ตอนที่ 653

ณ สนามบิน ชยรพมองดูเวทีส และกอดลาเขารอบหนึ่ง “เรื่อง ของทีมฉันจะโทรหานาย และจะพยายามจัดการมันให้ดี

เวที พยักหน้า “อืม”

ชยรพปล่อยตัวเขา และจ้องดูเวทัส ก่อนจะเอ่ย “ยังมีอีกเรื่อง หนึ่ง”

เวทีสมองดูชยรพ “เรื่องอะไร?”

ชยรพกัดฟันพูด “นายชอบโมรีรึเปล่า?”

เวทสนั่งไปชั่วครู่ และนึกถึงเรื่องของชยรพกับ โมรีขึ้นมา… “ถ้าหากนายชอบ ก็ไปตามจีบเธอซะ ไม่ต้องมาสนใจฉัน”

“นี่นายเป็นคนพูดเองนะ!”ชยรพมองดูเวกัสที่ทำตัวไม่สนใจ อย่างเต็มที่ “นายทำตัวไม่ดีกับเธอเลยจริงๆ ถ้าฉันคบกับเธอ ทีหลัง นายอย่ามาเสียดายก็แล้วกัน”

เวทสยิ้มตอบ “ไม่แน่นอน

ชยรพจ้องมองเขาที่ยิ้มอย่างสงบก็รู้ขึ้นมาทันทีว่า เขาไม่ได้คิด อะไรขึ้นมากับโมรีเลยสักนิดจริงๆ

วันนี้คนในบ้านวิสิทธิ์เวชล้วนมาส่งเวทัส ธามนิธิก็มาด้วยเช่น
หลังจากส่งเวทีส ทุกคนก็ออกมาจากสนามบินด้วยกัน ฐิติพร จ้องหน้าถามนิธิก่อนจะเอ่ยถาม “วันนี้ปาณีไม่มาหรือ?”

ฐิติพรไม่รู้เรื่องระหว่างเวทัสและปาณี และก็ไม่รู้ด้วยเช่นกันว่า ครั้งนี้ที่เวทัสไปนั้นเป็นการจัดการของธามนิธิ

ธามนิธิเอ่ย “แม่ของเธอผ่าตัด เธอไปโรงพยาบาลแล้ว

“ผ่าตัด? อาการหนักหรือ?”ถึงแม้จะไม่มีความประทับใจกับ ฝนสิริมากนัก แต่พอได้ยินอย่างนี้ ฐิติพรก็ยังอดเป็นห่วงเสียไม่ได้

ยังไงเสียก็เป็นแม่ของปาณี

ธามนิธิเอ่ย “กลับไปผมจะไปเยี่ยมเธอ

ฐิติพรพยักหน้า “ปาณีอายุยังน้อย ลูกต้องใส่ใจเธอหน่อย เฮ้อ ถึงแม้แม่ของเธอจะมีท่าทางไม่ค่อยดีนัก แต่ถึงยังไงก็เป็น แม่ของเธอ”

เพื่อปาแล้ว พวกเขาจะต้องยอมรับมันให้ได้ เพียงแต่ไม่ค่อย ไปมาหาสู่กันในยามปกติเท่านั้น

ฝนสิริมีอาการไส้ติ่งอักเสบเฉียบพลัน วันนี้กำลังผ่าตัด ส่วน ปาณีนั้นรออยู่ที่โรงพยาบาล โดยคุณอาและลูกสาวของป่าใหญ่ มาด้วยเช่นกัน

ตมิสาจ้องมองปาณี “ได้ข่าวว่าเธอกับธามนิธิหย่ากันแล้ว?”
ตอนแรกที่ปาณีกับยามนิธิแต่งงานกัน ตมิสานั้นลงแรงไปไม่

ปาณีมองดูคุณป้าของเธอ คุณป้าเอ่ย “เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทําไมไม่ปรึกษาก่อน คิดจะหย่าก็หย่าอย่างนั้นหรือ?

“นั่นไม่ใช่เป็นเพราะคนอื่นมองไม่เห็นหัวเธอหรือไง” คนที่เอ่ย ประโยคนี้ก็คือลูกสาวของตมิสา ญาติผู้น้องของปาณี เธออายุรุ่น เดียวกันกับนกันต์ ตั้งแต่เล็กครอบครัวที่มีฐานะดี ประหนึ่งคุณ หนูใหญ่ก็มิปาน

ก่อนหน้านี้ตอนที่ปาณีแต่งงาน แม่ของเธอลงแรงลงไปอย่าง มาก เทียบกับลูกสาวแท้ๆอย่างเธอแล้วยังใส่ใจเสียยิ่งกว่า ทำให้เธอจึงรู้สึกไม่ชอบใจอยู่บ้าง

ตอนนี้เห็นปาณีหย่าร้าง จึงรู้สึกถึงชัยชนะอยู่บ้าง

เดิมทีปาณีคิดอยากจะอธิบาย แต่พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ จึง เกียจจะอธิบายขึ้นมา

คุณป้าที่อยู่ด้านหนึ่ง เอปลอบใจขึ้นมา “หย่าแล้วก็แล้วไป ปาณีของเราดีขนาดนี้ จะต้องกลัวว่าหาคนอื่นไม่ได้หรือไง?

“หายังไง?”ตมิสานั้นรีบร้อนแทนปาณีอยู่บ้าง “เธอเพิ่งจะอายุ เท่าไหร่ ก็กลายเป็นคนที่ต้องแต่งงานครั้งที่สองแล้ว ยิ่งไปกว่า นั้น ต่อให้หายังไง ก็ไม่มีทางดีไปกว่าบ้านวิสิทธิ์เวช

พูดถึงตรงนี้ ตมิสาก็หันมามองปาณี “ตอนนั้นเธอไม่น่าตกลงที่ จะหย่าเลย ถ้าหากเธอไม่รับปากสียอย่าง พวกเขาจะสามารถไล่เธอออกมาได้สําเร็จหรือไง?

จากที่เธอดู ปาณีนั้นโง่เกินไปจริงๆ

“แม่”ญาติผู้น้องของเธอที่อยู่ด้านหนึ่งเอ่ย “พวกเราเมื่อไหร่จะ กลับคะ? วันนี้หนูมีนัดเพื่อนนะ!”

เมื่อก่อนตอนที่ปาณีแต่งเข้าบ้านวิสิทธิ์เวช เธอรู้สึกว่ายังต้อง เอาอกเอาใจปาณีอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ปาณีถูกบ้านวิสิทธิ์เวชไล่ออก มาแล้ว เธอจึงไม่สนใจปาอีกต่อไป

แม้กระทั่งอยู่ให้นานอีกสักพัก ยังรู้สึกว่าเป็นตนกำลังเสียเวลา อย่างยิ่ง

ตมิสาเหลือบมองลูกสาวของตนรอบหนึ่ง “ป้าของเธอยัง ไม่ทันได้ออกมา จะรีบไปไหน?”