ตอนที่ 664

ไม่ต้องพูดถึงว่าเธอคงไม่สามารถโน้มน้าวปาณีใต้ และถึงแม้ว่า จะโน้มน้าวให้ปาณีไม่อยู่กับยามนิธิได้ มันก็ไม่ได้ดีสำหรับเธอ เช่นกัน

มันจะทำให้ทุกคนรู้ว่าลูกสาวของเธอถูกหย่าร้าง “บ้านวิสิทธิ์ เวชแต่งงานกับเธอ แต่กลับไม่ได้ให้สินสอดกับเธอเลย ไม่ เหมือนกับฉัน”

นลิน มีสุวรรณ์เอาการ์ดออกมา “ในนี้มีสองแสน คุณสามารถ ใช้มันได้เลย ยังมีอีก ถ้าคุณเกลี้ยกล่อมเธอให้ไปจากธามนิธิ ให้ เธอไม่อยู่กับธามนิธิ ฉันยังจะให้บ้านในเมืองกับคุณ ได้ยินว่าคุณ กับคุณลุงมีรายได้น้อยมาก ด้วยรายได้ที่เข้ามาของคุณลุงไม่รู้ ว่าจะซื้อบ้านได้เมื่อไหร่ คุณว่า หลังจากนี้หากลูกชายของคนมี แฟนในอนาคต ครอบครัวไม่มีบ้าน ผู้หญิงก็คงไม่แต่งงานด้วย แน่ จริงไหมคะ”

นี่ก็คือสิ่งที่ฝนสิริกังวลอยู่

เธอกับจิรเวชแก่แล้ว แล้วก็ไม่ได้มีความสามารถอะไรไม่ได้มี รายได้เข้ามา ตอนนี้บ้านมีราคาแพงมาก เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะ ตาย ที่ไม่สามารถสร้างรายได้พอสำหรับบ้านหนึ่งหลังได้

เมื่อปาณีได้แต่งงาน ก็จะได้สิ่งเหล่านี้ที่ต้องการ แต่ทว่า กับบ้านวิสิทธิ์เวช เธอไม่ได้อะไรเลย
ตอนนี้จู่ ๆ นลิน มีสุวรรณ์ก็ส่งเงินมาให้เธอถึงหน้าประตู

เห็นดวงตาของฝนสิริมีแวววูบไหว นลิน มีสุวรรณ์จึงเอาบัตร ใส่ในมือของเธอทันที “เงินเหล่านี้คุณเก็บไว้ก่อน ค่อย ๆ คิดอีก ไม่ต้องรีบตอบฉัน แล้วถ้าหากว่าคุณสนใจ สองวันหลังจากที่ คุณออกจากโรงพยาบาล คุณก็แต่ติดต่อกันมา ฉันจะพาคุณกับ คุณลุงไปดูบ้านค่ะ”

ฝนสิริเพียงมองนลิน มีสุวรรณ์ แต่ไม่ได้พูดอะไร ฝนสิริยิ้มแล้วยืนขึ้น “วันนี้ฉันมีบางอย่างต้องท่า ไปก่อนนะ

คะ”

หลังจากที่เธอออกไป คนของโรงพยาบาลก็มาถึง ช่วยฝนสิริ ย้ายห้องพักผู้ป่วย

เมื่อเทียบกับหอผู้ป่วยปกติ มันเหมือนกับโรงแรมระดับห้าดาว ฝนสิรินอนบนเตียงผู้ป่วยอย่างไม่สามารถเชื่อว่าทุกอย่างนี้จะ มาอยู่ตรงหน้า

เมื่อนกันต์มาถึง อยู่ในโรงพยาบาลเป็นนานสองนานกว่าจะรู้ ว่าแม่เปลี่ยนห้อง

เขาเดินเข้ามา จ้องมองแม่ที่นั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย “แม่ คุณมา อยู่ที่นี่ได้ยังไง พี่เขยผมเปลี่ยนห้องให้คุณเหรอ”

“พี่เขยอะไร” ฝนสิริพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “พี่สาวกับพี่เขย ของแกอะไรนั่นน่ะนะจะให้อะไรกับฉัน
เห็นได้ชัดว่ามันมีที่ที่สภาพดีมากเช่นนี้ แต่กลับยังคงปล่อยให้ เธออยู่ในห้องที่สภาพแย่ ไม่ได้เคยคิดถึงเธอเลย

ยังให้ความสำคัญไม่เท่ากับคนนอกเลยด้วยซ้ำ

นภันต์พูด “แล้วใครเปลี่ยนให้คุณ

แม้ว่าตอนนี้ทั้งเขาและปาณีจะมีรายได้ของตัวเอง แต่ว่าค่าใช้ จ่ายในการเข้าพักนั้นแพงมาก พวกเขาก็ไม่ต้องการที่จะเสียเงิน ไปเปล่า ๆ กับส่วนนี้เหมือนกัน

และอีกสองวันแม่ก็จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว

ฝนสิริพูด “เป็นเพื่อนของพี่สาวแก เธอขอให้ฉันพูดกับพี่สาว ของแก ให้พี่สาวของแกอยู่ห่างจากธามนิธิ เธอบอกว่าจะให้บ้าน กับฉันด้วย หลังจากที่แกแต่งงาน”

ฝนสิริ นเต้นเล็กน้อย และมันก็ไม่ได้ซ่อนจากนภันต์ได้

นภันต์เป็นลูกชายสุดที่รักที่เฝ้าทนุถนอมของเธอ ไม่ว่าอะไร เธอก็พูดกับเขาทุกอย่าง

นภันต์ขมวดคิ้ว “พี่สาวของผมมีเพื่อนแบบนี้ด้วยเหรอ เปลี่ยนห้องพัก แล้วยังเป็นห้องวีไอพีอีก

ถ้าอีกฝ่ายไม่มีจุดประสงค์ ใครจะทำแบบนี้ได้

“ไม่รู้สิ บอกว่านามสกุลมีสุวรรณ์ ดูเป็นคนดี บอกว่าเมื่อฉัน ออกจากโรงพยาบาล ก็จะพาพวกเราไปดูบ้าน

“มีสุวรรณ์?” นภันต์ขมวดคิ้ว เขานึกถึงนลิน มีสุวรรณ์ขึ้นมาทันที ต้องเป็นเธอ ไม่อย่างนั้นจะทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้ยังไง สองวันที่ผ่านมาถามนิธิมาโรงพยาบาล นภันต์เห็นเวลาที่มา เขาดีกับปาณี ทั้งสองดูมีความปรองดองกันดี

ตอนนั้นลิน มีสุวรรณ์มาถึงหน้าประตู ให้แม่แยกปากับชา มนิธิ วัตถุประสงค์นั้นชัดเจน