ตอนที่789

ปาณีเอ่ย “ยิ้ม! วันนี้เขามีประชุม ก็เลยมาไม่ได้

ตรีวิทย์เอ่ย “คนแบบพวกเขาน่ะยุ่งที่สุดแล้ว แต่เขายังมีเวลา มานึกถึงเธออยู่ตลอด เธอควรจะพึงพอใจ

…ถูกจรวิทย์พูดเข้าให้แบบนี้ ปาณีก็รู้สึกเช่นกันว่าตนเอง นั้นโชคดีเป็นอย่างมาก

เธอถือ โทรศัพท์เอาไว้ และมองหาของกินที่อร่อยในแถวนั้น “คืนนี้พวกเรากินอะไร?”

“เธอไม่ใช่เพิ่งจะกินข้าวไปหรือไง? ทำไมคิดถึงเรื่องกินอีก

แล้ว?”ตรีวิทย์รับไม่ไหวอยู่บ้าง

ปาณีเอ่ย “ก็แค่คิดไว้ก่อนหรอกน่า!”

เครื่องบินมาถึงปักกิ่งแล้วเรียบร้อย พอถึงพื้นดิน ปาณีที่กำลัง รอกระเป๋าสัมภาระอยู่ก็ได้รีบโทรศัพท์ เป็นเมธชนันที่โทรมา “เธอถึงปักกิ่งแล้วใช่ไหม?”

“นายรู้ได้ยังไงกัน?”ตั้งแต่ที่รู้ว่าเขาเป็นคนที่ทำร้ายคุณอา ปาณีก็ไม่เคยติดต่อกับเขาอีกเลยมาเป็นเวลานาน พอได้ยินเสียง ของเขา อารมณ์ของเธอก็ซับซ้อนขึ้นมา ไม่รู้ว่าตนเองควรมีท่าที แบบไหนต่อเขา
เมธซนันหัวเราะอย่างอบอุ่นอย่างยิ่ง ทำไมมาปักกิ่งแล้วไม่ บอกฉัน?”

ตอนที่เขาไปเมืองชยุต ก็ล้วนแต่พักอาศัยอยู่ที่บ้านของพวก เขา ไม่เคยเกรงใจมาก่อน แต่ปาณีนั้นกลับเกรงอกเกรงใจอย่าง ยิ่ง มาถึงที่นี้ก็ไม่ยอมบอกเขา

ทําเอาเขาแทบจะมีอารมณ์โกรธขึ้นมา

ปารีบหาข้ออ้าง “นายยุ่งขนาดนั้น ฉันไม่อยากไปรบกวน เมธชนันเอ่ย “ต่อให้ยุ่งกว่านี้ก็ยังต้องเลี้ยงข้าวเธอให้ได้สัก มื้อน่า!”

“ไม่เป็นไร ครั้งนี้ที่ฉันมาเป็นเพราะมาทำงาน พวกเขาจัดที่พัก และอาหารไว้แล้ว”ปาณีรู้สึกว่าตนเองสมควรจะขีดเส้นแบ่งแยก ตนเองกับเขาหน่อยจะดีเสียกว่า

“เอาเถอะ”เมธซนันเล่น “พวกเธอก็คนมาอยู่ด้วย ออกจะ ดึงดูดสายตามากไปหน่อย

ถ้าหากมีแค่ปาณีคนเดียวก็แล้วไป แต่เธอนั้นอยู่กับคนอีก จํานวนมาก ถ้าหากเข้าไปทักทาย ก็คล้ายว่าจะโดดเด่นเกินไป หน่อย

ปาณีเดินตามพวกเขาเข้าไปห้องอาหารเพื่อทานข้าว

ตรีวิทย์นั้นคุ้นเคยกับที่นี่อย่างยิ่ง เคยไปมาที่นี่อยู่หลายครั้ง ร้านอาหารที่จองไว้ก็ไม่เลว อาหารที่ทานมีรสชาติดีอย่างยิ่ง
ส่วนชมนาดนั้นกำลังให้ความสนใจอยู่กับตรีวิทย์ และเป็นที่ ชื่นชอบของบรรดาเหล่าพี่สาวคนอื่นๆ อย่างยิ่ง ปาณีนั้นคล้ายกับ เป็นคนนอกอีกทั้งยังไม่สามารถแทกคำพูดเข้าไปได้เลยสักนิด

