ตอนที่ 553

เธอพูดกับธามนิธิ “คุณอาตั้งใจทําใช่ไหมคะ? “อะไร?” เสียงบริสุทธิ์ของเขา

ปาณีบอก “บอกว่าอะไรฉันกลัวฟ้าผ่าที่จริงคุณอาก็แค่อยากมา อยู่ที่ฉันนี่”

เขาไม่กลัวความวุ่นวายจริงๆ

ต้องเสียงกำลังเยอะขนาดนี้

ธามนิธิพูดอย่างบริสุทธิ์ “โดนเธอมองออกแล้วหรอ?”

นี่เขายังมายอมรับอีก?

ปาณรพูดอย่างปวดหัว “คุณอาจะเอายังไงกันแน่?

“ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันอยากทำอะไร” ธามนิธิพูดต่อ “เป็นเธอที่ขอหย่า แต่ฉันก็ไม่เคยนึกว่าตกลงฉันอยากมาเขอเธอก็ยังมาไม่ได้อี กลั้นห
เขามองตาเธอ เธอรู้ไหม? ตอนที่เธอไม่อยู่ข้างตัวฉันทุกนาที ทุกวินาทีฉันก็คิดถึงเธอตลอด

.……… ปาณีบอก “แต่คุณอามีทางเลือกที่ดีกว่านี้”

“ก็เลยฉันจะรอ” ธามนิธิบอกต่อ “รอเธอรู้สึกวันหนึ่งเธอยอม กลับมาหาฉัน”

ปาณียื่นมือไปวางไว้บนหูของเขาแล้วลูบเบาๆเธอไม่รู้ตัวเอง ไปชินกับการทำแบบนี้ตอนไหนชอบจับตรงนั้นของเขา

ได้ยินที่เขาพูดเธอไม่ได้ตอบอะไร ธามนิธิจับมือที่ไม่นิ่งของเธอ “นี่เธอกำลังจะบ่งบอกอะไรงั้น หรอ?”

” ปาณีรีบเอามือกลับมา “เปล่าสักหน่อย

ธามนิธิหันตัวแล้วคว่ำตัวเธอไว้ “ปาณีเธอรู้ไหมว่าตอนนี้ฉัน คิดอะไรอยู่?”

“คิดอะไร?” ท่าทีที่คลุมเครือแบบนี้ทำให้ปาณีหน้าร้อนขึ้นมา

ธามนิธิกัดริมฝีปากเธอ “อยากให้เธอคลอดลูกให้ฉันหนึ่งคน แบบนี้เธอจะได้ไม่จากฉันไปอีก

แบบนี้เธอถึงจะไม่สงสัยอีกว่าตัวเองรักเธอหรือเปล่า ตัวของปาณีดึงขึ้นเพราะคำพูดของเขา

ธามนิธิรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเธอแล้วยิ้ม “ล้อเล่นเอง เธอยังเล็กอยู่พวกเราไม่รีบมีลูก
แต่ว่ามือของเขามาสอดเขามาในเสื้อเธออย่างไม่นิ่ง………

ปารีบจับมือเขาไว้ “ที่นี่ไม่มีอันนั้น”

“ไม่เป็นไรฉันแค่จับดูเอง”

เธอพูดกับธามนิธิ “คุณอาจริงจังหน่อยได้ไหม? ไหนบอกหวัง ว่าฉันจะกลัวฟ้าผ่าไงทำไมฉันรู้สึกเหมือนคุณอามาเอาเปรียบ

มือที่ทำเลวของธามนิธิจำเป็นต้องหยุด

ปาณีบอกเขาเอาเปรียบเขาจะไปยอมรับได้ยังไงกัน?

เขาอธิบายด้วยท่าทีนิ่ง “ฉันแค่อยากลองดูว่าตอนที่ฉันไม่อยู่ ข้างเธอเธอได้ขาดอะไรไปบ้างหรือเปล่า?”

..……….จะขาดอะไรได้ล่ะ?” ปาล้อดหัวเราะไม่ได้

ธามนิธิ “อาจจะขาดคนในใจไป?”

ปาณิชะงักแล้วมองธามนิธิ “แล้วคนนั้นเป็นคุอาไหมคะ?”

“อือ” มือของธามนิธิวางลงบนหน้าอกเธอ “อยากลองจับดูว่า ยังมีอยู่ไหม”

ปาณีรู้สึกสมองตัวเองกระตุกฝีมือเขาไปวางที่ไหนกัน? เห็นคนที่เอาเปรียบได้อย่างมีเหตุผลแบบนี้นี่มีน้อยจริงๆ

ตอนเช้าฝนข้างนอกหยุดแล้วคนในห้องทั้งสองคนยังหลับอยู่ ในห้องเงียบเสียงโทรศัพท์ดังไปสองรอบถึงมีเจ้าของมารับ