ตอนที่ 893 เจรจา

ปาณีเห็นเขาก้มหน้านิ่ง ไม่พูดจาโน้มน้าวหรือยืนกรานให้เธอไป โรงพยาบาลแล้ว ดังนั้นปาณีจึงยอมปล่อยมือจากราวบันได จาก นั้นจึงค่อยๆเดินลงบันไดมา โดยมีคุณอาคอยดูแลประคับ ประคองอย่างใกล้ชิด

ท่าทางกังวลใจของคุณอายังคงปรากฏให้เห็นอย่างเด่นชัด ปาแอบกรอกตาบนให้ความวิตกจริตของเขาไปไม่รู้กี่ครั้งต่อ ครั้ง จนทำให้เธอแอบรู้สึกเซ็งๆ แต่นอกเหนือจากความรู้สึกเซ็ง ที่ว่า ยังมีความรู้สึกหวานซึ้งตรึงใจแอบซ่อนอยู่

การตั้งครรภ์ นับว่าเป็นจุดวัดใจที่ยากยิ่งอย่างหนึ่งของลูกผู้ หญิง ผู้ชายส่วนใหญ่อาจมองว่าเรื่องนี้มันเป็นตรรกะของชีวิต อย่างหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนต้องเผชิญ จึงทำให้มีผู้หญิงจำนวนไม่ น้อยที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าในระหว่างตั้งครรภ์

แต่เมื่อเห็นสิ่งที่คุณอาปฏิบัติต่อเธอ ทั้งความเป็นห่วงเป็นใย การดูแลเอาใจใส่ ทำให้ปาณีตระหนักถึงความหวานซึ้งตรึงใจที่ เขามีต่อเธอ แต่ก็มีบางครั้งที่เธออาจจะรู้สึกทนไม่ได้รับไม่ไหว ถ้าหากมีผู้ชายคนหนึ่งที่คอยดูแลปรนนิบัติเธอตลอดทั้งวัน เป็น เวลา 24 ชั่วโมง นั่นก็ไม่ให้ทำ นี่ก็ไม่ให้แตะ จะว่าไปแล้วเธอก็ อาจจะประสาทกินได้

ถึงแม้จะรู้ดีว่า คุณอามีความตั้งใจดี คือตั้งใจที่จะปกป้องเธอ อย่างเต็มที่ ชนิดที่ว่ามดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลยก็ว่าได้ แต่ในเมื่อคิดแล้ว อาเป็นกิจลักษณะ อย่างน้อยๆเพื่อช่วยบรรเทาความวิตก จริตกังวลของอา คิดเสมอว่าเธอเปรียบเสมือนตุ๊กตาแก้ว ที่แสนจะเปราะบาง

เมื่อมาล่าง รบกวนน้าแต่กลับลงมือเตรียมข้าวปลาอาหารปา ด้วยตัวเขาเอง

ปาณีนั่งคางมองคุณอากำลังสาละวนอยู่ในโดย เฉพาะตอนเห็นคุณอากำลังตั้งอกตั้งใจหั่นมันรู้สึกประโยคหนึ่งเธอพิสูจน์แล้วว่ามันความจริง

” เวลาผู้ชายมีความตั้งอกตั้งใจทำอะไรซักอย่าง เขาจะ

หล่อที่สุด !

หลังจากนั้นนาน อาหารง่ายอุดมด้วยคุณค่าทาง โภชนาการ ถูกรังสรรค์ปรุงรสวางเสิร์ฟเรียงรายเบื้องหน้า ของปาณีซึ่งนี้จนต้องจ๊อกเธอรีบหยิบตะเกียบมา ตักอาหารเคี้ยวกินจั๊บๆๆๆ

เมื่อเห็นเธอกินอย่างตะกละตะกลาม เหมือนกับตายอดตาย อยากมาแล้วชาติหนึ่ง ภายใต้ความรู้สึกภาคภูมิใจของนิธิเห็นเธออย่างช้าหน่อยก็ได้ ไม่ใครมาเธอกินหรอกน่า ! ระวังหน่อย
ปาณีเลือกที่จะไม่สนใจคำพูดของเขา

