ตอนที่ 890 ปรับความเข้าใจ

เวทัสเหลือบไปมองเธอด้วยแววตาอันเย็นชา เขาค่อยๆดึงมือ ของเธอที่กำลังจับแขนเสื้อเขาไว้ออกอย่างเงียบๆ ” ฉันเข้า ใจแล้ว ! จริงๆแล้วต่อให้เธอไม่พูดให้ชัดเจน ฉันก็ตัดใจอยู่ แล้ว ! ”

เมื่อเขาพูดจบก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินดื่มๆตรงไปที่ประตู โดย

ไม่หันกลับมามองคนที่อยู่เบื้องหลัง

ปาณีเห็นดังนั้นจึงรีบเดินตามเขาไป ” เวทัส รอฉันก่อน

ทว่าเวกัสกำลังเปิดประตูออกไปพอดี และบังเอิญได้เจอกับธา มนิธิเข้า ธามนิธิมองดูหลานชายด้วยแววสุขุมเยือกเย็น ” เวท

ส! เธอ

เวทัลชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นจึงกล่าวคำทักทายธามนิธิด้วย ความเคารพนบนอบ ” สวัสดีครับคุณน้า ผมมาหาคุณยายนะ ครับ! ผมขอตัวก่อนนะครับ !!

ทันทีที่ทักทายธามนิธิเสร็จ เวทัสก็รีบเดินออกไปข้างนอกทันที

ธามนิธิยืนงงกับท่าทางของหลานชาย เมื่อหันกลับมาก็เจอ ปาณีกำลังยืนเบะปากอยู่ตรงนั้น ท่าทางเหมือนกับไปทำความ ผิดอะไรมา ” ทำไมเหรอ ? ปาณี ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า ? ”

ปาณีเดี๋ยวก็พยักหน้า เดี๋ยวก็ส่ายหน้า ทำเอาธามนิธิไปไม่เป็น เลยทีเดียว ” สรุปว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า ? เดี๋ยวส่ายหน้า เดี๋ยวก็พยักหน้า ฉันทำตัวไม่ถูกแล้วเนี่ย หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ปาณีจึงชี้มือไปทางประตูซึ่งเวทัสเพิ่ง จะเดินลับจากไป ก่อนจะพูดด้วยเสียงเศร้าสร้อย ” คุณอา เหมือนว่าฉันจะพูดอะไรผิดไป เหมือนฉันเพิ่งจะพูดทำร้ายจิตใจ

เวสเข้าให้แล้วนะค่ะ

‘ทำร้ายจิตใจเขาเหรอ ? เธอพูดอะไรกับเขา ? ” ธามนิธิจับ มือหญิงสาวพร้อมกับดึงตัวเธอให้นั่งลงบนโซฟาด้วยกันกับเขา “เธอ ใจเย็นๆก่อนนะเวทสไม่ใช่คนขี้ใจน้อยแบบนั้น ”

ปาณีพูดย้ำคำพูดเมื่อสักครู่นี้อีกรอบหนึ่ง ” คุณอา ที่ฉันพูด แบบนั้นไป มันไปทำร้ายคนอื่นใช่มั้ยคะ ? เฮ้อ จริงๆฉันก็ไม่ได้ อยากจะพูดแบบนั้น แต่ปากมันพล่อยพูดไปเรื่อย เป็นความผิด ของฉันเอง ! ” พอพูดจบ ปาณีเตรียมจะง้างมือเพื่อตบปากตัว เอง

แต่ยังไม่ทันที่ฝ่ามือจะได้สัมผัสกับใบหน้าสวยของเธอ มือนั้น

ก็ถูกธามนิธิมาคว้าเอาไว้เสียก่อน เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นจึงได้เห็น

ธามนิธิกำลังมองมาที่เธอด้วยความเอ็นดู ” ฉันไม่อนุญาตให้เธอ

ทําร้ายตัวเอง ! ฉันแต่งงานกับเธอเพราะฉันอยากจะดูแลเธอ

ไม่ว่าใครหน้าไหน รวมทั้งตัวเธอเอง ก็ไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องเธอ

