ตอนที่ 646

แต่เธอก็ทนไ

เรื่องลับส่วนตัวประเภทนี้ ต่อให้เธอพูดออกมาก็อาจจะถูก หัวเราะเยาะใส่อยู่ดี

เธอทำเพียงแค่หันไปมองตามเสียงเท่านั้น

คนที่เอ่ยประโยคนี้นั้นเป็นผู้หญิง ปาณีแทบจะคิดไม่ออกว่า เธอคือใคร

ยังไม่ได้สนิทกันอีกด้วย พูดจาเรื่องพวกนี้ตัวเธอไม่รู้สึกว่า ไร้มารยาทเลยหรือไง?

เธอมองดูคนเหล่านั้น เอ่ยด้วยสีหน้าสงบนิ่ง “ถ้าหากพวก

เธอยังพูดอีก ฉันจะไปแล้ว

“เอาเถอะไม่พูดแล้วๆ ทุกคนพูดจาไกล่เกลี่ย ในเมื่อเป็นงาน รวมตัวเพื่อนๆ ก็ไม่อยากทำให้หมดสนุกขึ้นมา

ส้มโอวันนี้ค่อนข้างมาช้าแต่ก็มาอยู่ดี เธอมาและนั่งลงข้างๆ

ปาณี

ไม่เจอเวทัสกับตีรยา เธอจึงรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย “เวทัสกับติ รยาวันนี้ไม่มาหรือ?”

“ไม่มา”เพื่อนนักเรียนพูด “ถามปาณี ปาณีก็ไม่พูดจา “ปาณีไม่พูดก็แปลว่าเธอไม่รู้ไง” ส้มโอเหลือบมองปาณีรอบหนึ่ง เอ๋ยเสียงเบา “ยังดีที่ฉันมา ถ้าหากฉันไม่มา พวกเขาคง รังแกเธอแน่

………หม้อไฟร้านนี้ เป็นแบบแยกกันคนละหม้อ ปาณีจุ่ม กระเพาะวัวลงในหม้อและเอ่ย “เธอไม่มาเร็วกว่านี้”

รังแกไม่เท่าไหร่ เพียงแต่เธอรู้สึกโดดเดี่ยวและแปลกแยก

พวกเขาเล่นหาเอาซะเธอกินหม้อไฟตรงหน้าไม่ลง

มีส้มโอมา บรรยากาศก็ดีขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ตอนทุ่มนึง ธามนิธิก็เตรียมโทรศัพท์หาเธอ “ทานเสร็จแล้ว ยัง? ฉันมาถึงแล้ว”

“ยังไม่เสร็จเลยค่ะ”ปาณีไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้ “คุณรอ ฉันสักครู่ได้ไหมคะ?”

“ใครหน่ะ?”ทุกคนต่างมองที่ปากอย่างสงสัย น้ำเสียงที่เธอ คุยโทรศัพท์ น้ำเสียงของเธอแสดงออกถึงความอ่อนหวาน นึก ภาพไม่ออกว่าคนอย่างปาณีจะมีน้ำเสียงที่นุ่มนวลขนาดนี้ยาม คุยโทรศัพท์

ปาณีพูดเอ่ยอย่างภูมิใจ “สามีฉัน

ยังไงซะเธอกับธามนิธิก็ไม่ได้หย่ากัน ตอนนี้เธอยังอยู่จึงยิ่งมี ความชอบธรรมมากขึ้น

“สามีเธอมารับเธอ รับเรียกเขาเข้ามาสิ! ให้พวกเราดูเจอเขา หน่อย” มีเสียงดังวุ่นวายขึ้นมาเต็มไปหมด ปาณีจึงลุกขึ้นยืนและออกไปลุยข้างนอก

เธอออกมาอยู่ข้างนอก เสียงวุ่นวายจึงสงบลงมา และได้ยิน มนิธิเอ่ยถาม “เป็นอะไรไป

“พวกเขาอยากเจอคุณ ฉันโมโหแทบตายอยู่แล้ว! คนพวกนั้น แค่อยากจะหัวเราะฉัน เมื่อกี้ก็เพิ่งจะเยาะเย้ยเรื่องที่คุณลุกยืนไม่ ได้อะไรต่อมิอะไร ตั้งแต่ที่ธามนิธิลุกขึ้นยืนมาได้ เธอก็ไม่ได้ยิน คำพูดพวกนี้มานานมากแล้ว

พอมาฟังอีกครั้ง เธอก็ยังคงโมโหมากอยู่

เพิ่งจะบ่นเสร็จ ปาณีก็ได้ยินธามนิธิเอ่ย “ออกมารับฉัน”

เดิมทีเวทัสจะต้องมาร่วมงานเลี้ยงรวมตัวเพื่อนนักเรียนนี้ แต่ เขาไม่ได้มา

เป็นเพราะเรื่องของปาณีเมื่อตอนกลางวัน เขาจึงออกไปเดิน เล่นจนกระทั่งถึงตอนเย็น ทุ่มนึงเขาถึงกลับมาถึงห้องชมรม ชมรมในตอนนี้คนน้อยมากอีกทั้งยังเงียบสงบ เขาเพิ่งจะเดินเข้ามาก็เห็นชยรพกับโมรีอยู่ด้วยกัน ริมฝีปากของโมรีกำลังแนบอยู่กับริมฝีปากของชยรพ

ภาพตรงหน้า สำหรับเวทสแล้วออกจะดูคาดไม่ถึงอยู่บ้าง เขา นิ่งไปชั่วครู่และกำลังกลับออกไป แต่ถูกชยรพเห็นเข้าซะก่อน จึง ผลักโมรีออกและเอ่ยอย่างลุกลี้ลุกลน “นายมาแล้ว?”

โมรีก็หันหน้ากลับมาเช่นกันและมองดูเวกัส
เวกัสเพียงแค่ตะลึงไปชั่วขณะเท่านั้น จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นสิ่ง สงบอย่างยิ่ง “ขอโทษที่รบกวนพวกนายแล้ว ฉันกำลังจะไป เดี๋ยวนี้”

“ไม่ใช่อย่างนั้น “ชร รีบเอ่ยอธิบายอย่างร้อนอน “นี่เป็นเรื่อง เข้าใจผิด”

ฉากเมื่อครู่นี้ อย่าว่าแต่เวทัสคาดไม่ถึง แม้กระทั่งตัวเขาเอง ยังคาดไม่ถึงเช่นกัน

บนอินเตอร์เน็ตเอาแต่พูดว่า โมรีคือแฟนของเวกัส คนในทีม รู้เช่นกันว่า โมรชอบเวกัส ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูคลุมเครือมา โดยตลอด