ตอนที่ 211

เธอหยิ่งยโสมาก เบะปากเกือบชนฟ้าเลยทีเดียว

เชียว

นึกถึงอีกไม่นาน ชื่อของเธอก็จะตราตรึงอยู่ในใจ ของทุกคน ติรยารู้สึกภูมิใจมาก

ที่นาร์มองติรยาด้วยความโมโห “การแสดงของ ปาณีก็ไม่ได้แย่ไปกว่าเธอเลยนะ เธอจะได้ใจขนาดนี้ ทำไม? ต่างกันแค่ 0.5 คะแนนเอง”

“0.5 คะแนนก็แพ้เหมือนกัน!”

ติรยาถูกปาณียั่วโมโหมานานขนาดนี้ ไม่ได้รู้สึก สะใจขนาดนี้มานานแล้ว

ในเวลานี้เอง ในลำโพงด้านนอก จู่ๆก็มีเสียง

ประกาศอันเข้มขรึมของผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ “ต่อ ไปจะเป็นการรายงานการหักคะแนน นักศึกษาที่มีนาม ว่าติรยา ได้มีการติดสินบนคณะกรรมการก่อนการ แข่งขัน ผลคะแนนของเธอถือเป็นโมฆะ คิดเป็น 0 คะแนน หวังว่านักศึกษาทุกคนจะดูเป็นแบบอย่าง เพื่อ ที่จะไม่ทำเรื่องเสียเกียรติต่อมหาวิทยาลัยแบบนี้อีก”

ผู้ชมทุกท่านที่ชื่นชมการแสดงอันสวยงามอ่อน ช้อยของติรยาในเมื่อครู่นี้ ทันใดนั้นก็ต้องรู้สึกตกใจ กับการประกาศนี้
ตายจริง!

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะติดสินบน?

กิจกรรมนี้ของทางมหาลัย ก็แค่อยากให้ทุกคนมี ส่วนร่วม แข่งขันกันเพื่อความสนุกสนาน ไม่คิดเลยว่า เธอจะทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้

ในความเป็นจริงเธอก็เต้นรำได้ดีมากอยู่แล้ว ไม่ จำเป็นต้องทำแบบนี้เลย!

“มีการเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า?” เสียงซุบซิบดัง มาจากฝูงชนที่ดูการแสดงอยู่

“ฉันเห็นเขาก็หน้าตาสะสวยนะ ทำไมทำเรื่องแบบ นี้ออกมาได้ล่ะ?”

“หน้าตาสวยแล้วยังไง? เต้นรำเก่งแล้วยังไง? คนที่ ทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้ แสดงให้เห็นแล้วว่านิสัยของ เธอแย่แค่ไหน”

“ใช่! ทุกคนเขาก็ตั้งใจแสดงกันหมด แต่เธอกลับ ใช้เส้นสาย หน้าไม่อายจริงๆ”

สำหรับตัวของติรยาแล้ว วินาทีก่อน เธอยังคง ดื่มอยู่กับความสุขแห่งชัยชนะและเธอก็ภาคภูมิใจ มาก แต่ทันทีที่ได้ยินการประกาศนี้ ถึงกับทำให้เธออึ้ง ไปเลย

เธอแสดงสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ ตัวเองฟังผิดไปหรือเปล่า?

ไม่รอให้ติรยาได้สติกลับมา จู่ๆทีนาร์ก็หัวเราะ เยาะว่า “ที่แท้เธอได้คะแนนมาด้วยวิธีนี้หรอกหรอ? ติร ยา แค่กิจกรรมเล็กๆเอง เธอถึงขั้นติดสินบนเลยหรอ!”

ติรยาขมวดคิ้ว ทำไม? เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?

เป็นไปไม่ได้!

ปาณีเห็นติรยาที่เปลี่ยนสีหน้าไปมากับตา ข่าวนี้ ปาณีก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน

ติรยาเป็นคนมีความสามารถอยู่แล้ว แต่…เธอ กลับทำเรื่องอย่างนี้

ก็จริง เพราะเธอรู้สึกมาโดยตลอดว่าบ้านตัวเอง รวย แล้วก็สูงส่งกว่าคนอื่นอยู่แล้ว ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้

เดาว่าคงกลัวว่าจะแพ้ให้กับตัวเอง ถึงทำเรื่อง อย่างนี้ออกมามั้ง!

ในเวลานี้ สายตาของปาณีและเสียงหัวเราะของที่ นาร์ เหมือนมือที่กำลังตบหน้าเธออยู่ เธอวิ่งออกไป โดยไม่ทันเช็ดเครื่องสำอางออกด้วยซ้ำ

มองไปยังแผ่นหลังที่กำลังจากไป ทีนาร์พูดด้วย ความโหดว่า “สมน้ำหน้า” แต่เดิมเกือบโดนติรยายั่วโมโหจนจะเป็นบ้าแล้ว

ตอนนี้กลับรู้สึกสะใจที่ติรยาโดนกรรมตามสนอง ตอนนี้ ทุกคนในโรงเรียนก็จะจดจำชื่อของติรยานี้แน่นอนว่าไม่ใช่การแสดงที่อ่อนช้อยของเธอ แต่เป็น เรื่องที่เธอติดสินบนต่างหาก

หลังจากจบการแข่งขัน ทุกคนก็แยกย้ายกันไป ติ รยาก็วิ่งเข้าไปหาคนที่เธอติดสินบนด้วย เป็นคณะ กรรมการที่ชื่ออาจารย์ธนัช เธอไม่สนใจมารยาทหรือ การเคารพอาจารย์ใดๆทั้งสิ้น เข้าไปถามอย่างหาเรื่อง ว่า “นี่มันยังไงกันแน่?”

อย่างน้อยอาจารย์ธนัชก็เป็นอาจารย์ใน มหาวิทยาลัย เห็นท่าทีที่ติรยาคุยกับตัวเองแบบนี้ ถึง ขั้นขมวดคิ้ว รู้สึกว่าเธอไม่มีมารยาทมาก ไม่เหมือน ท่าทางที่เด็กเรียนดีควรมีเลยจริงๆ “ติรยา การแสดง ของเธอยอดเยี่ยมมาก แต่ใจของเธอไม่เที่ยงธรรม มหาวิทยาลัยเป็นสถานที่ที่ยุติธรรมและเที่ยงตรง ครั้ง นี้อาจารย์ได้ขอผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการแล้ว เพราะ เห็นแก่เป็นครั้งแรกที่เธอทำผิด จึงแค่หักคะแนนของ เธอ ขอให้เธอพิจารณาตัวเองดูดีๆด้วย”