ตอนที่ 540

ไวยาตย์ฟังที่ปาณีพูดจบสีหน้าท่าทีก็ดูขรึมขึ้นมา

โชคร้ายจริงๆ ที่ทุกคนมีความคิดแบบเดียวกัน

นี่คุณธามนิธิมาทำตัวน่าสงสารที่นี่ก็เพื่อที่จะให้ปาณีรับผิด แทนเขางั้นหรอ!

ไวยาตย์พูดกับปาณี “ฉันรู้แล้ว”

แล้วก็เข้าไปหาธามนิธิ ในห้องสมุด

ปาณีมองแผ่นหลังก็นึกว่าเขารู้จริงๆ แล้วเลยไม่ได้พูดอะไรต่อ

ในห้องสมุดมีของส่วนหนึ่งถูกย้ายไปแล้วแต่ก็เป็นของที่ไม่ได้ ใช้เลยไม่เป็นผลกระทบต่อธามนิธิที่จะทำอะไรใน

ไวยาตย์เดินเข้าไปเห็นธามนิธิยังมีความซิวที่ไปนั่งดื่มชาตรง นั้นก็อดที่จะดึงเนคไทแล้วพูดไม่ได้ “คุณธามนิธิทำเงินไปนะ ครับ!”

ตั้งแต่ขอเลิกไปท่าทีของไวยาตย์ก็เปลี่ยนไปหมดจน ตอนนี้ธามนิธิชินไปแล้วเขามองไวยาตย์ด้วยท่าทีนิ่ง “มีอะไร?”

“ทั้งๆที่คุณไม่โดนไล่ออกมาแต่ก็ยังไปโกหกปาณีแล้วยัง อยากให้เขารับผิดแทนคุณเนี่ยนะครับ?”

“บผิดแทนอะไร?”
“ทั้งๆที่คุณอยากหย่าก่อนแต่ทำไมต้องไปบอกว่าปาณีเป็นคน

ขอเอง?”

ธามนิธิรู้สึกหัวตัวเองกระตุกโดนไวยาตย์ว่าแบบนี้เขาก็รู้สึก เหมือนตัวเองผิดหนักมาก

แต่เรื่องขอหย่าปาณีเป็นคนพูดก่อนและที่เขาโกหกว่าตัวเอง โดนไล่ออกมาก็เพื่อที่จะกลับมาที่นี่ไง

อะไรคือเขาอยากให้ทรักตัวเองไปรับผิดแทนเขา

ธามนิธิขี้เกียจอธิบายกับไวยาตย์ก็แค่สั่งไปว่า “ปาณีอยาก ย้ายออกไปเธอกับธีระช่วยเ หาบ้า

เทียบกับให้ปาณีย้ายออกไปหาบ้านเองนั้นก็ให้เขาช่วยหาที่ พึ่งดีๆ ให้เธอดีกว่า

แต่ฟังในหูของไวยาตย์มันคือธามนิธิอยากไล่ปากออกไปให้ เร็วที่สุด

ธามนิธิก็ขี้เกียจอธิบาย

ถึงแม้ปา เป็นคนขอเลิกแต่งงานแต่เขาไม่อยกให้คนในบ้าน

รู้

ยังไงทุกคนก็เข้าใจผิดกันว่าเขาเป็นคนของนก็ถือว่าเขาเป็น คนขอแล้วกัน

แต่ไวยาตย์ก็ไปช่วยหาบ้านอยู่ที่
วันเสาร์ปาณีเริ่มย้ายบ้านไวยาตย์เป็นคนหาบ้านให้แล้วระ พาเธอไปดู

ดูเสร็จก็รู้สึกบ้านยังใช้ได้อยู่ราคาก็อยู่ในกรอบที่เธอรับได้เธอ เลยตัดสินว่าใช้เวลาสองวันนี้ย้ายไป

ของที่เธอเอาไปไม่เยอะเป็นแค่เสื้อผ้าที่เธอใส่บ่อยๆน้ามุง ยืนอยู่ข้างๆแล้วมอง “ปาเธอจะย้ายออกไปจริงหรือ?”

พูดถึงตรงนี้เธอเกือบจะร้องไห้

“คุณน้าคะ” ปาณีรู้ว่าในบ้านหลังนี้น้ามุงดีกับตัวเองมาก ที่สุดเธอบอก “หนูก็แค่ย้ายออกไปอยู่ใกล้ๆกับที่ทำงานไม่ใช่ว่า จะไม่กลับมาสักหน่อยคุณน้าอย่าร้องไห้เลยไว้วันหลังหนูแวะมา เยี่ยมบ่อยๆ”

เธอนับคนในบ้านวิสิทธิ์เวชเป็นครอบครัวเดียวกับเธอแล้วถึง แม้จะเลิกแล้วแต่คนพวกนี้ก็เป็นครอบครัวเดียวกันไม่ตัดขาด ให้ ง่ายขนาดนั้นหรอก

น้ามุง “เป็นเพราะธามนิธิเลยเลยเขาทำเรื่องแบบนี้ออกมา

ได้ยังไงกัน

“ปา กำลังจะอธิบายกับน้ามุงธามนิธิก็เดินเข้ามา “เก็บของเสร็จหมดแล้ว?”

“ใกล้หมดแล้ว”

ธามนิยมองก็พบว่าเธอไม่ได้เอาของไปเยอะมาก
เธอไม่ใช่พวกโลกมากและไม่เคยคิดจะเอาของจากสามนิธิไป

สักอย่าง

“ฉันไปส่งเธอ” ธามนิธิเดินเข้ามาช่วยเธอยกกระเป๋าความ รู้สึกราวกับว่าจะส่งเธอไปเที่ยว

ปาณีเห็นธามนิธิยังจะส่งตัวเองไปอีกก็เบปาก “นี่คุณอาอยาก ให้ฉันไปขนาดนั้นเลย?