ทั้งนั้น ! เข้าใจมั้ย ? ”

” คุณอา …… ” แววตาเปล่งประกายระยิบระยับของปาณี จับ จ้องไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ข้างเธอในตอนนี้คำพูดของเขาทำให้เธอรู้สึกตื้นตันใจเป็นที่สุด ” คุณอาดีกับฉันแบบนี้ คงไม่ได้มีแผน อะไรใช่มั้ย ? ”

“แผน ? ฉันจะต้องมีแผนอะไรกับเธอด้วยล่ะ ? ทุกอย่างที่ ฉันทําเพื่อเธอ ฉันทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ ! แล้วยิ่งพอเธอตั้ง ท้อง เธอก็ยังต้องมาทนทุกข์ทรมานอีก ฉันได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่าง ว่าเธอต้องเจอกับอะไรบ้าง ฉันอยากมีส่วนร่วมแบ่งปันความรู้สึก นั้นกับเธอจริงๆ “ธามนิธิระบายความในใจด้วยความเจ็บ ปวด

” ชูวววว ! หยุดพูดไร้สาระได้แล้วค่ะ ! ตอนนี้ถึงร่างกายฉัน 11 จะย่ำแย่แต่ฉันก็มีความสุข ! ” ปาณีพูดพลางส่งยิ้มให้ธามนิธิ ที่จริงแล้ว ฉันน่ะคิดว่าแผนการของคุณก็คงจะเป็นการที่คุณใช้ ความอบอุ่นอ่อนโยนมาหลอกให้ฉันตายใจ และฉันจะได้อยู่ที่นี่ ไม่ยอมไปไหน! ก็เหมือนกับครั้งนี้ที่คุณขอหย่ากับฉัน แต่ฉันก็ ไม่ได้คิดจะออกไปจากเมืองชยุต แล้วสุดท้ายคุณก็หาฉันจน พบ! ” 11

ระหว่างที่เธอกำลังพูดอยู่นั้น ปาณีก็รู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังถูก คุณอาโอบกอดอยู่ หญิงสาวออกอาการกระสับกระส่ายขยับตัว ไปมา แต่สุดท้ายกลับถูกธามนิธิโอบรัดแน่นขึ้นไปอีก

คุณอา ฉันรู้สึกหายใจไม่ค่อยออกค่ะ…….. อ่อน

. ” ปาณีพูดเสียง

ธามนิธิไม่ยอมปล่อยตัวเธอ เขาเพียงแต่ผ่อนแรงของเขาลง เล็กน้อยเท่านั้น ” เธอไม่ต้องพูดแล้วน่า ! ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันเอง ! ถ้าตอนนั้นฉันไม่หุนหันพลันแล่นทำอะไรโง่ๆลง ไป ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาเธอก็คงไม่ต้องใช้ชีวิตอย่างยาก ลำบากแบบนั้น ! ปาณี เธอจะมีฉันหรือด่าฉันก็ได้ ฉันยอมทุก อย่าง แต่ขออย่างเดียว เธออย่าทิ้งฉันไปอีกนะ………ได้ไหม ? ”

แต่ไหนแต่ไรมา วันนี้เป็นครั้งแรกที่ปาณีเพิ่งจะได้ยินคุณอา ร่ายความในใจออกมามากมายขนาดนี้ หญิงสาวน้ำตาเริ่มคลอ เบ้า จากนั้นจึงหันกลับไปกอดเขาไว้ด้วยความตื้นตันใจ ” ที่จริง แล้ว ฉันเองที่เป็นคนเริ่มทำผิดต่อคุณอาก่อน ถ้าหากวันนั้นฉันรับ สายคุณ แล้วบอกไปว่าฉันอยู่ที่ไหน คุณก็คงไม่เข้าใจผิดเรื่องฉัน กับศิวรรจน์

