ตอนที่ 35

ถ้าหากเขาไม่กลับมาเธอต้องทนอยู่อย่างนี้ทั้งคืน

หรอกหรอ?

ปาณีมองไปยังธามนิธิที่ไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอใบ้ ให้”คือ…หนูเป็นประจำเดือนค่ะ” หลังพูดประโยคนี้เธอแทบอยากจะเอาผ้าห่มมา

ปิดหน้าไว้

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอคุยเรื่องนี้กับผู้ชายและยิ่งไป กว่านั้นไวยาตย์ก็อยู่ที่นี่ด้วย

ยังดีที่ไวยาตย์เป็นคนเข้าใจง่ายเขาจึงรีบพูด ว่า”พอดีผมลืมของไว้ข้างล่างผมลงไปเอาก่อนนะครับ”

หลังจากที่ปาณีได้ยินเสียงปิดประตูจึงเงยหน้า ขึ้นมองธามนิธิปรากฏว่าเขายังคงสีหน้าจริงจังเหมือน เดิมจ้องมองเธอไม่หยุด

เธอขมวดคิ้ว”คุณมองหน้าฉันแบบนี้ทำไมคะ? เป็นเพราะคุณคนเดียวเลยทำให้หนูเสียหน้าต่อหน้าคุณ ไวยาตย์”

เธอเอาผ้าห่มปิดหน้านอนลงไปตามเดิม

มือหนึ่งยื่นออกมาจับมือของเธอไว้อย่างอบอุ่น เพราะว่าเป็นประจำเดือนมือของเธอจึงเย็นมากมือที่ อบอุ่นของเขากุมมือเธอไว้”ตอนแรกยังคิดว่าเป็นเพราะทะเลาะกับเวทัสเลยไม่ลงไปกินข้าวซะอีก!”

“เป็นไปได้ไงคะ?”ปาณีปฏิเสธทันควันมองหน้า ธามนิธิ “พวกเขาเป็นคนพูดหรอคะ?พวกเขาก็คิดว่าเป็น แบบนี้?หนูไร้สาระขนาดนั้นเลยหรอคะ?”

ธามนิธิมองปาณีพร้อมกับพูดว่า”เธอกับเวทัสไม่ ได้ทะเลาะกันหรอกหรอ?”

ถ้าไม่ได้ทะเลาะกันแม่คงไม่พูดแบบนี้

ที่จริงแล้วทั้งสองคนต้องมีความขัดแย้งกัน แน่นอน

“เถียงกันสองสามคำ”ปาณีตอบ”ไม่ถือว่าทะเลาะ กันหรอกค่ะ”

“แปลกจริงๆ”ธามนิธิพูด”ปกติเวทัสไม่ใช่คนที่ไม่ เชื่อฟังเลยนะนิสัยของเธอก็ไม่เลวทำไมเธอสองคนถึง เข้ากันไม่ได้ล่ะ?”

แม้ว่าครั้งก่อนจะว่ากล่าวตักเตือนเวทัสไปแต่ถึง ยังไงเวทัสก็เป็นลูกชายของพี่สาวเขาบางครั้งเขายุ่ง มากเกินไปก็ไม่ดี

คำพูดของธามนิธิทำให้ปาณีรู้สึกกินปูนร้อนท้อง ขึ้นมา

เธอมองธามนิธิสักครู่แล้วพูดว่า”สงสัยเกิดมาไม่ ถูกโฉลกกันมั้งคะ!คุณอาเพิ่งกลับมาหรอคะ?กินข้าวยัง คะ?”

“ยังเลยกลัวเธอโมโหเลยขึ้นมาดูเธอก่อน”
“คุณไปกินข้าวเถอะค่ะ!หนูนอนพักสักพักคง หาย”ปาณีนอนลงบนหมอนที่นุ่มนิ่มไม่คุ้นชินที่จะเป็น ภาระให้เขา

ธามนิธิพูดว่า”เธอนอนพักก่อนนะ” หลังจากนั้นเขาก็ออกไปจากห้อง

ปาณีหลับตาลงเธออยากนอนพักสักหน่อยแต่ไม่ นานนักธามนิธิก็กลับมา

“ปาณี”

ปาณีลืมตามองไปยังเขา”คุณไปทานข้าวแล้ว ไม่ใช่หรอคะ?ทานเสร็จไวขนาดนี้เลยหรอคะ?”

“นี่คือน้ำตาลทรายแดงต้ม” ธามนิธิยื่นถ้วยไปให้ เธอ”แม่บ้านบอกว่าดื่มอันนี้แล้วจะดีขึ้น”

ปาณีรีบรับถ้วยจากมือเขามายังไม่ทันดื่มก็คิด อะไรบางอย่างขึ้นได้เธอมองธามนิธิอย่าง ระมัดระวัง”คุณบอกแม่บ้านแล้ว?”

“อืม”

ปาณีรู้สึกอายอย่างเห็นได้ชัด”เรื่องเล็กน้อยเอง คุณทำอย่างนี้หนูก็เกรงใจแย่สิคะ”

แค่ประจำเดือนมาก็ป่าวประกาศไปทั้งบ้าน

ยิ่งคิดก็ยิ่งขายหน้า

ธามนิธิพูดว่า”ร่างกายไม่สบายทิ้งไว้ไม่สนใจได้ ยังไงเธอดื่มก่อนฉันให้คนส่งของกินขึ้นมาด้วยเธอดูซิว่าอยากกินอะไร”

หลังจากที่เขาพูดจบแม่บ้านก็ส่งอาหารมาให้ พอดี

แต่เดิมปาณีไม่อยากอาหารแต่พอเห็นอาหาร เหล่านี้แล้วก็รู้สึกหิวเล็กน้อย

เธอลุกขึ้นจากเตียงนั่งสวมชุดนอนอยู่ข้างๆโต๊ะ อาหารกินอาหารไปเล็กน้อย