เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคําเยาะเย้ยจากรา มนิธิ นลินยังคงตอบกลับอย่างอ่อนโยน ในตอน นั้นฉันยังสับสน มีหลายเรื่องไม่ได้คิดให้ดี ใน ระยะนี้ กลับเอาแต่คิดถึงเรื่องราวเก่าๆอยู่เสมอ ฉันรู้ตัวดีว่าฉันทำเกินไป แต่ว่า ธามนิธิคะ ฉันผิด ไปแล้ว ผิดไปแล้วจริงๆ คุณอภัยให้ฉันเถอะนะ คะ? ขอแค่คุณยอมให้ฉันกลับมา ฉันยินดีที่จะใช้ ทั้งชีวิตที่เหลือ ชดเชยกับสิ่งผิดพลาดที่ฉันทำ ลงไปก่อนหน้า

เธอยังคงมีสีหน้าไม่เป็นพิษเป็นภัย ยามเอ่ย ขอโทษ ยังบีบน้ำตาออกมาอยู่หลายหยด ราวกับ ว่าเธอกำลังสารภาพความจริงออกมาอยู่

ในสายตาของธามนิธิเธอกลับดูเหมือนตัว ตลกที่กำลังร้องไห้ ดูแล้วน่าเกลียดยิ่งกว่าเดิม

เขาเอ่ย “คุณหนูนลินอย่างได้ถ่อมตัว ตลอดชีวิตที่เหลือของคุณ ผมรับไม่ไหว ยังมี คุณ วางใจได้ ผมแต่งงานแล้ว ความคิดเกินเลยกับ คุณสักนิดก็ไม่มี หลังจากนี้คุณสามารถลงเอยกับ ใครต่อใครได้อย่างเปิดเผยสบายใจ”

น้ำเสียงของธามนิธิฟังดูเกรงอกเกรงใจเป็น อย่างยิ่ง แต่กลับเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย แต่ละเรื่องที่นลินท่า เขาจํามันทั้งหมดได้ อย่างแม่นยำา
ตอนนี้หยิบยกขึ้นมาพูดทีละเรื่องๆ คาดว่า เธอคงจะละอายใจจนตาย

นลินได้ยินคําพูดของเขาก็รู้สึกเกลียดตัว เองขึ้นมาอย่างที่สุด ตอนนี้เขาพูดถึงเธอยังไง ล้วนแล้วแต่สมควร “ธามนิธิ ฉันผิดไปแล้ว ตอน นั้นฉันไม่ควรพูดกับคุณแบบนั้น ที่จริงฉันไม่ได้ หลีกหนีเพราะขาคุณไม่ดีนะคะ….

“ไม่ใช่หรือ?”ธามนิธิถามอย่างสงสัย “ถ้างั้น เป็นเพราะอะไร?”

ตั้งแต่วินาทีที่เขาลุกขึ้นมาได้อีกครั้ง ท่าที ของผู้หญิงคนนี้ก็เปลี่ยนแปลงไปทันที หน้าและ หลังช่างไม่ชัดเจน

นี่เธอคงไม่ได้มองว่าเขาเป็นคนโง่อยู่หรอก นะ?

นลินพูด “ฉันรู้สึกเจ็บปวดใจ ในใจของฉัน คุณคือคนที่ดีที่สุดตลอดมา มองเห็นคุณเกิดเรื่อง ขึ้น คุณรู้ไหมว่าใจของฉันปวดร้าวแค่ไหน? ฉันไม่ กล้าที่จะยอมรับเรื่องราวทั้งหมด และไม่อาจ เผชิญหน้ากับความจริงได้ นั่นเป็นเพราะยิ่งฉันรัก คุณมากแค่ไหน จิตใจก็ไม่สามารถยอมรับความ จริงได้มากแค่นั้น ตอนนี้มองเห็นคุณหายดีแล้ว ฉันรู้สึกมีความสุขยิ่งกว่าใครทั้งนั้น”

คําอธิบายนี้ของเธอ ทําเอาธามนิธิอด ที่จะหัวเราะขึ้นมาไม่ได้
พูดไปพูดมา กลายเป็นว่าที่เธอหลายงาน แต่งลงและเอ่ยเตือนไม่ให้เขาตามตอแยเธอ เป็น เพราะเธอรักเขามากจนเกินไป?

รามนิธิเพิ่งจะเคยเจอผู้หญิงที่โกหกได้ อย่างไม่กระพริบตาแบบนี้เป็นครั้งแรก

เขามองนลิน “ถ้าอย่างนั้นคุณมี ความสุข ต่อไป ตอนนี้ผมมีภรรยาแล้ว คุณอยากกลับมา แต่ว่าตอนนี้ข้างกายผมไม่มีที่ว่างให้คุณอีกต่อ ไป”

เขาควรขอบคุณนลินที่เมตตาล้มงานแต่ง ลง เขาถึงได้พบกับคนที่อยากจะทะนุถนอมที่ อย่างปาณี

ตอนนี้ดูเหมือนว่าการแต่งงานกับภรรยาที่ น่ารักของเขา กลับมีความสุขมากกว่าการ แต่งงานที่ไร้ความรักกับผู้หญิงแสนเจ้าเล่ห์คนนี้

โชคชะตาช่างเป็นเรื่องสุดแสนวิเศษ มันมักจะมีโอกาสเสมอ ที่คุณจะได้พบเจอ กับคนที่ใช่คนนั้น

นลินพูดอย่างไม่แยแส “ปาณีก็เป็นแค่คน ที่มาแทนที่ฉันเพียงชั่วคราวเท่านั้น ขอแค่ให้ผล ประโยชน์กับเธอสักหน่อย ให้เธอจากไปก็ พอแล้ว”

ครอบครัวของปาณีมีฐานะยากจนมาตั้งแต่ เธอยังเล็ก ขอแค่ให้เงินเธอนิดหน่อย ไม่ว่ากี่ชาติเธอก็ไม่สามารถหามันมาได้

เธอไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ยินยอมที่จะ จากธามนิธิไป

นลินพูดอย่างอ่อนโยน “ถ้าหากคุณไม่ สะดวกที่จะเอ่ยปาก ฉันพูดให้เองค่ะ ฉันจะคุยกับ เธอดีๆ เธอคงเข้าใจอย่างแน่นอน”

ปาณีไม่มีด้านไหนที่ดีกว่าเธอ ซ้ำยังไม่มี ส่วนที่เหมาะสมกับการเป็นภรรยาของธามนิธิเลย สักนิด

นลินไม่เคยเห็นปาณีอยู่ในสายตาเลย แม้แต่น้อย ไม่และเคยเอาเธอมาเป็นคู่แข่ง เธอในตอนนี้มีจุดประสงค์แค่ให้ธามนิธิ อภัยให้แก่เธอเท่านั้น

พอพูดจบประโยค นลินคิดว่าตัวเองเห็นธา มนิธิที่เพิ่งจะคุยกับเธออยู่ดี กลับมีสีหน้าแปร เปลี่ยนกะทันหัน บรรยากาศรอบตัวเขาทําให้คน รู้สึกหวาดกลัว