ตอนที่708

ตอนนี้เมธชนันรู้แล้วว่าทำไมปาณีถึงชนขนาดนี้เพราะยามนิธิ ตามใจเธอแบบนี้นี่เอง

ไม่เอาเขาไว้ในสายตาเลนด้วยซ้ำ

เมธชนันมองธามนิธิแล้วเสนอ “คืนนี้ไปนอนที่ฉัน?” เขาสนิทกับธามนิธิมากกว่าไม่มีเหตุผลที่จะให้ธามนิธิไปนอน บ้านแสงศรีเรือง ธามนิธิบอก “ไม่ต้องกินข้างเสร็จฉันก็จะกลับแล้ว” “กลับเมืองชยุต?” ธามนิธิพยักหน้า “อือ” ไม่อย่างนั้นเขาก็ขี้เกียจมาอีกรอบหรอก

เมธชนั้นไม่คิดว่าเขาพึ่งมาก็จะกลับไปแล้ว “ทำไมเร็วขนาด

ธามนิธิ “ปาณีมีเรียนพรุ่งนี้ฉันเลยมารับเธอ”

เมธชนั้นมองปาณีแลเวพบว่าธามนิธินี่ตามใจปาณีจริงๆนั่ง เครื่องบินจากเมืองชนุตมาที่นี่เพื่อรับปาณีกลับบ้าน

เขายิ้มแล้วสังเกตเห็นว่าธามนิธิไม่เหมือนเมื่อก่อนจริงๆ ทั้งๆที่เมื่อก่อน ในสายตามีแต่งานไม่สนใจผู้หญิงเลยแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนไปเป็นอีกคน

เขาถอดหายใจ “ผู้ชายที่แต่งงานแล้วนี่ไม่เหมือนกันจริงๆ

“เธอก็รีบไปหาสักคน”

เมธชนันยิ้ม “ฉันไม่ได้มีบุญวาสนาเท่าเธอหรอกพ่อแม่ก็ แนะนํามาหลายคนแต่ก็ไม่มีความสนใจ

ถึงแม้สุดท้ายเขาคาดว่าจะได้แต่งงานกับคนที่ครอบครัวจัดไว้ ให้แต่ว่าตอนนี้เขายะงไม่อยากมีผู้หญิงมาคุมตัวเองไว้รู้สึกมันน่า รําคาญ

ลงจากเครื่องบินก็ตีสองกว่าๆแล้วปาณีและธามนิธิออกมาจาก สนามบินก็มีคนขับรถมารับ

ปาณีเปิดประตูรถนั่งเข้าสามนิธิก็ตามเข้ามา

เขามองปาณีที่อยู่ข้างๆ “ง่วงหรือยัง? เธอนอรก่อนเดียวถึง บ้านแล้วฉันจะเรียก”

ปาณี “ยังได้อยู่”

ไม่ได้ง่วงมาก

แต่พึ่งผ่านไปไม่นานเธอก็ไปพิงไหล่ธามนิธิแล้วหลับ ธามนิธิมองเด็กโง่คนนี้ก็ยกยิ้มแล้วกอดเธอ พอถึงบ้านธามนอธิไม่ได้เรียกเธอแต่กลับอุ้มเธอเข้าบ้านเลย เวลานี้คนในบ้านก็นินหมดแล้วธามนิธิอุ้มเธอขึ้นไปชั้นบนเงียบๆ

ไปถึงหน้าประตูเขาใช้เท้าดันประตูแล้วอุ้มเธอเข้าไปวางลงบน เตียงช่วยเธอถอดรองเท้า

“คุณอา” ปาณีรู้สึกตัวเองถึงบ้านแล้วก็เลยเรียก

ธามนิธิออกมาจากห้องน้ำในมือถือผ้าร้อนไว้แล้วนั่งลงข้าง เคียงมาเช็ดหน้าเช็ดมือ ให้เธอ “เป็นอะไร?”

เขาทําทุกอย่างอย่างมีความอดทน

ปาณีมองเขาอย่างสะลึมสะลือรอเขาเช็ดหน้าให้ตัวเองสะอาด

แล้วเช็ดมือต่อฝามือรับรู้ได้ถึงความอุ่นของผ้า ธามนิธิก้มหัวลงปากเกือบหอมโดนหน้าเธอแล้วพูดด้วยความ อ่อนโยน “นอนเถอะ”

น้ำเสียงแบบนี้ทำเอาใจคนเกือบละลาย

ปาณีหลับตา “อือ”

ธามนิธิจัดการไปอีกสักแป๊บแล้วค่อยกลับมานอนเตียงเดียว

กับเธอ

ปาณีโดนเขากอดไวนึกถึงอะไรสักอย่างแล้วพูดกับเขาด้วยน้ำ เสียงเบาๆ “ใช่แล้วคุณน้านลินก็อยู่ที่ปักกิ่ง

เรื่องนี้ธามนิธิรู้อยู่แล้ว

แต่เขาไม่ได้บอกแล้วมองปาณี “ใช่หรอ?”
“เขาบอกเขาชอบเมชนแล้วยังบอกอีกว่าเขาขึ้นเตียงกัน แล้วให้ฉันออกห่างจากเมธซนันหน่อยเขานี่ตลกดีนะ! ฉันมีคุณ อา คุณอาดีขนาดนี้แล้วจะไปสนใจเมธซนันได้ยังไง” เสียงเล็กแต่ เต็มไปด้วยความโอ้อวด

ธามนิธิก็ยกยิ้มขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว