ตอนที่ 113
“หะ?” ปาณี”คุณรีบไปนอนเถอะค่ะ”
เขาอยู่ เธอจะนอนหลับได้ไง
ธามนิธิมองมาที่ปาณี”ทำไม มีปัญหาหรือ”
” ปาณีจะกล้ามีปัญหาสักที่ไหน
“งั้นฉันนอนก่อนแล้วนะ”
” ผม ธามนิธิมองดูผมที่ยังไม่แห้งของเธอ ” ไม่
เช็ดผมให้แห่วก่อนแล้วค่อยนอน เธออยากเป็นไข้หรือ
เขาพูดตั้งหลายรอบหลายครั้ง แต่ปาณีก็ไม่เคย
จำสักที
ปาณี “เช็ดไปมันลำบากอะ”
ผมเธอยาวมาก ทุกครั้งต้องใช้เวลาเช็ดนานมาก
เบื่อจะตาย
ธามนิธิมองไปที่เธอ ” เอามา ผมเช็ดให้”
ปาณียื่นผ้าขนหนูส่งให้ธามนิธิ มันยุ่งยากจริงๆ”
“ผมไม่กลัวมันจะยุ่งยาก
”
ปาณีนั่งอยู่ตรงหน้าเขา มีคุณอาอยู่ เธอรู้สึก อบอุ่นใจมาก
เธอก็เลื่อนดูโทรศัพท์ไปพักหนึ่ง ธามนิธิพลาง เช็ดผม พลางถามเธอว่า “ เมื่อก่อนเธอก็นอนแบบนี้เลย หรือ”
“ตอนนี้อากาศมันร้อน เดี๋ยวก็แห้งแล้ว ” บางครั้ง เธอกลับถึงบ้านเหนื่อยมาก ก็ขี้เกียจไปเช็ดมัน
ธามนิธิมองดูปาณีที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขา แล้วเช็ด ผมให้เธออย่างตั้งอกตั้งใจ ในเรื่องที่ดูแลเธอ เขามักจะมี
ความอดทนมาก และไม่กลัวความลำบากด้วย ธามนิธิพูดอย่างจนใจ ” เธอนี่ ไม่ค่อยใส่ใจเรื่อง สุขภาพของตนเองเลย ต่อไปถ้ารู้สึกลำบาก ก็ไปหาผม
” ได้หรือคะ” ปาณีไม่กล้าเชื่อที่ให้ธามนิธิเช็ดผม
ให้เธอ
ถึงแม้เธอจะกลัวความยุ่งยาก แต่ให้เขามาช่วย เธอเช็ดผม เธอไม่สามารถอ้าปากไปได้
ธามนิธิพูดว่า ” ทำไมไม่ได้ ผมไม่กลัวความยุ่ง
ยาก”
ปาณีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
ธามนิธิถามด้วยเสียงต่ำ”หัวเราะอะไร”
ก็คือคิดถึงเมื่อก่อนตอนอยู่เมืองชลธี เพิ่งจะ เห็นหน้าคุณอาแค่ 2 ครั้งเอง ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่ง คุณอาจะช่วยเช็ดผมให้หนู” ปาณีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ออกมา ธามนิธิในตอนนั้นดูเย็นยะเยือกมาก!
แต่ตอนนี้ ถึงแม้ตอนที่เขาพูดกับเธอก็ยังคง จริงจังอยู่ เธอก็รู้สึกหวานใจมาก
ธามนิธิพูดว่า “ผมกลัวว่าเธอจะไม่สบาย ขี้เกียจ มานั่งดูแลผู้ป่วย”
” งั้นถ้าหากว่าฉันไม่สบาย คุณอาก็ยังต้องมาดูแล หน่อยู่ดี ” ถึงแม้เขาจะพูดอย่างนั้น แต่ถ้าถึงเวลานั้น
จริงๆ เขากลับเป็นคนที่ดูแลเธออย่างรอบคอบกว่าคนอื่น
ไม่นาน เขาก็เช็ดผมให้ปาณีเสร็จเรียบร้อย เขา วางผ้าหนูแล้วพูดปาณี”ไปนอนเลย”
อา
ทันใดนั้นปาณีก็ยื่นมือไปจับมือของธามนิธิ “คุณ ”
ธามนิธิมองมาทางปาณี ไม่ได้ออกเสียงพูด ปาณี มองดูสีหน้าของเขาแวบเดียว รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา”คืนนี้
หนูขอนอนกับครได้ไหมคะ”
ธามนิธิ
เมื่อคืนก่อนเธอก็ทำให้เขาไม่ได้นอนทั้งคืน วันนี้
จะมาอีกหรอ
ธามนิธิ ” นอนใครนอนมัน”
” แต่ว่าหนูอยากนอนกับคุณอะ! ” ปาณีพูด
ต่อ”เราแต่งงานกันแล้วไม่ใช่หรอ นอนด้วยกันมันไม่ดี ตรงไหน”
ยังไงธามนิธิก็ไม่ทำอะไรเธอ แถมยังช่วยพัฒนา ความสัมพันธ์ระหว่างเธอสองคนด้วย ปาณียินยอมนอนกับเขามาก
ตอนที่อยู่บ้านวิสิทธิ์เวช เธอก็นอนด้วยกันกับธา มนิธิ แต่พอกลับมาทุกครั้ง เขาก็ห่างกับเธอมาก
ธามนิธิพูดว่า”ผมไม่ชอบนอนกับคนอื่น” “หนูก็ไม่ชอบเหมือนกัน” ปาณีพูดว่า”แต่เมื่อ
อยู่ข้างๆคุณ หนูรู้สึกอบอุ่นมาก” เธออยากหาโอกาสคุยกับธามนิธิให้เยอะๆ
ธามนิธิมองไปทางปาณี ขมวดคิ้ว “ไม่รู้เขินอาย
เลย”
ไม่ทันรอให้ปาณีพูด เขาก็พูดว่า ” ผมไปนอนแล้ว
ตอนแรกยังบอกว่ารอเธอนอนแล้วค่อยไป ตอนนี้ เขากลับหนีไปก่อนซะแล้ว
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
