“ใช่ฉันพึ่งสิบแปดปีอายุน้อยกว่าเธอนิดหน่อย” ปาณัมองเวทัส “แต่ว่าอายุในบัตรประชาชนของฉัน อายุยี่สิบพอดี ตอนนี้สบายใจได้หรือยัง”

เวทัสไม่เคยคิดเลยยังมีวิธีแบบนี้อีก

เขาคิดว่าแค่พวกเธอยังไม่ได้จักงานแต่งงานเขา ก็ยังมีโอกาสอยู่แต่…

ไม่คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้

มองสีหน้าของปาณีก็ดูเหมือนเธอไม่ได้พูดเล่น เขารู้สึกเจ็บปวดใจเหลือเกินน้ำเสียงที่พูดออก มาก็ดูเศร้า “เธอกับเขาจดทะเบียนสมรสแล้วฉันล่ะ? ฉันจะทำยังไงต่อ?”

เมื่อคืนเขาไม่ได้นอนทั้งคืนสีหน้าตอนนี้เลยดูแย่ แถมขอบตายังแดงอีก

ปาณีไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อน เวทัสที่ เคยรู้จักเหมือนก่อนเป็นคนหยิ่งจะตายอยู่แล้วถึงแม้ จะโดนธามนิธิสั่งสอนก็ไม่เคยเขาเป็นแบบนี้มาก่อน

เขามองเธอความรู้สึกเศร้ามันอั้นไม่อยู่แล้ว “ฉัน ชอบเธอนานขนาดนี้ ชอบเธอมาตลอด ไม่ว่าฉันกินข้าว นอน อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ก็เป็นเธอหมด! ฉัน ควรจะทำยังไงดี? ปาณีเธอบอกฉันสิว่าเธอทำแบบนี้ กับฉันได้ยังไงกัน? เธอลืมสัญญาของพวกเราได้ยัง ไง? เธอแต่งงานกับคนอื่นแล้วตอนนี้ฉันจะทำยังไง?”

เขาหลับตาลงในหูมีแต่เสียงเธอดังขึ้น :

“เวทัสไม่ต้องนอนแล้ว ครูเข้าแล้ว”

“เวทัสตอนเธอยิ้มนี่ดูดีกว่านะ”

“เวทัสวันนี้ฉันอ่านหนังสือเล่มหนึ่งในนั้นพระเอก และนางเอกสุดท้ายเลิกกัน เธอว่าวันหนึ่งพวกเราจะ เลิกกันไหม?”

“เวทัสรอให้จบก่อนแล้วพวกเราไปเที่ยวด้วยกัน ไหม?”

ถึงตอนนั้นเขาก็ชอบเธอแต่ก็มักจะคิดว่าตัวเอง เป็นคนชั้นสูงอย่างบ้านแสงศรีเรืองก็ต้องค่อยให้คน ทั้งโลกมาใจเขาเป็นหลัก

พอได้ยินติรยสบอกว่าเธอหลบเขาทุกวัน ไม่ ชอบเขาก็แค่แสดงด้วยเฉยๆแล้วเขาก็นัดเธอสอง สามรอบแต่เธอก็ปฏิเสธหมดเขาเลยโกรธ!

ได้เป็นแฟนเขาทั้งทีก็ควรเป็นศักดิ์ศรีของเธอสิ มีสิทธิ์อะไรมาทำตัวแบบนี้กับเขา?

เขาจะเลิกกับเธอ!
เขาต้องหาคนรู้เรื่อง อ่อนโยนและเก่งกว่าเธอ

แต่ตอนนี้เขารู้สึกผิดแล้ว!

หยิ่งเป็นอะไร เป็นคุณชายของบ้านแสงศรีเรือง แล้วยังไง!

ติรยาดีกับเขามากกว่าปาณี ตอนเขาโกรธติรย สก็ไม่กล้าพูดสักคำแต่นั่นมันแล้วไง เขาไม่มีปาณีอีก ต่อไปแล้ว

ตอนนี้ชื่อของปาณีและธามนิธิมัดกันไว้แน่น เขา รู้ว่าเขาไม่มีโอกาสอีกแล้ว

ปาณีมองเวทัสที่เสียใจอยู่ตอนนี้แล้วหัวเราะ “ถ้าเธอรักฉันขนาดนี้งั้นชาตินี้ก็ไม่ต้องไปรักคนอื่นสิ ค่อยเฝ้าดูแลฉันทั้งชาตินี้เลย! ไม่ขอค่าตอบแทนสิ ถึงเป็นรักแท้เธอว่าไง?”

” เวทัสมองเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ “นี่เธอ เห็นค่าตัวเองมากไปแล้วนะ!”

ทีแรกเขาก็ยังเศร้าอยู่แต่พอฟังที่เธอพูดแล้วใน ใจก็ยิ่งโกรธไปใหญ่ นี่เธอเป็นน้าสะใภ้เขาแล้วมีสิทธิ์ อะไรให้เขาดูแลเธอทั้งชาตินี้ ?

เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร!

ปาณียกคิ้ว “งั้นข้อเสนอที่ฉันยื่นออกมาเธอยัง ไม่ยอมทำงั้นก็ไม่ต้องมาถามฉันสิ แค่เห็นเธอก็รำคาญ!”

ปาณีพูดจบยังไม่ทันให้เวทัสตอบกลับก็เดินออก

มาเลย เห็นโมรีและชยรพยังรออยู่ที่หน้าประตู เธอมีนัดกินข้าวกับธามนิตอนกลางคืนและอยาก กลับบ้านเช้าหน่อยเลยไม่ได้อยู่ต่อ

ชยรพและโมรีรีบเข้าไปดูเวทัสในห้องเรียน

กลางคืนธามนิธิกินข้าวกับคนอื่นแต่พาปาณีมา ด้วย ปาณีที่นั่งอยู่ข้างๆก็กินเองอย่างเงียบๆแล้วได้ รับรูปจากที่ชยรพส่งมาตอนนี้พวกเขาไปร้อง คาราโอเกะอยู่และเวทัสก็ดื่มเหล้าอยู่