ตอนที่733

เขารู้สึกตัวเองต้องตอบแทนธามนิธิ

ธามนิธิพยักหน้าอย่างมีมารยาทแล้วมองนลิน มีสุวรรณ์จาก นั้นถามปิยพนธ์ “ช่วงนี้คุณปิยพนธ์กับภรรยาคุณเป็นยังไงบ้าง ครับ?”

คำพูดของเขาทําเอาหน้านลิน มีสุวรรณ์ตระหนัก

นลิน มีสุวรรณ์กัดปากแล้วนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงนี้

กลับมาถึงเมืองชนิดคืนแรกเธอก็ไปพูดกับพ่อเธอเรื่องที่อยาก หย่าและแน่นอนคุณชลธีปฏิเสธ เหตุผลที่คุณชลธีไม่ให้หย่าเพราะธามนิธิและขอให้เธออยู่กับ

ปิยพนธ์ดีๆ

มันเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าชีวิตเธอแย่มาก คนในบ้านอยากให้เธออยู่กับปิยพนธ์แม้แต่แม่บุญธรรมที่รัก เธอก็เช่นกัน

เอาเข้าจริงๆฐานะตระกูลนาทันเลิศก็ดีก็แค่ปิยพนธ์ไม่ค่อย หล่อเทียบกับธามนิธิและเมธชนั้นก็ห่างกันเกินแต่ถ้าคนทั่วไปได้ แต่งเข้าตระกูลนาทันเลิสก็ถือว่าหัวเราะจนตายได้

แต่ว่านลิน มีสุวรรณ์เป็นคนที่ศักดิ์ศรีสูงการที่แต่งงานกับปุ๋ย พนธ์ถือว่าเป็นการทรมานเธอ
ตีนนั้นที่เธอทะเลาะกับคุณชลธีและหนีออกจากบ้านสุดท้ายก็ โดนหยุดใช้งานบัตรเครดิต

ทางโรงเรียนก็มีข่าวด้านลบของเธอเยอะเธอก็เลยไม่ได้ไป

ทํางานในโรงเรียนและลางานตลอดและแน่นอนว่าไม่มีเงินเดือน ก็เลยวันนี้ไม่มีที่ไปแบบนั้นสุดท้ายก็เป็นปิยพนธ์มารับเธอกลับ

บ้าน

นึกถึงที่ธามนิธิพาปิยพนธ์มาหาที่เธอแม่บุญธรรมขนาดที่พึ่ง สุดท้ายเธอยังไม่มีแล้วตอนนี้นลิน มีสุวรรณ์โมโหมาก

ปิยพนธ์พูดกับธามนิธิอย่างเกรงใจ “ก็ดีนะครับ”

เขาพูดจบก็มาโอบนลิน มีสุวรรณ์

นลิน มีสุวรรณ์ไม่ยินยอมเลยจะเอาตัวเองแต่ว่ามือเขารัดแน่น มากทำให้เธอตีตังออกมาไม่ได้

ปิยพนธ์ก็เป็นคนมีนิสัยหลังจากที่กลับมาปักกิ่งนลิน มีสุวรรณ์ ก็ไปบอกคุณชลธีว่าอยากหย่ากับเขา

เพื่อที่จะหนีจากเขาได้ยังหนีออกจากบ้านอีก

เขาโมโหตั้งนานแล้ว

ในสายตาเธอเขาแย่ขนาดนั้นเลย?

ถ้าไม่ใช่เพราะต้องรักษาหน้าไว้เขาอยากสั่งสอนเธอนานแล้ว ทักทายกับธามนิธิเสร็จปิยพนธ์ก็พานลิน มีสุวรรณ์ไปแล้ว
ปาณีมองแผ่นหลังของสองคนนั้นก็มองสามนิธิ “คุณอาสนิท กับสามีเขาขนาดนั้นเลย

ธามนิธิพูดอย่างนิ่งเฉย “ครั้งที่แล้วที่ไปรับเธอเขาไปพร้อมกัน

แต่เขาหานลิน มีสุวรรณ์ไม่เจอฉันเลยช่วยเขาสักหน่อย” ตอนที่เขาพูดคำนี้ทำหน้าตาใสซื่อราวกับเขาไม่ได้ทำเรื่องชั่ว

อะไรเลย

“ถึงแม้เขาบอกว่าช่วยแต่ทำไมรู้สึกว่าเธอไม่ค่อยปกตินะ!”

“ทำไมฉันรู้สึกเหมือนคุณอาตั้งใจทำชั่ว”

นลิน มีสุวรรณคิดอย่างใสซื่อว่าถ้าแต่งงานกัลปิยพันธ์ก็จะตี ตัวออกห่างหน่อยแต่ธามนิธิกับช่วยปิยพันธ์ไปปรากฏตัวที่หน้า เธอบ่อยๆ

นี่คุณอานี่แอบซ่อนเร้นชัดๆ!

ธามนิธิมองปาณี “พวกเราไปกันเถอะ”

กลางคืนสิบโมงกว่าในโรงแรมปิยพนธ์ลงมาจากตัวของนลิน มีสุวรรณเธอก็ร้องไห้ตลอด

เขายืนอยู่อีกข้างใส่เสื้อผ้ามองเธอที่โดนเขาทำจนตัวไป หมด “เกลียดฉันมากใช่ไหม? ถึงจะเกลียดขนาดไหนฉันก็เป็น สามีของเธอฉันรู้ว่าเธอเคยเป็นคู่หมั้นของธามนิธิมาก่อนแต่ตอน นี้เขาไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำเธอคิดว่าตัวเองเป็นคนมีค่าขนาดนั้น เลยหรือไง?”
ตอนที่ปิยพร พูดคำนี้ในใจก็คือโมโหมาก

ทีแรกเขาก็ชอบนลิน มีสุวรรณ์อยู่อย่างน้อยตอนเขาแต่งงาน

กับเธอก็ให้เกียรติเธอพอ