ตอนที่ 116

เธอไปตามป้ายที่ติดอยู่ประตู ไม่นานก็เจอธามนิธิ

ไวยาตย์เดินจูงวีลแชร์ที่มีธามนิธินั่งอยู่ และเดิน มาพร้อมๆกับชลิต

“คุณอา ”

พอเห็นธามนิธิ ดวงตาที่มีดดำของเธอก็เปล่ง ประกายขึ้น ราวกับได้เห็นแสงสว่างในความมืด

เธอเดินมาถึงข้างหน้าของธามนิธิ ” คุณตรวจ เสร็จหรือยัง ?”

โรงพยาบาลนี้ใหญ่มาก เธอเดินจนเกือบหลง

ทางไปแล้ว

ธามนิธิ พูดว่า “อิม

ตอนที่พวกเขาทักทายกัน ชลิตก็ยืนอยู่ข้างๆมอง ดูพวกเขาอย่างเงียบๆ

ความดีใจในสายตาของปาณี และความอ่อนโยน ในสายตาของธามนิธิ เขาล้วนเห็นได้ชัดเจน

ปกติเวลาที่ธามนิธิมาตรวจร่างกาย แม้คนในบ้า นก็ไม่เคยพามา วันนี้กลับพาเด็กสาวคนนี้ ยิ่งกว่านั้น เด็กสาวคนนี้ยังเรียกธามนิธิว่าคุณอา

โอ้แม่เจ้า ! ธามนิธิเพิ่งจะอายุ 27 เองนะ!

กลับโดนคนอื่นเรียกแบบนี้.
แล้วมองไปมีธามนิธิ เขากลับดูเหมือน เพลิดเพลินกับชื่อนี้มาก

ชลิตเป็นคนตาถึง เขาดูออกว่าเด็กสาวคนนี้ได้รับ การปฏิบัติไม่เหมือนกัน ถึงแม้จะเดาฐานะของเธอออก แล้ว แต่เขาก็อดความอยากรู้อยากเห็นไม่ได้” คนนี้ คือ….

” ภรรยาผม” ธานิธิตอบ

น้ำเสียงของเขาเหมือนมีความภาคภูมิใจอยู่

ยังไม่เคยเจอเวลาที่เขารีบร้อนอยากจะแนะนัพผู้ หญิงคนหนึ่งให้กับคนอื่น

หลังที่เขาหมั้นกับนลินแล้ว ทุกคนล้วนรู้ว่านลิน จะต้องแต่งงานกับเขาแน่ แต่ตอนที่ออกไปข้างนอก เขา

ไม่เคยริเริ่มแนะนำสักที

นลินต่างหากที่ต้องริเริ่มแนะนำตนเอง เทียบ อยากจะให้ทุกคนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับธามนิธิ

ชลิตมองไปที่ปาณี และพูดอย่างสุภาพ “สวัสดี ครับ คุณนายอภิสิทธิ์เวช”

เขามีมารยาทมาก ชลิตเป็นผู้ชายที่อ่อนโยน แถม เขายังเป็นหมอด้วย ยิ่งดูอ่อนนุ่มขึ้น

ปาณีมองไปที่ป้ายชื่อที่ติดหน้าอกของเขา ถึงแม้ คุณหมอชลิตจะเรียกเธอแก่ไปแล้วสิบปี แต่เธอก็ยังยิ้ม อย่างมีมารยาท และถามว่า”สวัสดีค่ะคุณหมออาการ ของคุณอาเป็นยังไงบ้างคะ”
นิสัยของธามนิธิ ปาณีรู้ดี แม้ตนเองเขาก็ยังไม่ อยากจะพาไปเลย ถ้าเธออยากรู้ผลตรวจร่างกาย ไปถาม คุณหมอตรงๆดีกว่า

ชลิตเหลือบไปที่ธามนิธิ สีหน้าของธามนิธิดู เคร่งขรึมมาก ดูท่าขคงไม่อยากจะบอกให้ปาณีทราบ

เขายิ้มแล้วพูดว่า”ยังดีครับ”

คำตอบของเขไม่ค่อยชัดเจน ปาณีฟังไม่ค่อย เข้าใจสักเท่าไหร่

เธอยังอยากจะถามต่อ ก็ได้ยินธามนิธิพูดขึ้น”เรา ไปกันเถอะ”

” อ่อ ” ปาณีเลยจำใจตามธามนิธิไป ก่อนไป เธอก็ยัง ไม่ล้มเลิกความพยายามที่จะถามเขา โบกมือกับ ชลิต “คุณหมอชลิต ลาก่อนค่ะ”

สร้างความสัมพันธ์ไว้ก่อน ที่หลังค่อยไปสอบถาม อาการของธามนิธิกับเขา

ปาณีเป็นคนที่ดูครั้งแรกรู้สึกธรรมดา แต่พอยิ้มขึ้น มา ก็ทำให้คนรู้สึกทั้งโลกสว่างสดใสไปหมด

แม้ชลิตก็โดนเธอทำให้ใจลอยไปนิด ทันทีนั้น เขาก็เข้าใจว่าทำไมธามนิธิถึงโดนเด็กหญิงคนนี้จำหัวใจ ไปแล้ว

เขายังไม่ได้คิดมาก ก็ได้ยินธามนิธิออกเสียงฮี

มองดูสภาพที่ยิ้มแย้มของปาณี เขาก็รู้สึกไม่ สบายในเหมือนมีก้างปลาติดอยู่ลำคอ
ไวยาต์ก็ดูออกแล้ว ไม่คิดเลยว่าคุณชายธามของ เขายังเป็นคนขี้หึง เขาพูดว่า”ปาณี รีบตามมา”

” หนูมาแล้ว ๆ

ปาณีรีบวิ่งไปสองก้าว แล้วตามพวกเขาไป

รถจอดอยู่ข้างนอก หลังธามนิธิขึ้นรถ ปารีก็ไปนั่ง ข้างๆเขา

ปาณีมองดูธามนิธิ”คุณอา ตอนนี้เราจะไปไหน”