ตอนที่ 607

ได้เห็นธามนิธิคอยประคบประหงมเอาใจปาณีแบบนี้ ทำเอานลิน ถึงกับหน้าชาเลยทีเดียว

ถ้าหากตอนนี้ธามนิธิยังคงนั่งอยู่บนรถเข็น แล้วเขาจะดีกับ ปามากขนาดไหน นลินก็คงไม่รู้สึกติดใจอะไร

แต่ว่าตอนนี้ สามนิธิดีขึ้นจนเป็นปกติแล้ว เห็นๆอยู่ว่าเขาน่ะ ฐานะความเป็นอยู่ดีแค่ไหน เขาสามารถหาผู้หญิงที่ดีกว่ายัยนั่น ได้ถมเถ แต่กลับคอยเอาอกเอาใจอยู่กับยัยเด็กนั้น เห็นแบ บนี้แล้วยิ่งทำให้นลินรู้สึกขัดหูขัดตาเป็นอย่างมาก

เพราะเธอคิดว่า มีเพียงผู้หญิงที่เพียบพร้อมเท่านั้น ที่คู่ควรกับ ผู้ชายที่ยอดเยี่ยม โดดเด่นที่สุดในโลกใบนี้ แต่ยัยเด็กปาณี …….

การให้ยัยเด็กปาณีได้อยู่กับคนอย่างธามนิธิ มันช่างเป็นอะไร ที่เสียของ เสียเวลา เหมือนน้ำพริกละลายแม่น้ำชัดๆ

ยัยเด็กนั่นจะรู้บ้างมั้ยว่าแต่ก่อนมีผู้หญิงมากมายขนาดไหน ที่ อยากจะแต่งงานกับเขา ?

ยัยเด็กปา มันมีสิทธิ์อะไร ก็แค่เพราะว่าดวงดีหรอก ไม่ เห็นจะมีอะไรที่คู่ควรกับความรักที่เขามอบให้เลยสักนิด

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลังจากที่ธามนิธิแนะนำปาณีให้กับ เพื่อนๆของเขา แม้แต่เพื่อนๆของเขายังพากันประคบประหงมอย เด็กนั่นอย่างกับไข่ในหิน และจุดนี้เองที่ทำให้เลินเหลืออดเหลือทนเป็นที่สุด

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยสุขสว่างสดใส มันเคยเป็นของเธอมา ก่อนทั้งนั้น

นลินเดินเข้าไปหาพวกเขา “ธามนิธิ

พอได้เห็นบ้านสินเท่านั้นแหละ ลิ้นจี่ที่อยู่ในมือของปาณี ก็ กลับกลายเป็นเหมือนไม่มีรสชาติไปในบัดดล

บ้านสินนั่งลงข้างๆ ามนิธิ สายตาก็คอยชำเลืองมองมาทาง ปาณี

ธามนิธิไม่พูดไม่จา ยังคงปอกลิ้นจี่ให้ปาณีต่อไป นลินนั่งลง บนโซฟาตัวที่อยู่ข้างๆ มองหน้ายามนิธิที่ไม่ได้สนใจตัวเองเลย แม้แต่น้อย เธอพูดกับเขา : นี่คุณจะพาปาณีไปพบจอมพล นรเทพจริงๆเหรอคะ ? ”

สามนิธิเงยหน้าขึ้นมามองที่เธอแวบหนึ่ง ” แล้วมันเกี่ยวอะไร กับคุณนลินไม่ทราบ ?

นลินยิ้มออกมาด้วยท่าที่เป็นมิตร : ” ฉันก็แค่กลัวว่าคุณจะมา นั่งเสียใจทีหลัง กับสิ่งที่คุณทำลงไป ตอนนี้คุณก็กลับมาเป็นปก ติแล้ว จอมพลนรเทพท่านก็ดีใจมาก แล้วฉันก็ยังได้ยินมาว่า ท่านจอมพลก็ตั้งใจจะให้คุณกลับเข้าประจำการในกองทัพอีก ครั้ง แล้วคุณคิดดูสิ ถ้าคุณพาปาเข้าไปพบท่านตอนนี้ ท่านจะ รู้สึกผิดหวังแค่ไหน ?

ปาณีที่นั่งอยู่ข้างๆ พอได้ยินทุนลินพูดก็รู้สึกว่า แม่งเอ๊ย ! ยัยป้า จะมาไม้ไหนอีก ?

ตัวเธอมันแย่ขนาดนั้นเลยหรือไงวะ?

แล้วจะมารู้ดีได้ยังไงว่าเมื่อจอมพลนเทพเห็นเธอแล้วจะต้อง ผิดหวัง ?

เฮอะ! ถึงแม้เธอจะไม่ได้เพอร์เฟกต์ชนิดที่ใครเห็นใครก็รัก ไปไหนก็มีแต่ออร่า แต่ปาณีก็ไม่อยากจะยอมรับง่ายๆว่า ตัวเธอ มันแย่ขนาดนั้นเลยเชียวหรือ

ธามนิธิมองหน้านลิน ” คุณคิดมากเกินไปแล้ว นอกจากคุณ แล้ว ต่อให้ผมพาใครไปพบท่าน ท่านก็จะไม่มีวันผิดหวัง ”

” เดิมทีนลินตั้งใจที่จะเล่นงานปาณี แต่คิดไม่ถึงว่า จะ กลายเป็นธามนิธิมาเล่นงานเธอซะได้

11

เมื่อถูกถามนิธิพูดถึงขนาดนี้ มันเหมือนกับว่าตัวเธอช่างไม่มี

ค่าอะไรเลยสักนิด

เธอพูดกับเขาอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก : ” ฉันก็แค่หวังดีกับ คุณ ถ้าคุณไม่เชื่อฉันก็แล้วแต่คุณเถอะ ”

นลินมองดูปาณีด้วยสายตาที่ส่อแววรังเกียจอยู่ไม่น้อย ตั้งแต่ เมื่อคืนนี้ที่เขาพาเธอมาเปิดตัว นลินก็รู้สึกไม่ดีตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

เธอไม่คิดเลยว่าวันนี้เขาจะพายเด็กนั้นมาด้วย แล้วยังคิดจะ พาเธอไปพบจอมพลนรเทพอีก

หรือว่าถามนิธิคิดอยากจะอยู่กับปากจริงๆ ?
ในทันใดนั้นเอง นลินก็เริ่มพูดกับตัวเองในใจ :

ให้เขาพายัยเด็กนั้นไปพบท่านจอมพลก็ดี รอให้ท่านได้เจอย เด็ก นก่อนเหอะ เธอไม่เชื่อหรอกว่าท่านจะชอบยัยปาณี เด็ก ที่มาจากบ้านนอก มารยาททางสังคมก็ใช่ว่าจะรู้ ยังมองไม่เห็น เลยว่ายัยเด็กนั่นจะมีอะไรสักอย่าง

จอมพลนรเทพเป็นคนที่สามนิธิ ให้ความเคารพนับถือเป็น อย่างมาก พอถึงตอนนั้น ถ้าหากท่านจอมพลไม่ชอบปาณีขึ้นมา เธอเชื่อว่าคงยากที่สองคนนั้นจะลงเอยกันได้

ปาณีนั่งอยู่ข้างๆตามนิธิ เธอรู้สึกรับรู้ได้ว่าสายตาในดินมอง มาที่เธอนั้นช่างเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน บ้านลื่นต้องกำลัง เหยียดหยาม และสบประมาทเธออยู่แน่ๆ