ตอนที่ 667

คุณพยาบาลมองปาณีด้วยลักษณะท่าทางสีหน้าค่อนข้างซับซ้อน

ราวกับว่าปาณีเป็นลูกสาวที่อกตัญญูจริง ๆ ปาณีไม่ได้มีคำอธิบาย แค่บอกว่า “พวกเราต้องการเปลี่ยน

ห้องพักผู้ป่วย

มันถูกจัดการโดยนลิน มีสุวรรณ หากอยู่ที่นี่จริง ๆ ไม่รู้ว่าเกิด จะอะไรขึ้นบ้าง

ถ้าภายหลังบ้านมีสุวรรณ์หยิบยกเรื่องนี้ออกมาพูด ปาณีก็จะ ต้องเสียหน้าแน่

ฝนสิริพูด “ไม่เปลี่ยน เปลี่ยนอะไร คนอื่นจ่ายเงินทั้งหมดแล้ว

นะ”

ตอนนี้เธอได้อยู่ที่นี่แล้ว ไม่อยากกลับไปอยู่ห้องธรรมดาอีก

แน่นอนว่าคุณพยาบาลไม่อยากมีปัญหา และคนไข้คนนี้ คุณมี สุวรรณ์ต้องการให้ดูแลอย่างดี เธอพูดกับปาณีว่า “มันไม่ใช่เรื่อง ง่ายที่จะเปลี่ยนห้องค่ะ และค่าใช้จ่ายก็ชำระแล้วด้วย

ปาณีหัวเราะเบา ๆ สายตากลายเป็นเย่อหยิ่ง เธอมองคุณ พยาบาล และรู้ว่าเธอไม่สนใจตัวเอง แต่ให้เกียรติคุณมีสุวรรณ์

“ใช่เหรอ เมื่อผู้ป่วยถูกย้ายห้องพัก ไม่ต้องถามความเห็นของ ครอบครัวหรอกเหรอ มีใครในครอบครัวของพวกเราบ้างที่เห็นชอบกับเรื่องนี้”

คุณพยาบาลตัวแข็งทื่อ เรื่องนี้ถูกจัดการโดยนลิน มีสุวรรณ์ ครอบครัวของพวกเขาไม่ได้อยู่ในตอนนั้น มีเพียงฝนสิริที่เห็น ชอบ

แต่ตอนนี้…

ปาณีพูดอย่างข่มขู่ “ถ้าไม่ให้ฉันเปลี่ยนห้อง ฉันก็จะฟ้องพวก คุณ ฉันจะคอยดู ถ้าเรื่องนี้เกิดแดงขึ้นมา ฉันจะเสียเปรียบหรือว่า พวกคุณกันแน่ที่ต้องเสียเปรียบ

หมอที่สร้างปัญหาแบบนี้ ไม่มีโรงพยาบาลใดที่อยากจะเห็น หากเรื่องเกิดแดงขึ้นมา มันจะทำให้โรงพยาบาลของพวกเขา เสียงชื่อเสียง

อาจเป็นเพราะปาณีมีความมั่นใจและแข็งกร้าวมาก นั่นทำให้ คุณพยาบาลอ่อนลงทันที จากนั้นจึงเดินออกไป เธอบอกว่า “ฉัน จะไปทําเรื่องให้ค่ะ”

เมื่อพูดจบก็เดินออกไป

ปาณีหันมา มองไปที่ฝนสิริ “ถ้าคุณสร้างปัญหาอีก ฉันรับ ประกันเลยว่าหลังจากนี้จะไม่มาหาคุณอีกต่อไป

ฝนสิริมองด้วยสองตาสีขาว “ใครอยากให้ลูกสาวอย่างแกมา หาฉันกัน”

ปาณีโต้ตอบ “ได้! คุณพูดเองนะ งั้นจากนี้ฉันจะไม่มาอีก แล้วคุณอย่ามาโทษฉัน ไม่เพียงแค่ฉันไม่กลับมา และจะไม่ให้นภันต์ กลับมาด้วย”

ฝนสิริรักนภันต์มากที่สุด ถึงฝนสิริจะไม่สนใจปาณี แต่เมื่อ ได้ยินว่าปาณีจะไม่ให้นกันต์กลับมาสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที “แก แกแก…อะไรคือการที่แกจะไม่ให้นกันต์กลับมา

“นภันต์ฟังฉันเสมอ คุณลองดูก็ได้ ดูว่าเขาจะฟังหรือไม่ฟังฉัน

นลิน มีสุวรรณ์ต้องการที่จะกลับไปเคียงข้างธามนิธิ เบื้องหลังทำ

เรื่องผิดบาปไม่น้อย นภันต์เกลียดเขาแทบตาย คุณยังไปพูดคุย

กับผู้หญิงคนนั้นแบบนี้ คุณคิดว่านภันต์ต้องการแม่แบบคุณงั้นเห

รอ” ปาณีพูดจบก็เลิกคิ้วขึ้น มองไปที่สีหน้าย่ำแย่ของฝนสิริ แล้ว

ก็ได้รู้ว่าแม่ของเธอคนนี้ จะสนใจแค่นภันต์เท่านั้น

เห็นได้ชัดว่าผู้ชายนั้นเหนือกว่าผู้หญิงอย่างแท้จริง

ฝนสิริมองปาณี ที่จริงเธอแก่แล้ว สมองก็ช้าไม่รวดเร็วเท่า ปาณี แต่ยังใส่ใจกับเรื่องของนภันต์ ชั่วครู่หนึ่งที่ไม่ได้มีคำพูด ออกไป

ปาณีมองสีหน้าที่หวั่นไหวของเธอ ก็ได้รู้ว่าเธอหวั่นกลัวตัวเอง

ปาณีพูดต่อไป “ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองดูได้ เมื่อถึงเวลาที่คุณเอา บ้านที่นลิน มีสุวรรณ์ให้ แต่กลับสูญเสียลูกชายของตัวเองไป ฉัน ก็จะรอดูว่าคุณจะดีใจหรือไม่”

เมื่อฝนสิริถูกปาณีพูดแบบนั้นก็ไม่กล้าพูดอีก ลักษณะท่าทางมี เพียงแค่ความเงียบงัน
เธอสนใจเรื่องเงินก็จริง แต่สนใจลูกชายคนเดียวมากกว่า สำหรับบ้านหนึ่งหลัง กลับทำให้ลูกชายหายไป นั่นไม่ใช่สิ่งที่ เธออยากเห็น

ที่จริงแล้วเธอยังรอลูกชายให้บำเหน็จบำนาญแก่เธอ