเย็นๆ ปาณีใส่แค่เสื้อชั้นเดียวพอลมพัดมาก็รู้สึกหนาว เธอกระโดดกับที่ “หนาวมากเลย! พวกเธอไม่ หนาวกันหรือไง?”

ไวยาตย์ “เดียวรถก็มาแล้วทนอีกนิดหน่อย ช่วง สองสามวันนี้อุณหภูมิต่ำลงคราวหลังจะออกจาก บ้าน คุณปาณีก็ใส่หนาหน่อย”

“ไม่คิดว่าตอนกลางคืนจะหนาวขนาดนี้! ตอน กลางวันยังร้อนอยู่เลย” ปาณีมองธามนิธิพึ่งสังเกต ว่าเขาไม่ได้ตอบเธอเลยสงสัยงอนอีกแล้ว

เธอก็รู้เลยว่ายังไงคุณอาก็ต้องงอน

ดูจากสภาพก็ต้องมาง้อคนตัวใหญ่อีกแล้วสินะ!

ปาณดกับธามนิธิ “คุณอาคะ ฉันหนาว เธอถอด เสื้อเธอมาให้ฉันใส่หน่อยสิ?”

ธามนิธิและไวยาตย์ใส่เสื้อสูทกัน

ธามนิธิมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าแต่ก็ไม่ได้ตอบ คำถามปาณีดูเหมือนไม่อยากตอบเธอด้วย
นี่มันก็อึดอัดไปนะ!

ไวยาตย์เห็นก็รู้ว่ามันไม่ปกติไม่รู้ว่าสองคนนี้

ทะเลาะอะไรกัน “งั้นใส่ของผมไหมครับ?” ปล่อยคุณปาณีหนาวแบบนี้ก็ไม่ได้ใช่ไหม?

ถ้าเธอไม่สบายขึ้นมาเดียวคุณธามนิธิก็เป็นห่วง อีก พูดจบก็ถอดเสื้อออกมาให้

ธามนิธิ “ไม่ต้อง”

เขาถอดเสื้อตัวเองแล้วเอาให้ปาณี

ภรรยาตัวเองจะให้ใส่เสื้อผู้ชายคนอื่นได้ยังไง กัน?

ปาณีมองเขาที่ยื่นเสื้อมาให้แบบหน้าตาเย็นชาก็ รับเสื้อมาอย่างระมัดระวัง “ขอบคุณคุณอานะคะ”

ยังดีที่ยอมสนใจเธออยู่!