ตอนที่813

..….….….. ตนเองพูดกับเธอมาตั้งค่อนวัน เธอถึงค่อยมีปฏิกิริยากลับ มา ใจกล้ามาก!

ในใจของธามนิธิรู้สึกไม่พอใจ แม้กระทั่งพูดจายังขี้เกียจจะ

เอ่ยแล้ว เห็นเขาไม่พูดจา ปาณีจึงเอ่ย “อยู่ดีๆทำไมถึงถามฉันเรื่องคุณ

กับนกันต์ตกน้ำขึ้นมาคะ?”

คำถามเด็กน้อยแบบนี้ เขาก็ยังถามขึ้นมาได้

เห็นทีคงมีแต่เขานี่แหละที่กล้าถามออกมา

ราวกับว่าเพื่อนธามนิธิตัวน้อยนี้เพิ่งจะสามขวบเท่านั้น

ธามนิธิมองเธอ “เธอยังจะนอนอีกไหม? ถ่ายทอดสดมีอะไรน่า ดูกัน?”

พูดจบ เขาก็ดึง โทรศัพท์ออกจากมือเธอ ยึดมันเอาไว้

ใครใช้ให้เธอช่วยนภันต์ก่อน ไม่ใช่เขา?

คุณอาก็มีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้ว

ปาณีมองดูโทรศัพท์ของตัวเอง “ฉันยังไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นเลย นะคะ!”

เขาไม่ฟังเธออีกต่อไปและวางโทรศัพท์ไว้ที่ด้านหนึ่ง
เวลาที่เขาจริงจังขึ้นมา บรรยากาศก็ดูก้าวร้าวอย่างยิ่ง ปาณี ไม่กล้าเอ่ยค้านเขาอีก ท่าแค่อดทนอยู่เงียบๆ ครั้งหน้านภันต์ ถ่ายทอดสดอีกค่อยดูก็แล้วกัน!

กว่าปาณีจะค้นพบว่าคุณอานั้นกำลังดึงเธอ ก็เป็นเวลาอีกวัน แล้ว

เช้าวันรุ่งขึ้น ปาณีตื่นแต่เช้าตรู่ เธอลงมือทำขนมเค้กด้วยตัว เอง ไม่ทันได้ระวังก็พบว่าทำมามากเกินไป

เธอเดินออกมาและเห็นว่าธามนิธินั่งอยู่ตรงนั้นกำลังมองดู คอมพิวเตอร์อยู่ เธอเอ่ยถาม “คุณอา ฉันทำขนมเค้ก คุณจะทาน ไหมคะ?”

เขานั้นไม่ชอบของหวานเท่าไหร่ แต่ในเมื่อปาณีเป็นคนทํา หากลองถามเขาดูก็ไม่แน่ว่าเขาจะทานนิดหน่อย

ผลลัพธ์คือธามนิธิไม่ไว้หน้าเธอเลนสักนิด เขาปฏิเสธอย่าง ตรงไปตรงมา “ไม่กิน”

ปาณีเอ่ย “งั้นฉันเหลือไว้นิดหน่อย ที่เหลือเอาไปให้นภันต์ทาน ดีกว่า ! เขาเอาแต่ฝึกฝนอยู่ทั้งวัน ดูท่าจะไม่มีเวลาออกไปซื้อมา ทานแน่ ถือโอกาสไปเยี่ยมเขาด้วยเลย ดูหน่อยว่าเขาขาดเหลือ อะไรจะได้ไปช่วย”

ปาณีไม่ได้ติดต่อกับพ่อและแม่ของเธอมานานมากแล้ว ปกติก็ มักจะไปมากับแค่นภันต์เท่านั้น ถ้าหากสามารถช่วยเหลืออะไร นภันต์ได้เธอก็จะช่วยทำ
ยังไงก็ถือว่าเป็นสายเลือกเดียวกัน

ธามนิธิมองดูเค้กที่วางอยู่บนโต๊ะ พอได้ยินว่าปาณีจะเอาไป

ให้นภันต์เขาก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที “วางไว้ ฉันอยากทาน ” ปาณีมองเขาอย่างแปลกใจ “เมื่อกี้คุณบอกว่าไม่ทาน

ไม่ใช่หรือคะ”

“ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วท่าทางการพูดจาที่เคร่งขรึมของเขา ทำเอาคนไม่รู้สึกระแคะระคายเลยแม้แต่น้อย

ปาณีนึกไม่ถึงเลยสักนิดว่าที่จริงแล้วเขากำลังแง่งอนตนอยู่ เธอเอ่ย “ถ้าอย่างนั้นฉันเหลือไว้ให้คุณหน่อย ที่เหลือเอาไปให้ นภันต์”

“ฉันจะทานทั้งหมด” คิดจะให้นภันต์หรือ? ไม่มีทาง

ยิ่งไปกว่านั้นคืออะไรที่ปาณีลงมือทำ ก็ถือว่าเป็นของเขา ทั้งหมด

“ปาณีมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อสายตา “แต่ว่านี่มันเยอะ มากเลยนะคะ คุณแน่ใจหรือว่าจะทานหมด?”

“หมด”

คนที่แต่ไหนแต่ไรมาไม่ชอบทานของหวานอย่างเขา กลับทาน เค้กก้อนโตได้ลงเนี่ยนะ?

ถ้าหากปาณียังมองไม่ออกอีกว่าเขากำลังดึงนี่สิถึงจะแปลก ปาณีนั้นให้ความร่วมมือกับเขาอย่างยิ่ง ไม่ได้ฉีกหน้ากากเขาออกมา ทําเพียงแค่ตัดแบ่งเค้กชิ้นโตออกมาและวางลงตรงหน้า เขา “ถ้าอย่างนั้นคุณทานเถอะค่ะ”

ธามนิธิมองดูดอกไม้ครีมที่ประดับประดาอยู่บนเค้ก ”

รู้สึกไม่มีความอยากอาหารเลยแม้แต่น้อย

ปาณีไปหานภันต์ โดยมีธามนิธิไปด้วย เธอแวะเข้าร้านสะดวก ซื้อเพื่อซื้อขนมไปให้เขา

เห็นชัดว่าเธอหลงน้องชายมากขนาดไหน

หลังออกมาจากร้านสะดวกซื้อ ธามนิธิช่วยเธอถือถุงขนมถุง ใหญ่ ตัวของเขาสูงมากต่อให้กำลังยืนถือถุงขนมอยู่มากมายก็ ไม่ได้ทำให้ภาพลักษณ์ของเขาสูยเสียไปเลยสักนิด

เขาเอ่ยกับปาณี “ดูไม่ออกเลย ว่าเธอใส่ใจเขาขนาดนี้! ซื้อ ของให้เขาตั้งเยอะแยะ