ตอนที่ 163

“รองเท้า”

“น้าลำมุงเป็นคนซื้อ เธอไปขอบคุณเขาสิ” ธา มนิธิขมวดคิ้วและให้ไวยาตย์เข็นเขาเข้าไปในลิฟต์

ปาณีเดินตามเข้าไปในลิฟต์ มองดูเท้าของตัวเอง ยิ่งใส่ยิ่งรู้สึกชอบ

ใส่สบายมากจริงๆ

ธามนิธิแอบมองท่าทางที่มีความสุขของเธอแวบ หนึ่ง อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

เขาชอบปาณีที่รู้สึกพอใจและมีความสุขกับสิ่ง เล็กๆน้อยๆแบบนี้มาก แค่รองเท้าคู่เดียว ก็ทำให้เธอมี ความสุขมากขนาดนี้!

โง่จริงๆเลยนะ!

ในบ้านวิสิทธิ์เวช ชั้น 2 ห้องของเวทัส ชยรพนัง อยู่บนโซฟา กำลังเล่นเกมมือถืออยู่กับเวทัส

เกือบจะได้ MVP แล้วแท้ๆ แต่สุดท้ายกลับโดน คนของฝ่ายตรงข้ามรุมฆ่า 5 ต่อ 1 เขามองเวทัสอย่าง โมโห “พวกนายหักหลังฉัน!”

เวทัสขมวดคิ้วอย่างใจเย็น “กาก!” ชยรพมองคนที่หักหลังเขาอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร “.นาย ไม่สนใจนายละฉันจะไปดื่มน้ำ”

เขาเดินออกไปจากห้อง เตรียมตัวจะไปดื่มน้ำข้าง ล่าง ก็เจอกับปาณีที่แบกเป้เดินขึ้นบันไดมาพอดี

ปาณีกับธามนิธิเพิ่งมาถึง เธอกำลังจะเอาของไป เก็บที่ห้อง

“ปาณี”

แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนชุดแล้ว แต่ชยรพก็จำเธอได้

ตั้งแต่แวบแรก

ปาณีได้ยินคนเรียกชื่อเธอจึงหยุดเกิน ก็เห็นชย รพ เขาเปลี่ยนชุดแล้วเหมือนจะดูหล่อกว่าครั้งก่อนนิด หน่อยนะ

แต่เดิมอยากถามว่านายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แต่ก็ นึกได้ว่าเขาเป็นเพื่อนของเวทัส ปรากฏตัวขึ้นที่นี่ก็ เหมือนจะไม่แปลกอะไร ปาณีจึงไม่ได้ถาม

เพียงแต่ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “มีธุระหรอ?”

“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” ชยรพเดินเข้ามาหาเธอ ประเมินเธออย่างประหลาดใจ “ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเวทัสห รอ?”

เธอมีสายสัมพันธ์กับเวทัส? คิดไม่ถึงจริงๆ!

“มีธุระเลยแวะมา” ปาณีมองเขาอย่างนิ่งเฉยแวบ หนึ่ง ไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เดินเข้าห้องของตัวเองไป

เพื่อรอชยรพแล้ว เวทัสกำลังพิมพ์ข้อความ สนทนากับเพื่อนๆที่เล่นเกมด้วยกันเมื่อครู่
ชยรพที่ไม่ทันได้ดื่มน้ำเดินกลับเขามาในห้องนั่ง ลงตรงข้ามเวทัสด้วยสีหน้าจริงจังมาก “นายรู้ไหมว่าฉัน เจอใครมา?”

“ใคร?” เวทัสกำลังยิ้มข้อความในหน้าจอ ไม่ได้ มองเขาแต่อย่างใด

ชยรพพูดว่า “ปาณี เธอมาปรากฏตัวที่บ้านนายได้ ยังไง?”

ครั้งก่อนที่เจอหน้ากัน เวทัสยังพูดอยู่เลยว่าไม่ สนิท แต่ผลลัพธ์คือ ชั่วพริบตาเดียว ปาณีก็ปรากฏตัวที่ บ้านของเขา

เวทัสเงยหน้าขึ้น สีหน้าเข้มขรึมมาก “ทำไมนาย ยังไม่ลืมเธออีก ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าคิดจะจีบเธอ”

“นายจะตื่นเต้นขนาดนี้ทำไม?” ชยรพหัวเราะ

“เมื่อก่อนพวกนายเรียนโรงเรียนเดียวกัน เธอคงไม่ได้ เป็นแฟนเก่านายใช่ไหม?”

“..” เวทัสตัวแข็งที่อ

แต่เดิมชยรพแค่พูดเล่นเฉยๆ แต่พอเห็นท่าทาง แบบนี้ของเวทัสแล้ว กลับรู้สึกเกินความคาดหมายเล็ก น้อย “นี่ฉันเดาถูกหรอ?”

“ถ้าเธอเป็นแฟนเก่าฉันแล้วจะปรากฏตัวที่นี่ได้ยัง ไง?” ตอนนี้ปาณีเป็นน้าสะใภ้ของเขาต่างหาก ถ้าหาก เขายอมรับว่าปาณีเป็นแฟนเก่าของเขาอีก จะขายหน้า ขนาดไหนเนี่ย!
ดังนั้น เวทัสจึงเลือกที่จะปฏิเสธ

เขาพูดกับชยรพว่า “แค่เป็นญาติกันเฉยๆ นาย อย่าแม้แต่จะคิดล่ะ”

ถ้าหากล่วงเกินน้าไป ผลที่ตามมาต้องไม่ดีแน่ๆ ชยรพรู้สึกประหลาดใจกับฐานะของปาณีเป็น อย่างมาก “ญาติ เป็นญาติกันยังไง? น้องสาวหรอ?”

“ใช่ น้องสาว!” เวทัสขี้เกียจอธิบาย น้าสะใภ้ 3 คำ นี้ เขาพูดไม่ออกมาจริงๆ

ปาณีวางกระเป๋าลง กลับไปยังชั้นล่าง

ธามนิธิไม่ได้กลับมาตั้งนาน ฐิติพรกำลังคุยกับธา มนิธิยู่ นานมากกว่าฐิติพรจะได้เจอ ดังนั้นต้องพูดคุยกับ เขาเยอะๆหน่อย