ตอนที่686

เห็นได้ชัดว่าทั้ง ๆ ที่ทำสิ่งที่ใกล้ชิด แต่เธอรู้สึกว่าหัวใจของเขา อยู่ห่างไกลจากตน

ทําไม เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการเธอ แต่การวางตัวต่อเธอกลับ

ไม่มีความอ่อนโยนแม้แต่น้อยเช่นนี้

“ชนัน คุณรักฉันไหม” นลิน มีสุวรรณ์เอ่ยถามออกมาหนึ่ง

ประโยค

รักงั้นเหรอ

คำพูดคิดเพ้อฝันนี้ ทำให้เมธชนันสูญเสียความกระตือรืนร้น ฉับพลัน ทําการถอนออกมา โดยทันที

เขาไม่เล่นตามแผนจนจบ เธอมืดบอดไปเล็กน้อย เวลาที่ผู้ชาย

อยู่บนเตียง ไม่ใช่ว่าควรจะขาดสติหรอกเหรอ

เธอยังคงคิด ว่าสามารถทำให้เมธชนันช่วยเธอได้

เมธชนันจัดเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเย็นชา พูดกับนลิน มีสุ วรรณ์ว่า “ตระกูลนาทันเลิศฐานะไม่เลว คู่หมั้นของคุณคนนี้ก็ ท่าทางจะชอบคุณมาก

คําพูดของเขาทําให้ใบหน้าของนลิน มีสุวรรณ์เป็นสีน้ำเงิน สลับขาว “แล้วยังไง

เมธชนันพูด “เมื่อแต่งงานไป ก็มีชีวิตอยู่อย่างสงบ
นลิน มีสุวรรณ์ตัวแข็งทื่อ ไม่อยากเชื่อว่าคำพูดนั้นมันจะออก มาจากปากของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่งต้องการเธอ ตอนนี้กลับ มาพูดอย่างไร้น้ำใจไร้คุณธรรมเช่นนี้ออกมา

เขาสัมผัสเธออย่างเห็นได้ชัด แต่ไม่ยอมรับผิดชอบเธอ! นลิน มีสุวรรณ์จ้องเขาด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด “คุณต้องการให้ ฉันแต่งงานกับเขางั้นเหรอ”

“นอกจากนี้ ครอบครัวของคุณก็หาใครที่มีสถานะดีกว่าเขาไม่ ได้แล้ว ไม่ใช่เหรอ” คนที่ชลธีพอจะสามารถหาได้ ปิยพันธ์เป็น โอกาสที่ดีที่สุดที่เขาคว้าไว้ได้

นลิน มีสุวรรณ์พูด “มีคุณอยู่….

“คุณคิดว่าคุณสามารถแต่งงานกับผมได้เหรอ” เมธัชนัน ชาเลืองมองเธอ เกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเขา นลิน มีสุวรรณ์ รู้ดีกว่าเขา

ตามที่คาดไว้ หลังจากได้ยินคำพูดของเขา นลิน มีสุวรรณ์ สีหน้าแข็งเกร็งขึ้นมาทันที

ในสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ ถ้าต้องการแต่งงานกับเมธ ชนันภายในหนึ่งสัปดาห์ มันยากยิ่งกว่าการปีนขึ้นไปถึงสวรรค์

เธอมองเขาและพูดอย่างเพ้อฝัน ต่อให้ไม่สามารถแต่งงาน กับคุณได้ ฉันก็ไม่อยากแต่งกับปิยพันธ์ ด้านธามนิธิ…

ขอแค่เมธชนันสนับสนุนเธอ ต่อให้เธอไม่แต่งงาน ธามนิธิก็ไม่ สามารถทําอะไรกับครอบครัวของเธอได้
เมธซเนเปิดปากเอ่ยขัดจังหวะเธอ “คุณไม่คู่ควร

เมื่องานหมั้นจบลง ปาณีเดินออกมาจากข้างในกับธามนิธิ แม้ว่าในที่สุดนลิน มีสุวรรณ์จะหนีไป แต่ที่เธอหมั้นหมายกับ ปิยพนธ์มันเป็นสิ่งที่แน่นอนแล้ว

ชลธียังพูดด้วยว่า ในสัปดาห์หน้าก็จะพาคนทั้งสองไปรับไป รับรองยืนยันความสัมพันธ์ของการแต่งงาน

เห็นชลธีรีบให้นลิน มีสุวรรณ์แต่งงานออกไป ทุกคนก็ต่าง สงสัยกันว่านลิน มีสุวรรณ์กำลังตั้งครรภ์

เมื่อเดินไปที่ประตู ปาณีถามธามนิธิว่า “เมธชนั้นล่ะคะ ทำไม ไม่เห็นเขา

เขาลากนลิน มีสุวรรณ์ออกไปแล้วก็ไม่ได้กลับมา

เมื่อนึกถึงเขา ปาณีก็เป็นห่วงเล็กน้อย เขาคงจะไม่นึกสงสาร เมื่อเห็นนลิน มีสุวรรรณ์แล้วใจอ่อนกับเธอจนตัดสินใจช่วยเธอ หรอกนะ

ปาณีเพิ่งคิดจบก็เห็นเมธซนั้นเดินมา

ทั่วทั้งร่างอยู่ในสภาพดี ไม่เห็นว่ามีส่วนใดผิดปกติ ปาณีพูด “ฉันยังคิดอยู่เลยว่าคุณจะไม่กลับแล้วหรือเปล่า” “ทำไม” เมธชนันเดินเข้ามา
ใบหน้าและลักษณะท่าทางของเขาเหมือนเมฆบางเบาและ สายลมอ่อน

ปาณีจ้องหน้าเขา อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว รู้สึกแปลกแต่ไม่ สามารถพูดออกมาได้

เมธชนันจ้องมองเธอพลางเลิกคิ้ว “ทำไมคุณมองผมแบบนั้น

สายตาทรงอำนาจของเขากลับทำให้ปาณีร้อนตัว “ไม่มีอะไร” ปาณีเปิดประตูรถแล้วก้าวเข้าไปนั่ง

ธามนิธิขับรถ ปาณีนั่งอยู่ที่ด้านข้างคนขับ เมธชนันนั่งอยู่ด้าน หลัง “ชนัน คุณเคยชอบบ้านลินใช่ไหม”