ตอนที่ 77

ปาณีนั่งเงียบ

ฝนสิริรู้สึกว่าเธอไม่มีมารยาทมาก จ้องหน้าปาณี ก่อน แล้วจึงพูดกับคุณนายบ้านแก้วตาว่า “เด็กไม่มี มารยาท อย่าถือสาเลยนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับคุณน้า” จริมยิ้มและมองไปทาง ปาณี ท่าทางกระตือรือรันเชียว “เพิ่งเจอกันครั้งแรก ผู้ หญิงคงอาย เข้าใจได้ครับ”

ได้ยินเขาเรียกว่าน้า นภันต์อดไม่ได้ที่จะขนลุก เขารู้สึกว่า คนๆนี้เรียกแม่ตัวเองว่าพี่สาวยังได้เลย

ฝนสิริรู้ว่าปาณีไม่พอใจ จึงไม่กล้าเข้มงวดกับเธอ

มากนัก

หลังจากที่ทุกคนนั่งลงจริมก็มองไปทางปาณี

เขาเคยเห็นรูปถ่ายของปาณีมาก่อน ก็รู้สึกว่า หน้าตาปาณีไม่เลวเลยทีเดียว ไม่คิดเลยว่าปาณีจะเป็น คนประเภทที่ไม่ขึ้นกล้องด้วย ตัวจริงเธอสวยกว่าในรูป ถ่ายตั้งเยอะ

เพราะว่าอายุยังไม่ถึง 20 ปี เป็นช่วงเวลาที่หญิง สาวสวยที่สุดพอดี

“ปาณี ได้ข่าวว่าก่อนหน้านี้เธอไม่สบาย ร่างกาย เธอดีขึ้นรึยัง?”

ปาณีมองจริมแวบหนึ่ง ได้ยินเขาเรียกตัวเองว่าปาณี รู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว

เธอกับเขาสนิทกันขนาดนี้เลยหรอ?

กลัวว่าปาณีจะพูดอะไรที่ไม่น่าฟังออกมา ฝนสิริ จึงรีบแก้ไขสถานการณ์ พูดว่า “ดีแล้วจ๊ะ หายดีแล้ว”

ครั้งก่อนปาณีหนีไป เธอหมดทางเลือกจึงต้อง พูดออกไปแบบนั้น

ปาณีมองดูปฏิกิริยาของแม่รู้ว่าเรื่องที่โกหกว่า เธอป่วยเป็นสิ่งที่แม่บอกไปเอง

“พวกเราสั่งอาหารกันก่อนนะครับ!” จริมเอาเมนู ขึ้นมา “ปาณีอยากกินอะไรหรอครับ?”

ท่าทางที่เป็นสุภาพบุรุษของเขา ปาณีไม่ได้ตอบ อะไร

แม้เธอจะเป็นนักกิน แต่ตอนนี้กลับไม่มีความ อยากใดๆเลย

ฝนสิริพูดว่า “ตามสบายเลยค่ะ! พวกเราทานได้ หมด ไม่ได้เลือกมาก”

“ถ้าอย่างนั้นผมตัดสินใจเองแล้วนะครับ?” จริมยิ้ม สั่งอาหารอย่างรวดเร็ว

แม่ของจริมพูดอยู่ข้างๆว่า “ปีนี้ปาณีอายุเท่าไหร่ แล้ว?”

“20 แล้วค่ะ” ฝนสิริตอบ

ปาณีนั่งดื่มน้ำอย่างเงียบๆ หลังจากที่ได้ยินในสิ่งที่แม่พูด เพราะขี้เกียจเถียง

คุณนายบ้านแก้วใสพูดอีกว่า “ไม่ได้เรียนมหาลัย หรอ?”

เห็นได้ชัดเลยว่าเธอรู้สึกรังเกียจนิดหน่อย

คนที่เอาหน้าอย่างฝนสิริ ก็ไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่า เธออยากให้ปาณีแต่งงาน จึงไม่ให้เธอเรียนต่อ รีบพูดว่า “ผลการเรียนของเธอไม่ดี ไม่อยากเรียนต่อน่ะ”

” ปาณีมองหน้าแม่แวบหนึ่ง ไม่รู้เลยว่าควร

จะพูดอะไร

“จริมบ้านเราจบจากโครงการ 985 เชียวนะ ใน

ตำแหน่งงานตอนนี้ มีผู้หญิงมาชอบเขาเยอะแยะเลย ล่ะ!” คุณนายบ้านแก้วใสพูดอย่างภาคภูมิใจ แม้ฝนสิริจะไม่รู้ว่าโครงการ 985 คืออะไร แต่กลับ

ทำตัวเป็นหน้าม้า “เก่งจังเลยค่ะ! ถ้าหากว่าปาณีของเรา

เก่งขนาดนี้ก็คงจะดี”

ปาณีทนดูอีกต่อไปไม่ไหวจริงๆ ที่เธอสอบติดไม่ ได้อยู่ในโครงการ 985 รีไง?

เสียดาย แม่ไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้เลย

ที่ชมจริมก็เพื่อที่จะเลียแข้งเลียขาเท่านั้น มองดูท่าทางของแม่ เหมือนจะถูกใจจริมคนนี้ไม่ น้อย?

ปาณีที่เงียบมาตั้งนานทนไม่ได้อีกต่อไป เปิดปาก พูดว่า “พูดตามหลักความจริงแล้ว คุณสมบัติดีขนาดนี้แล้วยังมีผู้หญิงให้เลือกแต่งงานมากขนาดนี้ น่าจะ แต่งงานไปตั้งนานแล้วนะคะ! ทำไมยังมาพบปะดูตัวอีก คะ?”

คุณนายบ้านแก้วใส อ้ง รู้สึกว่าปาณีมักอยากจะ เถียงเสมอ? คำพูดนี้ทำให้เธอเสียหน้ามาก

จริมพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ก่อนหน้านี้มั่วแต่ยุ่งอยู่กับ งาน เลยไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้”

“ถ้าอย่างงนั้นงานคุณยุ่งมากเลยใช่ไหมคะ?”

ไม่ยุ่งแล้ว ในตำแหน่งงานนี้ เริ่มทำงาน 9 โมง เช้าและเลิกงานตอน 5 โมงเย็นของทุกวัน หยุด เสาร์-อาทิตย์ด้วยนะ”

ฝนสิริตอบว่า “ตำแหน่งหน้าที่การงานไม่เลวที่ เดียว การงานมั่นคง เงินเดือนก็ดี! ฉันได้ยินพวกเขาพูด ว่าหยุดทำงานเสาร์-อาทิตย์แล้วยังได้ 4 พันกว่าหยวน เชียว!”

ฝนสิริทำงานในร้านสุกี้ชาบู ในเดือนหนึ่งมีวัน หยุดแค่ 2 วันเท่านั้น ช่วงที่ยุ่งๆก็ไม่ได้หยุดเลยแม้แต่วัน เดียว เงินเดือนก็ได้แค่พันกว่าหยวนเอง ดังนั้น สำหรับ เธอแล้ว คนที่ได้เงินเดือน 4 พันหยวนถือว่าไม่เลวเลยที เดียว