จนเมื่อเธอวางตะเกียบลง จานชามที่อยู่ตรงหน้าที่ว่างเปล่า ปาณีเช็ดปากของเธอ จากนั้นจึงพูดกับคุณอาด้วยเสียงที่ฟังดู สุขุมนุ่มลึก ” คุณอาคะ ฉันคิดว่าเราสองคนมีเรื่องที่ควรจะคุยกัน หน่อย ”

” คุยอะไรเหรอ ? ” ธามนิธิถามเธอในขณะที่กำลังเก็บ ตะเกียบกับจานชามไปด้วย ” ถ้าอย่างนั้น เธอไปนั่งรอที่โซฟา ก่อนนะ ขอเวลาฉันหนึ่งนาที ”

ปาณีค่อยเดินๆไปยังโซฟาอย่างว่าง่าย แต่ยังไม่ทันโผล่พ้น ห้องอาหารก็รู้สึกได้ว่าที่เอวของเธอมีมือใหญ่ๆยื่นมาจับเอวเธอ ไว้

เธอมองตามลำแขนนั้นไปด้วยความหงุดหงิด จากนั้นจึงพูด กับคุณอาอย่างคนที่รู้สึกหมดสิ้นหนทาง ” คุณอา ไม่ล้างจาน แล้วเหรอคะ ? ”

ธามนิธิรีบโบกไม้โบกมือ ” นั่นมันไม่สำคัญหรอก ฉันพาเธอ ไปส่งที่โซฟาก่อน จานน่ะเดี๋ยวค่อยไปล้าง ”

ในเมื่อดื้อดึงขัดขืนไม่ได้ ปาณีจึงได้แต่เดินไปที่โซฟา โดยมี คุณอาเกาะเอวพาไปส่ง เมื่อได้เห็นคุณอาเดินวนเวียนๆอยู่รอบ ตัวเธอ ปาณีจึงเอ่ยปากขึ้นมาอีก ” คุณอา เลิกเดินวนไปวนมาได้ แล้ว หมุนจนฉันเวียนหัวไปหมดแล้ว !!

ธามนิธิหยุดเดินวนไปมา และถามเธอกลับด้วยความกังวลใจ ทําไมถึงเวียนหัวล่ะ ? ภาวะเลือดจางรึเปล่า ?
ฟังดูแล้วอะไรๆมันก๊วกกลับเข้าไปหาตัวเธอจนได้ ปาณีตัดสิน ใจที่จะคุยกับเขาเดี๋ยวนั้น เธอจึงดึงตัวคุณอาให้นั่งลงข้างๆเธอ จากนั้นจึงเริ่มพูดคุยกับเขา ” คุณอาคะ ฉันรู้ว่าคุณอาเป็นห่วงฉัน เป็นห่วงลูกในท้องของฉัน ! แต่ฉันรู้สึกว่า คุณดูวิตกจริตและ กังวลมากเกินไปแล้ว

ปาณีพูดยังไม่ทันจบ ธามนิธิก็ลุกพรวดขึ้นยืน แล้วก็เดินไป หยิบหมอนอิงที่อีกฝั่งของโซฟามาหนุนหลังให้เธอ เสร็จแล้วจึง เดินกลับมานั่งลงที่เดิม ” ตอนนี้เธอพูดต่อได้ !

ปากรอกตาบนเบาๆไปอีกรอบหนึ่ง ก่อนจะเริ่มพูดต่อจาก เมื่อสักครู่นี้ ” ฉันรู้สึกว่า คุณดูจะมีท่าทาง โอเวอร์เกินไปหน่อย กับอาการต่างๆทั่วไปของคนที่กำลังตั้งท้อง ถึงแม้ว่าฉันจะเป็น คุณแม่มือใหม่ แต่คุณคิดว่าฉันไม่เคยกินหมู หรือไม่เคยเห็นหมู วิ่งมาก่อนรึไงคะ ? แต่ก่อนฉันเคยอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ เค้าก็ให้กำเนิดลูกเด็กเล็กแดงกันมากมาย ฉันเองก็เคยได้สัมผัส กับคนท้อง ถึงจะไม่ได้รู้ละเอียดลึกทุกอย่าง แต่อย่างน้อยก็พอรู้ส เต็ป หนึ่ง สอง ‘

