ตอนที่ 111

ปาณีเห็นเขาถือทะเบียนบ้านมา เธอเอามาเปิดดู

ใช่จริงๆด้วย…

เธอรู้สึกประหลาดใจมาก

แม่เอาทะเบียนบ้านมาให้เธอแล้วจริงๆ ?

แถมยังให้นภันต์ส่งมาให้เธอด้วยตนเอง

นภันต์ยื่นของกินเล่นถุงหนึ่งให้กับปาณี “นี่ให้พี่

ด้วย แม่ให้ผมเอามาให้พี่ บอกว่าพี่ชอบกินของพวก

นี้”

ในวัยเด็ก ปาณีก็ชอบทานของพวกนี้ บางครั้งแม่ ก็ซื้อกลับมา ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ดีใจที่สุด

ตั้งแต่ที่รู้ว่าแม่ไม่ให้ตัวเองไปเรียนหนังสือ หลัง จากที่ปาณีก็เริ่มคัดค้าน แม่ก็ไม่เคยมีสีหน้าที่ดีกับเธอ แล้ว แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่ส่งทะเบียนบ้านมา คุณอา และ ยังซื้อของกินเล่นมาให้เธออีกด้วย

ปาณีถามแม่ไม่ได้ป่วยหรอ?”

นภันต์สายหัว เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ” ผมก็

ไม่รู้เขา เมื่อวานตอนกลับไปเขายังโกรธมากอยู่ และเล่า เรื่องพี่ให้กับญาติทั้งหลายฟัง โวยวายจะตาย และวัน นี้ก็เปลี่ยนท่าทีอย่างกะทันหัน อ่อใช่แล้ว แม่ยังให้ผม มาบอกกับพี่ว่า…. กูว่างเมื่อไหร่จะนัดเธอกับครอบครัว พี่เขยมาทานข้าวด้วยกัน แม่เลี้ยงเองเพื่อเป็นการขอโทษเรื่องวันนั้น”

“.”ปาณีพอฟังแล้ว ก็รู้สึกประหลาดใจ แต่เธอก็ ยังโมโหนิดนึง เลยอดไม่ได้ที่จะบ่นว่า “ตอนนี้เขาอยาก จะขอโทษ? มันยังทันมั้ย ” ตอนนั้นบ้านวิสิทธิ์เวชวางตัวลงและมีท่าทีดีต่อ

เขาขนาดนั้น แต่แม่ไม่เคยให้เกียรติ ทำให้ทุกคน

อึดอัดไปหมด และทำให้คนในครอบครัวคุณอาเสียใจ..

แล้วตอนนี้เขากลับอยากมาขอโทษซะแล้ว

นภันต์”ไม่ว่าจะทันหรือไม่ทัน ตอนนี้การ เปลี่ยนแปลงของแม่ก็เป็นเรื่องดีสำหรับพี่ ไม่ใช่หรือ”

มันดีกว่าแม่ไปตำหนิปาณีกับธามนิธิต่อหน้าญาติ

ปาณี” พี่รู้แล้ว”

เธอมองไปที่ท้องฟ้าข้างนอก และมองไปทาง นภันต์ “เธอละ ? มาดึกขนาดนี้ ไม่กลับบ้านวันนี้หรอ? ”

“ไม่เป็นไร กะว่าจะหาโรงแรมนอนที่นี้สักคืน” นภันต์ “ตอนแรกผมอยากมาที่นี่ แต่พ่อแม่ไม่ยอมให้ ผมมา”

เขาไม่อยากไปเรียนปล้วจริงๆ อยากมาที่นี่ แต่

ที่บ้านไม่อนุญาต

ปาณีถาม”งั้นฉันให้เงินเธอ”

“ไม่ต้องหรอก” นภันต์พูด”ทุกวันนี้เธอทำงานก็ หนักอยู่แล้ว ผมมีเงิน คุณอา แม่ให้ผมแล้ว … งั้นผมไป

ก่อนนะ?
ระหว่างทางมาเขาได้นัดพวกเพื่อนๆในสำนักแล้ว ตอนนี้อยากรีบไปเจอ

ปาณีพยักหน้า

นภันต์เพิ่งไป … ส้มโอก็เดินเข้ามา ตั้งแต่งานวัน เกิดของครูตนัสนั้น ส้มโอได้ช่วยเธอไป ความสัมพันธ์ ระหว่างเธอสองคนเลยสนิมสนมกัน

ส้มโอมองดูทางที่นภันต์ไป ก็ถามนั่นใครอะ”

“น้องชายฉัน”

“ห้ะ! น้องชายเธอหล่อจังเลย”

ปาณีมองดูส้มโอที่กำลังหลงไหลอยู่ ก็อดหัวเราะ

ไม่ได้

ตอนค่ำ ปาณีถือถุงของกินเล่นกับทะเบียนบ้านที่ นภันต์ให้มากลับไปถึงบ้าน ธามนิธิกับไวยาตย์ต่างก็อยู่

คุณอา”

ปาณีวางถุงของกินเล่นไว้โต๊ะข้างๆ

ธามนิธิขมวดคิ้วอย่างดุตาล “วันนี้เธอกลับมาดึก

แล้ว”

ตอนนี้4 ทุ่มแล้ว

ธามนิธิกำลังจะให้ไวยาตย์ไปรับเธอ

ปาณีบอก “วันนี้งานเลิกดึกไปหน่อย”

ปาณีทำงานในร้าน เลยเลิกงานดึกไปหน่อย
* ทีหลังอย่าหางานเลิกดึกๆแบบนี้มาทำ “ถึง แม้ว่าเขาจะไม่ห้ามปาณีไปทำงาน แต่เขาก็ไม่วางใจเธอ กลางดึกๆแบบนี้ยังอยู่ข้างนอก

ปาณี”ฉันจะพยายามค่ะ”

เธอเดินเข้ามา เท้าที่ใส่รองเท้าแตะอยู่ขาวเนียม นิ้วเท้าสวยมาก ขาคู่นั้นทั้งเรียวยาวทั้งเล็กผอม…

รูปร่างขาของปาณีดูดีมาก ทำให้คนที่มองอด หวั่นไหวไม่ได้ ธามนิธิจ้องมองขาของเธอ อดไม่ได้ที่จะ ขมวดคิ้ว

ปาณีพอเห็นไวยาตย์ ที่อยู่ข้างๆและพูดว่า” คุณ ไวยาตย์ วันนี้คุณไปที่บ้านฉัน คุณให้เงินให้แม่ฉันแล้ว ใช่ไหมคะ”