ตอนที่ 748

เธอไม่มองเมธซนันดเลย เพราะกลัวว่าถ้ามองแล้ว เธอจะห้ามใจ ไม่ให้รู้สึกอยากตีเขาไม่อยู่

ขณะที่เธอยังคิดไม่ออกว่าควรเผชิญหน้าดีไหมนั้น ธามนิธิก จ้องมองเธอด้วยสายตาน่าขัน และพูดกับเมธีชนั้นว่า : “เมื่อคืน ค่าเธอไม่กี่ประโยคเลย โกรธแล้ว

“แล้วคุณไปดุด่าเธอทำไหมล่ะ?” เมธชนันยิ้มแย้ม และมอง เมธชนัน “คุณก็รีบขอโทษเธอเร็วสี”

ความจริงเมธชนั้นไม่ได้เมาอาละวาดแบบนั้นมากนานแล้ว เพราะกลัวว่าตัวเองจะละเมื่อพูดเรื่องที่ซ่อนภายในใจ ดังนั้นเขา มักจะไม่ค่อยกล้าดื่ม แต่เมื่อคืน…เขาเลยเล่าเรื่องราวในอดีตกับ ธามนิธิจนเหม่อลอยและควบคุมตัวเองไม่ได้

ธามนิธิมองปาณีแวบหนึ่ง และพบว่าปาณีกำลังมองเขาอยู่ เหมือนกัน

แววตาของปาณีเหมือนมึนงง

เพราะคิดไม่ถึงว่าอาจะไม่พูดถึงเรื่องเมื่อคืน

เมื่อเห็นท่าทางของอากับเมธนิธิไม่ได้ขัดแย้งกัน หรือว่าเมื่อคืนอาจะเมาหนักจนลืมเรื่องเมื่อคืน

ยิ่งปาณีคิดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งคิดไม่ออก
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ พวกเขาก็ไปบ้านวิสิทธิ์เวชพร้อมกัน เมธชนันซื้อของฝากมากมาย เพื่อเตรียมไปเยี่ยมพ่อกับแม่ของ ธามนิธิ

ท่าทางของเขาดูกระตือรือร้นมาก ชัยพรและฐิติพรรักเขามาก

ถึงแม้เขาจะเคยทำเรื่องไม่ดีไว้ แต่ต่อหน้าคนอื่นๆ เขากลับ เป็นคนดี และสามารถทำให้ทุกคนหัวเราะมีความสุขได้

ปาณีเกือบจะนึกว่าเมธซนั้นเป็นคนดีคนหนึ่งแล้ว แต่พอนึกถึง เรื่องที่เขาทำกับอา ชั่วพริบตาเขาก็รู้สึกสับสนทันที

แต่ท่าทางของอาหาให้ปาณีแปลกใจ เพราะพวกเขาทํา เหมือนกับว่าเรื่องราวไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

หรือว่าอาจะเมาจริงๆ จนลืมเรื่องเมื่อคืนหมดแล้ว?

ธามนิธินั่งลงบนโซฟา และจ้องมองเมธชนันสักพัก จากนั้นก็ มองปาณีด้วยแววตาน่าเอ็นดูเหมือนสัตว์เลี้ยงที่รัก แล้วเขาก็เอา มือวางบนหัวของเธอ “เป็นเด็กน่ารักนะ ถ้าไม่สบายตัวก็ขึ้นไป ข้างบนก่อนก็ได้”

แต่เธอยังคงอยู่ต่อไป และจ้องมองเมธชนันจนจะทะลุตัวเขาแล้ว

เมื่อฐิติพรฟังคำพูดของธามนิธิก็รู้สึกเป็นห่วงปาณี “ปาณี ลูก ไม่สบายหรอ?”
“เมื่อคืนนอนไม่ค่อยสบายนิดหน่อยค่ะ” ปาณีมองเมธ น ก่อนตึงสายตากลับมา จากนั้นเธอก็ก้มหน้าลงหลีกเลี่ยงสายตา จากเขา

เมธชนัน : ” ”

เขารู้สึกว่าวันนี้ปาณีเหมือนอคติต่อเขา

ฐิติพรพูดว่า : “ถ้างั้นลูกก็รีบไปนอนสักพักเถอะ”

ปาณียืนขึ้น และเดินขึ้นชั้นบน เธอคิดว่า หากเธออยู่ต่อไป อาจจะระเบิดอารมณ์ใส่เมธชนันแน่

เมื่อเมธชนันเห็นร่างเงาเธอจากไปก็ขมวดคิ้วขึ้น

ฐิติพรมองเขาและพูดว่า : “เมธชนัน หัวหน้าตระกูลเป็น อย่างไรบ้าง?”

“เขาแข็งแรงดีครับ” เมธชนันยิ้มและพูดขึ้น

ในสายตาของบ้านวิสิทธิ์เวช เขาเปรียบเสมือนลูกชายของ บ้านวิสิทธิ์เวชคนหนึ่ง ทุกคนในบ้านล้วนเอ็นดูและรักเขามาก เพราะเขากับธามนิธิมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมานาน

ปาณีนอนพิงบนเตียงใหญ่ และมองกระจกไฟก่อนที่เธอจะนอน หลับนาน ทั้งที่เธอไม่ได้นอนจริงๆด้วยซ้ำ

เมื่อหลับตาเธอมักจะนึกถึงคำพูดของเมธชนั้นเมื่อคืนเสมอ

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขาเมาแล้วพูดออกมา ใครจะไปรู้ว่าเขาจะ เคยทําเรื่องแบบนี้มา
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ประตูก็มีเสียงเคาะดังขึ้น ปาณียืน ขึ้นและเดินไปเปิดประตู แล้วเห็นเมธชนันยืนอยู่หน้าประตู

เมื่อเห็นเขา เธอก็สะดุ้งตกใจ

และพูดว่า : “มีอะไรหรอ?”

“หนูทะเลาะกับอามาหรอ? หรือว่าไม่สบาย?” ทำไหมวันนี้เขา รู้สึกว่าปาณีดูแปลกไป เลยมาดูเธอสักหน่อย

ปาณีพูดว่า : “เปล่าสักหน่อย”