ตอนที่ 604

คุณน้าผู้ใจดีท่านนี้ ดูจะเมตตาเอ็นดูยามนิธิเป็นอย่างมาก สามพิธีพูดกับคุณน้า : ” ขอบคุณครับคุณน้า ”

” มาๆๆ ปาณีหนูก็กินเลยลูก ไวยาตย์ก็ด้วยนะ………

” เอ่ออ …… ” เมธฃนทําลากเสียงยาว : ” แล้วผมล่ะ ? ” คุณน้าหากรอกตาบนมองค้อน ใส่เขาเบาๆ ” บ้านตัวเองแท้ๆ ยังจะมาพิธีรีตรอง มาๆๆๆ ”

ถึงแม้ว่าปากจะพูดบ่นให้เขา แต่คุณน้าก็ตักอาหารให้เมธ ชนันด้วย

เมธซนันเริ่มทักท้วง ” ตั้งแต่สมัยก่อนแล้วนะ คุณน้าอ่ะ

ล่าเอียง เอาใจแต่กับเจ้าธามนิธิ ที่กับฉันนะไม่มีหรอก ฮีย ”

“ นี่ฉันยังไม่ดีกับแะอีกหรือไงหะ ? ” คุณน้าเริ่มพูดเป็นต่อย หอย ” ในบ้านหลังนี้ ฉันก็รักใครเอ็นดูแกที่สุดละ ! คนอะไร ไม่รู้จักมีจิตสำนึกเสียบ้างเลย ”

” ปาณี ดูเอาเหอะ ” เมธชนั้นเริ่มพูดฟ้อง : ” พอเจ้าธามนิธิ มาที่นี่ ก็ขโมยซีนฉันไปหมดเลย ตอนเขาไม่อยู่นะ คุณน้าน่ะรัก ฉันจะตาย ”

ถึงแม้ว่าเขาเพิ่งจะได้เจอปาณีเป็นครั้งแรก แต่เขาก็ดูเหมือน กับรู้จักคุ้นเคยกับเธอดี
ปาณีรู้สึกว่าถึงแม้จะเพิ่งรู้จักกับเขา แต่กลับเหมือนว่าเธอและ เขาเป็นเพื่อนกันมานาน

ปาณี ออกมา สายตาหันเบนไปทางยามนิธิ ก่อนจะพูดกับ เมธะนั้นว่า : ” สงสัยเป็นเพราะว่าคุณไม่หล่อไง” ” ใบหน้าของเมชนเลือดฝาดขึ้นมาทันที แบ

บนี้เนี่ยนะไม่หล่อ ? ฉันว่าฉันน่ะหล่อกว่าผู้ชายข้างๆเธอตั้ง

เยอะ ! ”

จริงๆแล้วเมธซนั้นก็หล่อดูดี ออกแนวคล้ายๆดาราที่ชื่อเหลียง เฉาเหว่ย ที่บอกว่าเขาไม่หล่อน่ะ ก็แค่อยากจะแกล้งเขาเล่น เฉยๆ

แต่ปาณีก็พูดถึงมุมมองของตัวเองออกมา ” ในสายตาของฉัน คุณอาของฉันน่ะหล่อที่สุดแล้ว ”

เมธชนันพูดด้วยความเจ็บใจจืดๆ : “แหม่ จะเกินไปแล้วนะ หมั่นไส้คนมีความรักจริงๆ ”

ปาณีหันไปมองธามนิธิ แอบเอื้อมมือไปกุมมือเขาอยู่เงียบๆ แต่อย่างไรซะ คุณอาของเธอก็หล่อไม่มีใครเทียบติดอยู่แล้ว

ธามนิธิมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน ถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรก ที่เธอชมเขาว่าหล่อ แต่เขาก็คาดไม่ถึงว่า เธอจะชมเขาต่อหน้า คนอื่นๆแบบนี้

ความรู้สึกนี้ช่างแสนอบอุ่นหัวใจเสียเหลือเกิน! ทำไมเขาถึงได้โชคดีที่ได้เจอภรรยาที่น่ารักเช่นนี้ ?
ในวินาทีนั้นเอง เขารู้สึกเหมือนหัวใจเขากำลังพองโต ขนาด เมื่อก่อนตอนใต้รับเหรียญกล้าหาญ เขายังไม่รู้สึกภูมิใจเหมือน เช่นตอนนี้เลย

คุณน้าหันไปหาเมฆนั้น ” วันนี้พวกเธอต้องไปที่นั่นกันใช่

เมธัชนนตอบ : ” ใช่ครับ วันนี้วันเกิดพ่อผม นานแล้วที่พ่อไม่ ได้เจอสามนิธิ ตอนที่เขาไม่อยู่พ่อก็คิดถึงเขาอยู่ตลอด ช่วงหนึ่ง ก่อนหน้านีที่พ่อป่วย ก็บ่นคิดถึงแต่เจ้าธามนิธิ ขนาดผมเป็น ลูกชายแท้ๆ พ่อยังไม่เห็นจะบ่นคิดถึงผมบ้างเลย ”

ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของชนันจะดูราวกับว่าเขากำลังน้อยอก น้อยใจ แต่ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น ท่าทีของเขาดูสบายๆ เห็น ได้ชัดว่าเขากำลังพูดหยอกล้อกับทุกคนอยู่

เขากับธามนิธิสนิทกันมาก เสมือนเป็นพี่น้องแท้ๆกันเลยก็ว่า

ได้ พวกเขาจึงไม่ถือสาที่จะหยอกเย้ากันในเรื่องพวกนี้ คุณน้าถอนหายใจออกมา พลางพูดว่า : ” พ่อของเธอเค้าก็ ชอบธามนิธิมากจริงๆนั่นแหละ ”

ถึงแม้ว่าในตอนนี้จะเห็นเมธซนันดูภูมิฐานขนาดนี้ แต่เมื่อ สมัยตอนเขาหนุ่มๆ เขาก็ทำตัวดื้อเหลวไหลสุดๆเหมือนกัน ทำ อะไรก็ไม่ค่อยได้ดั่งใจ จนถูกจอมพลนเทพเอาบ่อยๆ

แต่ในสายตาจอมพลนรเทพที่มองดูสามนิธิ เขาเป็นลูกของ บ้านอื่น และเป็นเด็กดีในสายตาเขาเสมอ
ในตอนนั้น จอมพลนเทพเองก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า เมธชนัน จะทําตัวให้ได้สักครึ่งหนึ่งของตามพิธีก็ยังดี

จากนั้น หลังจากที่ยามนิธิเกิดเรื่อง จู่ๆเมยขนนก็เหมือนกับว่า เปลี่ยนเป็นคนละคน และไม่ค่อยก่อเรื่องให้จอมพลนเทพต้อง โมโหเหมือนแต่ก่อนแล้ว

เมธนันพูดว่า : “เจ้าธามนิธิมันเหนือกว่าผมทุกด้าน ก็ทำไง ได้ ใครให้หนุ่มสุดแสนเพอร์เฟกต์อย่างผมมาจุติบนโลกนี้ แล้วยังจุดหนุ่มเพอร์เฟกต์อย่างเขามาด้วยล่ะ ? ”

“ถ้าแกคิดว่าอย่างแกนะเพอร์เฟกต์เทียบกับธามนิธิได้แล้วล่ะ ก็อย่าให้พูดเลย ! ลืมไปแล้วล่ะสิว่าแต่ก่อนแกมันร้าย จนโดน พ่อแกตีจนขากระเผลกน่ะ ? ”

พอพูดถึงเมธชนสมัยก่อนๆ ทําเอาคุณน้าปวดหัวเลยทีเดียว