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ธามนิธิค่อยๆผละตัวออกจากอ้อมกอดของ ปาณี ทั้งๆที่ไม่อยากจะละจากอ้อมกอดเธอ แต่มีเรื่องบางอย่างที่ เขาอยากจะถามเธอให้เคลียร์ ” มีเรื่องหนึ่ง ทำไมวันนั้นเธอถึงไม่ รับสายฉันล่ะ ? ”

ทันทีที่ได้ยินเรื่องนี้ ปาณีที่กำลังซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา ก็ถึงกับกระอักกระอ่วนขึ้นมาเลยทีเดียว ” วันนั้นฉันอารมณ์ไม่ ค่อยดี พอกลับไปเอาของที่หอ ทีนาร์ไม่รู้เป็นอะไรจู่ๆก็พูดจา อิจฉาริษยาด่าทอใส่ฉันไม่ยั้ง สุดท้ายยังเอามีดมาแทงฉันด้วย

ระหว่างที่เธอพูดเรื่องนี้ จู่ๆปาณีก็รู้สึกถึงแรงสั่นไหวจากการก อดรัด แต่ยังไม่ทันที่ประสาทสัมผัสจะรับรู้ได้ทั้งหมด ตัวเธอก็ถูก ใครบางคนอุ้มยกจนลอยขึ้นไปในอากาศ หลังจากนั้น คุณอาก ใช้มือสัมผัสลูบคลำไปตามร่างกายของเธอ ” ใช้มีดเหรอ ? แล้วเธอบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า ?

เมื่อเห็นคุณอาทำท่าร้อนใจ ปาณีจึงรีบยิ้มกว้างสายหัวยิกๆๆ ฉันไม่เป็นไรค่ะ ตอนนั้นโมรีโผล่เข้ามาทันเวลาพอดี ก็เลย ตะโกนห้ามที่นาร์เอาไว้ ! ”

ได้ยินดังนั้น ธามนิธินั้นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างโล่งใจ เมื่อนึกถึงภาพที่เขาเกือบจะต้องสูญเสียคนที่อยู่ในอ้อมแขนของ เขาไป จู่ๆเขาก็รู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างจับใจ” แล้วคนที่ชื่ออะไร นั่น เขาบ้าไปแล้วรึไง ? ”

ปาณีสายหัวเบาๆ ” ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ! แต่ว่า คุณอา ก่อน หน้านี้ทีนาร์เคยถูก | ปฏิเสธ เป็นฝีมือคุณรึเปล่า คะ ? เพราะตั้งแต่ตอนนั้นเธอก็เริ่มทำตัวแปลกๆผิดปกติ ฉันเอง ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเธออยากจะฆ่าฉัน ขนาดตอนนี้ ฉันยัง นึกกลัวอยู่เลยค่ะ !

หลังจากพูดจบ ปาณีจึงซุกตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนอันอบอุ่น ของคุณอา เธอพยายามหาจุดที่เธอรู้สึกสบายในอ้อมแขนนั้น ก่อนจะซุกไซ้ตัวขยับเข้าไปให้แนบชิดกับตัวเขา และแนบหูฟัง เสียงหัวใจของคุณอาที่กำลังเต้นตุบๆๆ วินาทีนั้นเองที่เธอรู้สึกว่า ตัวเองได้กลายเป็นแฟนคลับตัวยงของคุณไปเป็นที่เรียบร้อย !

“คุณอา ฉันน่ะรักคุณอามากๆๆเลยนะคะ ! คุณอาไม่รู้หรอก ว่าวินาทีที่ฉันได้เห็นใบหย่า มันเจ็บแปลบเหมือนฉันถูกรถชน โครมเข้าอย่างจัง แต่ว่า แต่ว่าฉัน …… ” เมื่อคิดถึงฉาก เหตุการณ์ในวันนั้น น้ำตาแห่งความเจ็บปวดของปาณีก็ค่อยๆเอ่อคลอขึ้นเต็มสองเบ้า

