ตอนที่800

พอถึงเมืองชยุต ธีระก็เป็นคนมารับเธอ “ทางชมนาดฝั่งนั่น ปล่อยวิดีโอลงบนอินเตอร์เน็ตแล้ว”

ปาณีมองดูธีระ “ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไง

วันนี้ตอนเธอเข้าอินเตอร์เน็ตที่สนามบิน เธอยังไม่พบข่าวสาร อะไร

ธีระเอ่ย “พูดแล้วก็แปลก มันอยู่บนอินเตอร์เน็ตแค่เพียงครู

เดียวเท่านั้น หลังจากนั้นก็ถูกลบไปจนสะอาดหมดจด คล้ายกับมี คนคอยจัดการอยู่ เพียงแต่ไม่ใช่เธอที่เป็นคนทำ ธีระก็เตรียมพร้อมจะจัดการแล้วเช่นกัน ผลลัพธ์คือยังไม่ทันได้

ถึงมือเขาแต่อย่างใด

ปาณีชะงักไปชั่วครู่ นึกถึงคุณอาขึ้นมา สมควรจะเป็นเขาที่เป็น คนทํามั้ง?

เขาวิ่งไปบ้านผอบทิพย์เป็นการพิเศษ ก็คงเป็นเพราะไม่ได้ วางใจเรื่องนี้

เขามักจะใส่ใจเป็นอย่างยิ่งอยู่เสมอหากเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้อง กับเธอ

ความรู้สึกอ่อนโยนพุ่งล้นออกมา ปาณีกุมที่หน้าอกของเธอ เอาไว้ มันคือสิ่งที่ธามนิธิมอบให้เธอ ทุกครั้งที่เธอกุมมันไว้ก็คล้ายกับว่ามีเขาอยู่ด้วยข้างๆ ทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความ ปลอดภัย

ปาณีขึ้นไปบนรถ ธีระขับรถไปส่งเธอที่บ้าน เธอโทรศัพท์หาไว ยาตย์ ก่อนจะสอบถามเรื่องของชมนาด ไวยาตย์เอ่ย “ฉันไม่ได้ เป็นคนทํา

“ปา ชะงักไป

ไวยาตย์เอ่ย “ตอนที่ฉันเห็นฉันก็เตรียมจะจัดการแล้ว เพียงแต่ ยังไม่ทันจะได้ทำ ฉันยังคิดอยู่เลยว่าเป็นพวกเธอที่จัดการ

ไม่ใช่ไวยาตย์ ไม่ใช่ธีระ แล้วใครกัน?

ปาณีรู้สึกงุนงงไปเล็กน้อย?

สรุปแล้ว ใครเป็นคนช่วยฉันอยู่ด้านหลังกันแน่?”

ธีระเอ่ย “จะสนทำไมว่าเป็นใคร ขอแค่ไม่มีเรื่องก็ดีแล้ว ยัย ชมนาดคนนั้นก็ใช่ย่อย แค่มีชื่อเสียงนิดหน่อยก็สำคัญตัวเองเป็น อย่างยิ่ง พูดจาก็เกินไปแล้ว ไม่ว่าเรื่องสาดเสียเทเสียอะไรก็โยน มาที่เธอหมด”

เรื่องของชมนาด ปาณีเล่าให้ธีระฟังหมดแล้ว ธีระก็โมโหเป็น อย่างยิ่งด้วยเช่นกัน

ปาณีเอ่ย “ไม่เป็นไรแล้ว ฉันคิดได้แล้ว หลังจากนี้พวกกิจกรรม แบบนี้ฉันจะเข้าร่วมให้น้อยหน่อย ฉันเป็นแค่นักเรียน ตั้งใจเรียนให้จบยังจะดีกว่า”

ธีรเอ่ย “อืม หลังจากนี้พวกกิจกรรมแบบนี้ ฉันจะพยายาม ปฏิเสธให้เธอ”

ปาณีไม่ได้กลับไปที่สวนจตุจักรแต่ตรงไปบ้านใหญ่ของตระกูล วิสิทธิ์เวชโดยตรง ตอนนี้เธอไม่ต้องไปเรียนแล้ว จึงอาศัยอยู่ที่ บ้านใหญ่ เพื่อจะได้สะดวกที่จะอยู่เป็นเพื่อนชัยพรและฐิติพร ส่วน วิลล่าที่สวนจตุจักรนั้นหากเธออยู่แค่เพียงคนเดียวก็ดูจะอ้างว้าง เกินไป

หลังจากลงมาจากรถของธีระ ปาณีก็ลากประเป๋าเดินทาง เข้าไปในบ้าน เธอออกจากบ้านมาเป็นเวลาครึ่งเดือนกว่า พอก ลับมาเมืองชยุตก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศอันแสนคุ้นเคย แต่ที่ทำให้ปาณีคิดไม่ถึงก็คือ เวทัสกลับมาแล้ว……

เขานั่งอยู่บนโซฟา ท่าทางดูเย็นชา

ชัยพรและฐิติพรล้วนไม่อยู่บ้านทั้งคู่ เขามองดูเธอรอบหนึ่ง ด้วยสีหน้าเย็นชา

ปาณีเอ่ยถาม “นายกลับมาได้ยังไงกัน?”

“ทีมไม่ปัญหานิดหน่อย ฉันกลับมาจัดการเวทัสเอ่ยพูดใน ขณะที่กำลังก้มหน้าลงและมองดูโทรศัพท์อยู่

เธอส่งเสียงตอบรับ ก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางขึ้นชั้นบนไป พอกลับมาอีกที ทั้งชยรพ โมรี และนภันต์ก็มาอยู่ที่นี่ด้วยแล้วเช่นกัน

ปาณีพบว่า พอมีเวทัสอยู่ ในบ้านก็มักจะครื้นเครงขึ้นมาอย่าง มาก

“พี่”นภันต์มองดูปาณี “ออกไปเที่ยวเล่นครั้งนี้รู้สึกเป็นยังไง บ้าง?”

“ไม่เลว”ปาณีเอ่ย “วิ่งวุ่นอยู่ข้างนอก เหนื่อยจะตายแล้ว หากไม่ออกไปเดินๆข้างนอก คงไม่รู้ว่าการนอนอยู่บ้านนั้นมี ความสุขมากแค่ไหน

ปาณีมองดูชยรพและโมรี ปิดเทอมโมรีกลับบ้านไปครั้งหนึ่ง เพียงแต่ตอนนี้ต้องกลับมาอีกแล้ว

ทีมมักจะมีแข่งอยู่บ่อยๆ เธอออกจากมันไปไม่พ้น

ตอนแรกเห็นชัดว่าเป็นเพราะเวทัสถึงได้เข้าร่วมทีม ตอนนี้เว สไปแล้ว แต่เธอกลับยังใส่ใจทีมยิ่งกว่าใครทั้งนั้น

เวทีสนั่งอยู่ที่นั่น สายตาของโมรีจึงมักหักไปมองเขาอยู่บ่อย

ครั้ง

นภันต์ที่อยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้น “หัวหน้า พี่โมรีกับชยรพคบกัน แล้ว เรื่องนี้พี่รู้ใช่ไหม?