โชคดีที่เธอนั้นก็ไม่ชอบพูดจาเรื่อยเปื่อยต่อหน้าคนที่ไม่สนิท เช่นกัน ดังนั้นเธอจึงทำแค่นั่งทานของอย่างเงียบๆ

ส่วนตรีวิทย์นั้นไม่สนใจใยดีชมนาดแต่อย่างใด ทําเอาเธอนั้น ไม่สบอารมณ์ขึ้นมาอยู่บ้าง

ระหว่างนั้นปาณีไปห้องน้ำมารอบหนึ่ง ตอนที่กำลังเดินออกมา เธอถูกชมนาดและพี่น้องผู้หญิงของเธอคนหนึ่งขวางไว้ที่หน้า ประตู

เธอมองปาณีด้วยสีหน้าดูถูกดูแคลน “เธอมากับตรีวิทย์ใช้ เปล่า?”

ปาณีเอ่ย “ทำไมหรือคะ?”

เธอไม่อยากก่อเรื่อง แต่ก็มักจะมีคนบางกลุ่มที่คอยมาหาเรื่อง เธอถึงที่อยู่เสมอ

ชมนาดมองเธออย่างโมโห “ดูไม่ออกเลยนะ อายุยังน้อย ขนาดนี้ก็รู้จักล่อลวงผู้ชายซะแล้ว ไม่น่าหล่ะทำไมเธอถึงดังได้เร็ว ขนาดนี้ ลับหลังคงยั่วยวนตรีวิทย์ไปไม่น้อยเลยหล่ะสิ!

ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างชมนาดหัวเราะและเอ่ยขึ้น “ได้ยินว่าเมื่อ ก่อนตอนที่เธอยังไม่ใช่คนมาใหม่ ก็สนิทกับตรีวิทย์แล้ว! แสร้ง ทำตัวท่าทางใสซื่อ ไม่รู้ว่าลับหลังทำเรื่องน่าสะอิดสะเอียดไปตั้งเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่”

ชมนาดจ้องมองปาณี “ตอนที่เธอทำเรื่องพวกนี้ แฟนของเธอรู้ เรื่องรึเปล่า? เขารู้ไหมว่าเธออยากดัง จนต้องออกไปนอนกับคน อื่น?”

นอนกับคนอื่น คำๆนี้ ทำให้สีหน้าของปาณีเปลี่ยนเป็นสุดจะ

ทน “เธอพูดว่า ใครไปนอนกับคนอื่น?”

ปาณีรู้ดีว่าตนเองนั้นดังเร็วเกินไป เธอเปลี่ยนจากคนโนเนมได้ ชื่อเสียงกลายมาเป็นคนดังภายในเวลาแค่เพียงไม่ถึงปี

เมื่อก่อนเธอคิดว่าตนเองนั้นโชคดี ภายหลังถึงได้รู้ว่าคุณอา นั้นแอบช่วยเธอลับหลังไปไม่น้อย

แต่นี่มันเกี่ยวข้องอะไรกับคนอื่นมิทราบ?

พูดอย่างกับว่าที่เธอดังขึ้นมานั้นเป็นเพราะเธอกับตรีวิทย์

เรื่องน่าละอายลงไป

ตอนนี้บางคนมักเป็นเช่นนี้ ขอแค่คุณประสบความสำเร็จขึ้น มาเล็กๆน้อยๆ พวกเขาก็จะพยายามคาดเดาคุณด้วยความ อาฆาตพยาบาทแสนยิ่งใหญ่ และไม่สนใจทั้งนั้นว่ามันจะจริง หรือเท็จ ขอแค่ได้สาดโคลนมาใส่คุณก็พอ