เห็นธามนิธิกำลังฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ ปาณีก็ชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดต่อ ” ฉันก็เหมือนกับคุณ ที่เฝ้ารอคอยชีวิตน้อยๆที่ กำลังจะถือกำเนิด ! แต่คุณอาคะ การที่คุณกังวลกับฉันมากเกิน ไปมันทำให้ฉันรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองอย่างเช่น การที่คุณอยู่ กับฉันทุกวันไม่ยอมไปทำงานที่บริษัท มันทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันดู เหมือนกับ ‘นางเปาชื่อ ในประวัติศาสตร์จีนไม่มีผิด ถึงแม้จะไม่ ได้เกี่ยวข้องอะไรกับการล่มสลายของชาติบ้านเมือง แต่ก็เหมือนฉันต้องจําใจแบกรับความกดดันนั้นไว้ ! ”

” แต่ว่าฉัน ฉันก็แค่……. “ธามนิธิได้ยินที่เธอพูดก็ถึงกับ ถลึงตาโต ใจก็อยากจะโต้แย้งกลับไป แต่ก็ถูกปาพูดขัดจังหวะ ขึ้นมาก่อน

” คุณฟังฉันพูดก่อนค่ะ ฉันรู้ดีว่าคุณจะพูดอะไร คุณก็แค่อยาก จะเข้ามามีส่วนร่วมในการดูแลลูกตั้งแต่เขายังอยู่ในท้องของฉัน และแบ่งปันความสุขที่เรากำลังจะมีลูกน้อยๆด้วยกัน ฉันน่ะทราบ ดีค่ะ และฉันก็มั่นใจได้ว่า ในอนาคตคุณจะเป็นพ่อที่ดีของลูก ! แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่า คุณควรจะให้พื้นที่ส่วนตัวฉันบ้าง ! ตัวอย่าง เช่น คุณก็ไปทำงานที่บริษัททุกวันตามปกติ ส่วนฉันก็อยู่บ้านและ เพิ่มความระมัดระวังในการดูแลตัวเองและลูกในท้องให้มาก เป็นพิเศษหน่อย ฉันเป็นแม่ เป็นคนอุ้มท้องลูก ฉันต้องทะนุถนอม เขามากกว่าคุณเสียอีก ยังไงซะฉันก็จะต้องดูแลเขาเป็นอย่างดี แน่นอน ! ”

หลังจากพูดจบ ปาณีก็ยกแก้วน้ำอุ่นที่วางอยู่บนโต๊ะน้ำชาขึ้น มาจิบไปอีกหนึ่ง แล้วก็คอยแอบชำเลืองมองอากัปกิริยาของคุณ อาไปด้วย

เธอเห็นคุณอานั่งขมวดคิ้ว แล้วจู่ๆก็คลายออก จากนั้นคิ้วก็ ขมวดแน่นอีก และเดี๋ยวก็คลายออก จนท้ายที่สุดก็เห็นเขา หัวเราะออกมา

ปฏิกิริยาของคุณอาทำให้ปาณีตกใจเป็นอย่างมาก เธอรีบเข ย่าแขนธามนิธิ ” คุณอา เป็นอะไรรึเปล่าคะ ?
เมื่อถามนิธิหันกลับมามองที่ปาณีก็เห็นว่าเธอกังวลใจ ธา มนิธิเลยหัวเราะออกมา จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปลูบหัวเธอ เบาๆ ” ฉันเข้าใจแล้วว่าเธอหมายความว่ายังไง ! มันก็จริงที่ ช่วงนี้ฉันออกจะเป็นกังวลใจอยู่ตลอด หลังจากที่ฉันรู้ข่าวว่าเธอ ท้อง ฉันกลับไม่ได้อยู่ดูแลเธอ เพราะฉะนั้นฉันก็เลยอยากจะดูแล ให้เธอให้ดีที่สุด เท่าที่ฉันจะทำได้ เพื่อชดเชยสิ่งที่ฉันได้ทำผิด พลาดไป !

