ตอนที่138

อบอุ่นมาก

พอธามนิธิเห็นแผลของปาณี ก็สั่งสอนสองสาม ประโยคแล้วค่อยลงมากินข้าวกับปาณี

ติรยาไปแล้ว เวทัสลงไปถึงที่ห้องครัวก่อน

จันวิภากำลังถามเวทัสอยู่ “แล้วแฟนเธอล่ะ? ไป แล้ว?”

ติรยาอยู่ที่นี่ไปอีกหนึ่งวันตอนบ่ายยังเห็นอยู่เลย แต่ตอนนี้ไม่อยู่แล้ว ทำให้จันวิภาตกใจเล็กน้อย

“ไม่ใช่ของผมแล้ว” ใบหน้าของเวทัสขรึมมาก

จันวิภามองไปที่เวทัส “เลิกแล้วเหรอ?”

ดูจากสภาพแล้ว เหมือนว่าลูกชายคงเศร้าไม่

น้อย?

จันวิภาอดใจคิดไม่ได้หรือเป็นเพราะตัวเองให้ ความกดดันกับเขามากเกินไป

พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่พอเห็นปาณีกับธามนิธิ เดินมา เวทัสก็รีบก้มหน้าทันที

ก่อนหน้านี้เพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัวเองไปขอ ให้อายกปาณีให้เขาได้สมหวังกัน ตอนนี้เขาไม่กล้าสู้ หน้าธามนิธิ ความละอายใจทำให้เขารู้สึกผิดกับอาตัว

เอง
จันวิภามองไปที่ธามนิธิ “ทำไมอยู่ๆถึงกลับมา ก่อน?”

“ทำธุระเสร็จหมดแล้วก็เลยกลับมาก่อน” ธามนิธิ

ตอบแบบนิ่งๆแล้วก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องเวทัส จันวิภาแอบล้อ “คิดถึงปาณีล่ะสิ! เมื่อก่อนแม่ยัง แอบห่วงว่าลูกจะไม่ดูแลภรรยาตัวเองดีๆ ให้ภรรยาตัว

เองลำบาก แต่ฉันเห็น เธอก็ทำตามหน้าที่ตัวเองได้ดี

เหมือนกันนะ”

%3D %3D ธามนิธิมองไปที่จันวิภาผู้ที่ชอบล้อเล่นผู้ อื่นเลยไม่อยากจะตอบเธอสักคำ

ปาณีมองไปที่เวทัสแวบหนึ่งแล้วค่อยนั่งลงข้างๆ ของธามนิธิ พร้อมทั้งทักทายจันวิภา

จันวิภายิ้มกลับแล้วบอกกับธามนิธิว่า “ได้ข่าวว่าติ รยาไปหาเธอเมื่อกี้ ไม่ได้พูดอะไรไปใช่ไหม?”

“ไม่มี” ธามนิธิตอบแบบนิ่งๆ

ปาณีมองไปที่คุณอาแวบหนึ่ง สังเกตได้ว่าธา มนิธิไม่ค่อยอยากรื้อฟื้นเรื่องนี้สักเท่าไร สักพัก ทั้งคุณพ่อชัยพรและคุณแม่ฐิติพรก็ลงมา

กินข้าวพร้อมกัน

คุณแม่ฐิติพรมองไปที่ปาณี “ปาณีใกล้เปิดเทอม

แล้วใช่ไหม”

อือ วันจันทร์ไปรายงานตัวค่ะ”

“เวทัสก็จะไปรายงานตัว ฉันไปส่งพอดี ไปด้วยกันเลยไหม” จันวิภาเสนอออกมา

“ไม่เอา” ปาณียังไม่ทันตอบอะไร เวทัสก็บอกไป

ก่อน

จันวิภามองไปที่เวทัส “เด็กคนนี้นี่ทำไมไม่รู้เรื่อง อีกล่ะ? ทางเดียวกันก็แวะไปส่งปาณีไม่ได้หรือไง?”

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดียวปาณีไปเองดีกว่า” อันที่จริง ถ้าเวทัสไม่พูด เธอก็ไม่อยากไปโรงเรียนพร้อมเขาอยู่ดี

จันวิภาบอก “เธอไปคนเดียวยังต้องเอาสัมภาระ อีก เธอจะไปได้ไง?”

“เดียวถึงเวลาฉันให้ไวยาตย์ไปส่งเธอเอง” ธา มนิธิเปิดปากพูดไปก็ทำให้ปาณีไม่ต้องหาเวลาแก้ตัวอีก

จันวิภาเห็นธามนิธิพูดขนาดนี้แล้วอดยิ้มไม่ได้ “งั้นก็ได้! ฉันเห็นเธอใส่ใจแต่เรื่องปาณีนะ”

ที่ธามนิธิให้ไวยาตย์ไปส่งเพราะเธอไม่ไว้ใจคน

อื่น

แต่ปาณีก็รู้ว่าเขาไม่อยากทำให้เธอกับเวทัสอึด

อัด

วันที่สองปาณีก็ได้ไปซื้อของที่ได้ใช้ในค่ายทหาร

กลางคืนหลังอาบน้ำเสร็จ ปาณีนอนอยู่บนเตียงก็ แอบตื่นเต้นเพราะพรุ่งนี้ได้ไปรายงานตัวแล้ว

เธอกอดหมอนไว้แล้วมองไปที่ธามนิธิที่กำลัง อ่านหนังสืออยู่ “คุณอายังไม่นอนหรอคะ?”
ตอนอยู่บ้านวิสิทธิ์เวช เธอได้นอนห้องเดียวกับ เขาก็เลยจำเป็นต้องนอนเตียงเดียวกัน

ธามนิธิบอก “เธอนอนก่อนสิ”

ธามนิธิไม่ได้มองปาณี ตามองไปที่หนังสืออย่าง

เดียว

เขากลัวว่าถ้าเกิดตัวเองมองไปวันนี้คงนอนไม่ หลับแน่ๆ