เพราะว่าถึงเดือนสอบแล้ว อากาศก็ไม่ได้ร้อนอีก แล้วข้างนอกก็มีลมเย็นๆพัดมาบ้าง….

ธามนิธินั่งอยู่บนเก้าอี้เข็นมองปาณีที่จัดเสื้อจัด ทรงผมตัวเองแล้วหัวเราะ

ทุกการกระทำของเธอก็แสดงออกมาว่าเธอ กำลังตื่นเต้นอยู่แล้วดีใจด้วย แต่งงานกับเขาทำให้ เธอดีใจขนาดนั้นเลย?

ทั้งๆที่เขาเป็นคนที่คนอื่นอยากหลบก็หลบไม่ทัน กลัวโดนลากให้เหนื่อย

“เสร็จหรือยัง?” ทนรอมานานมากแล้วถึงถามคำ นี้ออกไป

เพราะตอนจดทะเบียนสมรสต้องถ่ายรูปก็เลย ค้องใส่เสื้อเชิ้ต ปาณีมองตัวเองในกระจก “เสร็จแล้ว ค่ะ”

รู้ว่าทำให้คุณอารอนาน

เธอเดินไปเข็นเก้าอี้แล้วออกไป

ไวยาตย์จัดการเรื่องรถให้เรียบร้อย

ระหว่างทาง ปาณีมองนอกหน้าต่างไม่พูดอะสักคำ

ธามนิธิมองเธอ “ทำไม ไม่อยากแต่งกับฉันหรือ

ไง?”

ประโยคนี้ของเขาให้ไวยาตย์ที่กำลังขับรถ อยู่ถึงกับชะงักและเสียวสันหลังขึ้นมา

คุณธามนิธิทำไมอยู่ๆมาถามแบบนี้?

ถึงแม้ปกติปาณีจะเชื่อฟังแต่ถ้าเกิดอยู่ๆมาบอก ว่าไม่แต่ง! งั้นเรื่องราวทั้งหมดจะเป็นยังไงต่อ?

แต่ว่าธามนิธิก็ถามออกมาแล้วไวยาตย์ก็ห้ามไม่

ได้

ลองคิดดูวันนี้ปาณีก็ดูแปลกๆ นี่ผู้หญิงคนนี้คิด จะกลับคำตอนนี้หรือไง!

ถ้าเป็นอย่างนี้….เขาจะไม่ยอมให้อภัยเธอแน่ๆ!

ปาณีมองวิวนอกหน้าต่างแล้วปรับความรู้สึกตื่น เต้นของตัวเอง ได้ยินที่ธามนิธิพูดเธอเลยหันไปบอก เหตุผล “เปล่า นี่เป็นครั้งแรกที่จดทะเบียนสมรสเลย ตื่นเต้น”

ไม่ใช่แค่ตื่นเต้นนิดหน่อยแต่คือตื่นเต้นมากๆ

นี่ยังไม่ถึงสำนักงานอำเภอใจเธอก็เหมือนจะเต้น ออกมาแล้ว
ธามนิธิฟังเหตุผลแบบเด็กๆของเธอก็หัวเราะ “ฉันก็จดทะเบียนสมรสครั้งแรก”

มันก็จริง!

ปาณีค่อยมารู้สึกตัวแล้วมองธามนิธิ “งั้นคุณตื่น เต้นไหม?”

เธอมองธามนิธิอย่างคาดหวัง ธามนิธิก็มองเธอ แต่กลับไม่ได้ตอบคำถามของเธอ

ตลกหรือไง ถึงแม้เขาจะตื่นเต้นจริงๆเขาเนื่ยนะ จะพูดออกมา?

ปาณีเห็นเขาไม่ตอบกลับเลยมองนอกหน้าต่าง ต่อ “ก็ใช่สิ คุณอาเคยเจอมาทุกสถานการณ์แล้วจะ ตื่นเต้นได้ไง”

ก็แค่จดทะเบียนสมรสเขาก็คงไม่ตื่นเต้นหรอก! แต่พอธามนิธิฟังที่ปาณีพูดเสร็จก็รู้สึกหัวใจตัว เองเต้นเร็วกว่าปกติ

ตอนจดทะเบียนสมรสมีพิธีที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือ ให้คำสัญญา ปาณีอุตส่าห์ใช้เวลากรอกเอกสารมา ทำให้ตัวเองไม่ตื่นเต้น แต่พอเข้าไปข้างในพนักถาม รอบที่สามแล้ว “คุณยินยอมที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน

หรือเปล่าครับ?”

ถามจนปาณีรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง
จนทำให้ตื่นเต้นจนเหงื่ออกเต็มมือตอนอ่านคำ สัญญาที่ทางอำเภอแนะนำให้อ่าน “พวกเราทั้งสอง คนยินยอมที่จะเป็นสามีภรรยา ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราจะร่วมกันรับผิดชอบและทำตามหน้าที่ให้ดี ที่สุด : ดูแลพ่อแม่ สอนลูกหลาน ช่วยเหลือกันและ รักกันตลอดไป! จากนี้ไม่ว่าจะราบรื่นหรือลำบาก ไม่ ว่าจะร่ำรวยหรือยากจน ไม่ว่าจะแข็งแรงหรือมีโรค ภัย ไม่ว่าจะวัยรุ่นหรือจะแก่ พวกเราจะอยู่ด้วย ผ่าน ความยากลำบากไปด้วยกัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน และจะเป็นคู่กันตลอกไป! พวกเราจะทำตามและ รักษาคำสัญญาที่อ่านในวันนี้!”

เพราะว่าคนนอกเข้ามาไม่ได้ ไวยาตย์ที่ยืนอยู่ ข้างนอกก็ตื่นเต้นเพราะกลัวเกิดอุบัติเหตุ