คุณอา ….. ” ดวงตาของปาณีเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ หญิงสาวยื่นมือไปจับกุมมือที่ออกจะหยาบกระด้างของเขาไว้ ” ฉันรู้แล้วค่ะ อะไรที่มันผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะค่ะ ตอนนี้พวกเรากลับมาเริ่มต้นกันใหม่แล้วไม่ใช่เหรอคะ ? ”

ธามนิธิและปาณีจับมือกันและกัน นิ้วทั้งสิบต่างสอดประสาน เกี่ยวพันกันไว้อย่างอ่อนโยน ธามนิธิพยักหน้าให้เธอเบาๆ ชาย หนุ่มยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อพูดกับเธอ” ใช่แล้ว! พวกเราเริ่มต้นกัน ใหม่แล้วนะ ! และครั้งนี้ ฉันจะไม่มีวันปล่อยมือเธอไปอีกอย่าง แน่นอน ”

ปาณียื่นมืออีกข้างที่ยังว่างเปล่า ไปสัมผัสเบาๆบนใบหน้าของ ธามนิธิ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวล ” คุณอา ฉันดีใจจังที่มี อยู่คุณอาอยู่ตรงนี้ !

ชายหนุ่มค่อยๆ โอบตัวเธอเข้ามากอดไว้แนบแน่น พลางลูบ ผมเธอเบาๆด้วยความรักใคร่เอ็นดู ” ฉันก็เหมือนกันปาณี ฉันก็ ดีใจที่มีเธออยู่ข้างๆแบบนี้ ! เออจริงด้วย เธอเคยคิดหรือเปล่า ว่าเค้าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงน่ะ ? ฉันว่าเป็นผู้หญิงก็ดีเหมือนกันนะ ”

เมื่อได้ยินดังนั้น ปารีบผละตัวเองออกจากอ้อมแขนของเขา ทันที ก่อนจะทำหน้านิ่วคิ้วขมวดตัดพ้อใส่เขา ” แล้วผู้ชายไม่ดี ตรงไหนคะ ? หรือว่าคุณจะรักแต่ลูกผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ ? ”

สีหน้าของปาณีเปลี่ยนไปทันควัน ธามนิธิเลยลุกลี้ลุกลนรีบ อธิบายเป็นพัลวัน ” ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ฉันก็แค่คิดแบบง่ายๆ ประมาณว่า ลูกผู้หญิงก็ดี เพราะว่าผู้หญิงจะค่อนข้างว่านอนสอน ง่าย มีเหตุมีผล ไม่เหมือนเด็กผู้ชายที่มักจะชอบดื้อซุกซน ทำให้ ใครๆต้องพากันปวดหัวนะ

เมื่อรู้ว่าตัวเองมีความหมายของคุณอาผิดไป ปาณีจึงได้แต่มุด หน้าลงไปด้วยความรู้สึกผิด จากนั้นก็ค่อยๆยื่นมือไปลูบท้องตัว เองเบาๆ พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า ” จะผู้ชายหรือผู้หญิงก็ได้ทั้งนั้น ขอแค่พวกเราพ่อแม่วางใจเป็นกลาง เลี้ยงดูพวกเขาด้วยความ ยุติธรรม แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว! ”

เมื่อนึกถึงทัศนคติของฝนสิริที่มีต่อปาณีก่อนหน้านี้ ธามนิธิก นึกเอ็นดูปาณีขึ้นมา แล้วจู่ๆก็คว้าตัวเธอเข้ามากอดไว้ซะแน่น ” เชื่อฉันเถอะว่า อนาคตเธอจะต้องเป็นแม่ที่มีคุณสมบัติเพียบ พร้อมอย่างแน่นอน ! ”

ปาณีก็ยื่นมือออกไปกอดเขาตอบเช่นกัน พร้อมทั้งพยักหน้า ให้เขา ” ถ้าอย่างนั้น เราสองคนมาร่วมมือกัน เพื่อจะได้เป็นพ่อ แม่ที่เพียบพร้อมสมบูรณ์แบบกันเถอะค่ะ ! ขณะที่ปาณีกำลังพูดอยู่นั้น เธอก็ชี้ๆไปที่ใต้โต๊ะน้ำชา ธามนิธิซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าหมายถึงอะไร ค่อยๆปล่อยตัวเธอออกจากกั อมแขนของตัวเอง