อาจเป็นเพราะเธอชื่นชอบเวกัส ดังนั้น ยามจันวิภา พูดกับเธอ โมงจึงรู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก

เวลาที่เธออยู่กับปาณี มักจะได้ยินปาณีชมจัน วิกาเสมอว่าเธอดีแค่ไหน แต่เธอกลับรู้สึกแคว่าจีน ภา ลักษณะบางอย่างที่ทําให้คนเกรงกลัว

บริกาด้านนิงดิ่มกาแฟ ลานนึงจ้องมองพิจารณา โมไปด้วยความจริงแล้วโมรินั้นหน้าลาด เมื่อเทียบกับ ยาแล้วสบายตาเสียกว่า

คิดถึงว่านี่คือแฟนของลูกชายเธอ ภายในใจของ จนวิภามีความพึงพอใจอยู่ไม่น้อย

จันวิภาจ้องมองโมรีที่มีท่าทีเกรงกลัว จึงเอ่ยถาม “ฉันกินคนหรือ? ทําไมเธอถึงกลัวฉันขนาดนี้ เธอออกจะเป็นคนที่อ่อนโยนคนหนึ่ง

เห็นโพรีเป็นแบบนี้ จันวิภาก็อารมณ์เสียขึ้นมาอยู่ บ้าง

โบรรวบรวมความกล้ามองจนวิภาและเอ่ย ไม่ใช่ อย่างนั้นค่ะ หนูแค่ตื่นเต้นเกินไปหน่อย

พ่อแม่เธอทําอะไรหรือ?” ในเมื่อเป็นแฟนของ ลูกชายเธอ เธอย่อมอยากรู้ถึงพื้นฐานครอบครัวของอีก ฝ่าย

โมรีไม่คิดว่าวันนี้จะต้องมาเจอกับแม่ของเวทีส ได้ยินนวิภาเอยถามอะไร เธอก็ตอบออกไปตามตรง

“พ่อแม่ของหนูหย่าร้างกัน ตอนนี้แม่ทำงานใน ธนาคารค่ะ

จันวิภาพูด “ถ้าอย่างนั้นแม่ของเธอทำงานเพียงคนเดียวคงจะเหนื่อยไม่น้อยเลย บ้านอยู่ที่ไหนหรือ? ฉัน ได้ยินสําเนียงเธอดูไม่เหมือนคนเมือง ยุต

“เมือง บินค่ะ”

เรียนอยู่ที่นี่ตัวคนเดียว?

โมรีไม่รู้ว่าจีนวิภาถามคําถามเหล่านี้เพราะอะไร ได้แต่ผงกศีรษะรับ “ค่ะ”

จำนวภาพูดกับโมริ “ในเมื่อตอนนี้เธออยู่ด้วยกันกับ ลูกชายของฉัน ทีหลังก็มาเล่นที่นั่งเล่นบ้านนี้บ่อยๆ ฉัน เห็นเธอกับปาณีมีความสัมพันธ์ดีต่อกันไม่น้อย

การที่ปาณียอมพาเธอกลับมาที่นี่ ก็แสดงว่าทั้งสอง มีความสัมพันธ์ที่ไม่เลว

โมรีมองจันวิกาอย่างตกใจอยู่บ้าง

ออกจะไม่ตรงกับความคาดคิดของเธออยู่

หน่อย

จัมริกาถาม “เป็นอะไรไป

ท่าทางตกใจแบบนั้น ตนคงไม่ได้ทําอะไรผิดไป หรอกนะ?

โมรีพูดอย่างท่าตัวไม่ถูก “หนูคิดว่าคุณน่าจะพูด กับหนูว่า…

พูดกับเธอว่าอะไร?” เนวิภา ยื่นมือเรียวยาวออก ไปยกกาแฟ ทุกการเคลื่อนไหวดูสง่างาม

โมรีตกใจที่ตนได้รับการเอ็นดูอยู่บ้าง “บ้านของหนู มีฐานะไม่ดี พ่อแม่หย่าร้างกันอีกครั้ง”

เธอรู้ดีว่าตนเองไม่คู่ควรกับเวทัส เวทัสก็มองไม่ เห็นตัวตนของเธอเช่นกัน

จนวิภามองโมริ เธอไม่เคยคิดถึงปัญหาเหล่านี้มาก่อน “ครอบครัวเธอฐานะไม่ดี เกี่ยวอะไรกับฉันหรือ?

งไงซะ ไมว่า กฝ่ายจะมีเงินหรือไม่มี ก็ล้วนแล้ว

แต่เทียบกับเธอไม่ได้อยู่ดี

เธอไม่แยแสเรื่องพวกนี้

ที่จริง พอเห็นเวทีสยอมมีแฟน จนการสึกมีความ สุข นั่นก็เพราะมันแปลว่าอย่างน้อยเขาเรียนรู้ที่จะปล่อย วางเรืองของปา ลงแล้ว

ตอนที่ทั้งสองดื่มกาแฟด้วยกัน เป็นเพราะไม่ทัน ระมัดระวัง โมรี าแก้วตกลงบนพื้น ส่งเสียงดังขึ้นมา

เวทัลลงมาจากชั้นบน เขาได้ยินเสียงจึงเดินเข้ามา

จันวิภา “แม่”

โมรี่กําลังเก็บชิ้นส่วนของแก้วที่แตก ได้ยินเขาเดิน เข้ามา จึงไม่ทันระวังท่าแก้วบาดโดนมือของตนเอง เมื่อ เห็นฉากนี้ คิ้วของเวทีสงขมวดขึ้นมา

เขาเกือบจะคิดไปโดยสัญชาตญาณแล้ว ว่าแม่ ของเขากำลังตั้งใจหาให้โมรีอับอาย

ความจริงแล้ว ก่อนหน้านี้ นวิภาเคยถามเขาเรื่อง ของโมรีมาก่อน

เขาบอกอยู่หลายครั้ง ว่าโมรีไม่ใช่แฟนของเขา แต่ จนวิภากลับไม่เชื่อ

เวทีสไม่รู้ว่าพ่อและแม่ของเขามีมุมมองต่อเรื่อง การมีแฟนของเขายังไง เมื่อเห็นแก้วตกลงบนพื้น เขาจึง คิดไปว่าแม่ของเขากำลังทําให้โมรีล่ามาก จ เขาเดินเข้าไป จับกุมข้อมือของโมรีเอาไว้และดึง

เธอให้ลุกขึ้นมา “เรื่องแบบนี้ให้แม่บ้านมาเก็บกวาด มีอ

เธอเป็นแผลแล้ว

พูดจบ ไม่ทันรอานวิภาเอ่ยปาก เขาก็ดึงโมรีออกไปทันที

นวิภามองดูลูกชายตัวเองที่ทําท่าทีปกป้องแบบนี้ รู้ว่า ลูกชายคนคิดว่าเธอเป็นคนเลวไปแล้ว