ตอนที่ 355

“เธอ….. ปาณพูดว่า “เธอชอบเขาไม่ใช่หรอ?”

“ตั้งแต่แรกที่ฉันเข้าไปในทีม ฉันก็รับประกันกับเขาแล้วว่า จะไม่พูดถึงเรื่องความรู้สึกส่วนตัวอีก” สำหรับเธอแล้ว แค่ สามารถใกล้ชิดกับเวทัสสักนิดหนึ่งก็ดีใจมากแล้ว !

ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะไหน อย่างนั้น เธอก็อยู่ในแวดวงเดียว กับเขา ปกติยังสามารถพูดคุยสนทนาเรื่องเดียวกันได้

ปาณีรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ “เธอยังไม่ได้บอกเขาหรอเนี่ย!

“เขารู้ว่าฉันชอบเขา” โมรียิ้มอย่างอึดอัดเล็กน้อย แต่ว่า เขาไม่ได้คิดอะไรกับฉัน”

เธอไม่ใช่ติรยาที่จะจับเวทสไว้ไม่ปล่อย

ปาณีมองเธอแวบหนึ่ง อยากจะช่วยเธอมาก แต่ก็รู้ว่าตัว เองไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่ายความรู้สึกของคนอื่น

ปลายเดือนธันวาคม ในมหาลัยจะจัดงานเลี้ยงวัน คริสต์มาส ชั้นเรียนของปาณีได้ลงชื่อแสดงการแสดงใน งานเลี้ยง ทุกคนจึงฝึกซ้อมกันอย่างหนัก คนที่ไม่ได้เข้าร่วม การแสดง ก็จะเป็นลูกมือช่วยเหลืองานอื่นๆ

บวกกับงานใน Weibo ก็ยังหน่อย ปาณีจึงรู้สึกกดดันมากกระเพาะลำไส้จึงไม่ค่อยดี

ตอนกลางวัน เธอกับกำลังรับประทานอาหาร ทานไปนิด

เดียวก็รู้สึกระคายเคืองมาก เธอจึงไปอ้วกในห้องน้ำ โมรีมองไปยังเธอ “ปาณี เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? ไม่สบาย

หรอ?”

“แค่รู้สึกกระอักกระอ่วน อยากอ้วก” ปาณีพูดว่า “กลับไป หาหมอสักหน่อยก็ดีแล้ว

โมรีมองเธออย่างเป็นห่วง “เธอ…….. ไม่ได้ต้องใช่ไหม? ฉัน เห็นอาช้อข้างบ้านตอนท้องก็อ้วกอย่างนี้เหมือนกัน”

ปา รู้สึกมองบน “พูดอะไรน่ะ? เป็นไปได้ยังไง?

“ฉันจริงจังนะ!” โมรีพูด “ประจำเดือนเธอมายัง?”

ประจําเดือนของปาณีมาไม่ตรงตลอด บางครั้งอาจจะมา ก่อน บางทีก็อาจจะมาหลัง เธอก็จำไม่ได้ว่าครั้งก่อนมาวันที่ เท่าไหร่ แต่ว่า ตั้งแต่แต่งงานมาจนถึงตอนนี้ เหมือนจะไม่ เคยมาเลยนะ

เธอคงไม่ได้ท้องจริงๆ ใช่ไหม?

ความคิดนี้เพิ่งจะผุดขึ้นมา ปาณีก็ตกใจความคิดของตัว

เองซะแล้ว
ถ้าหากเธอท้องจริงๆ แล้วจะเรียนต่อยังไง?

วันนี้เป็นวันศุกร์ ต้องกลับไปบ้านวิสิทธิ์เวช ไวยาตย์ได้ให้ คนมารับเธอตั้งแต่บ่ายแล้ว

ปาณีขึ้นรถไป คนขับรถก็ทักทายเธอ “คุณปาณีครับ

ปา พยักหน้า “อืม”

จากนั้นก็นั่งที่แล้วไม่พูดไม่จา

คนขับรถมองไปยังปาณี ปกติตอนที่ปาณีนั่งรถเขา ก็จะ ทักทายเขาอย่างมีมารยาทตลอด วันนี้เป็นอะไรไป?

สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย

ปาณีหยิบมือถือขึ้นมา ส่งข้อความไปให้ธามนิธิ “คุณอา คุณกลับบ้านยังคะ?”

“ยังเลย” วันศุกร์ปาณีจะเลิกเรียนไวหน่อย ส่วนธามนิธิจะ กลับมาหลังเลิกงาน

เพื่อไม่ให้ปากลับบ้านแล้วต้องออกมาอีก จึงให้เธอไปที่ บ้านไปอยู่เป็นเพื่อนฐิติพรก่อน

ทุกครั้งที่ฐิตพรรู้ว่าปาณีจะกลับมา ก็จะให้แม่บ้านเตรียม ของอร่อยๆไว้ให้เธอ

ปาเพิ่งลงจากรถ ก็เห็นฐิติพรยืนอยู่ข้างประตูบ้าน มองมาทางเธอด้วยรอยยิ้ม “ปากลับมาแล้วหรอ

“แม่คะ” ปาณีเดินเข้าไปหา จับแขนของเธอไว้อย่างสนิท สนม “ตอนนี้อาการหนาวมาก ทำไมแม่ออกมายืนอยู่ข้าง นอกล่ะคะ?”

“ไม่หนาว รู้ว่าลูกจะกลับมา แม่เลยมารอเธออยู่ที่นี่ไง” ฐิติ พรพูดด้วยรอยยิ้ม “เรียนหนักไหมจ๊ะ?”

“ไม่หนักค่ะ ” ปาณีพูดว่า “ครั้งหน้าแม่ไม่ต้องออกมารอหนู ข้างนอกแล้วนะคะ หนูไม่ใช่แขกสักหน่อย กลับมาเองได้ค่ะ”

“ไม่เป็นไร” ฐิติพรพูด “แม่ยอมที่จะทำแบบนี้เอง ไม่เจอ พวกเธอมาทั้งอาทิตย์ คิดถึงพวกเธอมาก ธามนิธิยังไม่กลับ มาหรอ?”

“คุณอาจะกลับมาหลังเลิกงานค่ะ เขาให้หนูกลับมาก่อน ปาณีเข้าไปในบ้านพร้อมกับฐิติพร ถอดเสื้อกันหนาวออก จิต พรพาเธอเข้าไปในห้องอาหาร พูดอย่างกับถวายสิ่งของมีค่า ว่า “ดูนี่สิ แม่เตรียมของอร่อยๆไว้ให้เธอเยอะเลย