เมื่อถามนิธิได้เห็นหยดน้ำตาวาวใสประดุจคริสตัลของหญิง สาว ก็ถึงกับร้อนรนกระวนกระวายขึ้นมาทันที ก่อนจะยื่นมือไป เช็ดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบสองแก้มของเธอ ทว่ายิ่งเช็ด น้ำตาก็ ยิ่งไหลรินลงมามากขึ้น จนในที่สุดเขาก็ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรดี ธา มนิธิบรรจงจูบไปที่ตาของหญิงสาวอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา

ทันทีที่เขาจูบเธอ ธามนิธิค่อยๆปล่อยอ้อมแขนออกจากตัว ของปาณี ดวงตาของเธอบัดนี้ได้กลายเป็นสีแดง และอาบคลอ ไปด้วยน้ำตา ธามนิธิกล่าวด้วยความรู้สึกผิดต่อเธอ ” ทั้งหมด เป็นความผิดของฉัน ! ต้องโทษที่ฉันมันจิตใจคับแคบ ! ปาณี เราสองคนจะไม่มีวันแยกจากกันอีก ตกลงไหม ? ”

“อืม ! พูดแล้วไม่คืนค่ ! เกี่ยวก้อยสัญญาร้อยปีมแปร เปลี่ยน ! ” ด้วยท่าทางอันแน่วแน่จริงจังของปาณี ทำให้ธามนิธิ จำต้องยกมือขึ้นมาเกี่ยวก้อยสัญญากับเธอ ทั้งสองให้คำมั่น สัญญากันไว้ตราบชั่วชีวิต …….

” ปาณี ชาพุทราจีนร้อนๆ พร้อมดื่มแล้วจ้ะ ! มาเร็วๆ ……. คุณแม่เดินยกถ้วยน้ำชาเดินเข้ามาหา แต่ก็ต้องตกใจเมื่อได้เห็น ดวงตาบวมแดงของปาณี ถึงแม้จะยังไม่รู้ที่มาที่ไปของเหตุกา รณ์แต่คุณแม่ก็หันขวับไปส่งสายตาพิฆาต ใส่ธามนิธิทันที ” แก ไอ้ตัวดี ! แกทำปาณีร้องไห้อีกแล้ว

หลังจากนั้น หญิงสาวในอ้อมแขนของใครบางคน ก็ถูกคุณแม่ดึงตัวกลับไป พร้อมกับพูดจาปกป้องเธอยังกับไข่ในหิน ” ปาณี ! ถ้าต่อไปเขารังแกเธออีก เธอต้องบอกแม่นะ แม่รับรอง ว่าจะจัดการเค้าอย่างสาสม ……. มาๆ มาชิมชาพุทราจีนร้อนๆที่ แม่ต้มเองกับมือเลยนะ น้ามุงแกบอกว่า สะใภ้บ้านแกน่ะตอน แพ้ท้องก็ดื่มชานี้แหละ อาการถึงได้ดีขึ้น

ถึงแม้จะไม่รู้ว่ามันจะเวิร์คมั้ย แต่เมื่อคุณแม่ตั้งใจทำให้ทั้งที น้ำใจของคุณแม่ปาณีต้องรับไว้ ” ค่ะ ! ขอบคุณค่ะแม่ ! หมม หอมจังเลย เดี๋ยวหนูจะดื่มให้หมดเลยค่ะ

เมื่อได้เห็นคุณแม่ที่กำลังโอบกอดปาณีไว้ในอ้อมแขน ใคร บางคนที่กำลังเป็นหมาหัวเน่าในตอนนี้กลับแอบคิดอกุศลด้วย ความใจแคบ ” อาจจะเป็นไปได้ว่าฉันน่ะ ไม่ใช่ลูกแท้ๆของแม่ ปาณีต่างหากลูกแม่….

จากนั้นไม่นาน ความคิดจากจิตใจอันคับแคบของเขาก็ถูก ขจัดทิ้งไป เพราะการที่เขาเห็นแม่กับปาณีดูรักใคร่กลมเกลียวกัน แบบนั้น มันยิ่งทำให้เขามีความสุขมาก

ขณะที่ดื่มชาพุทราร้อนอยู่นั้น ปาณีก็คอยพูดคุยหยอกล้อกับ คุณแม่ไปด้วย บรรยากาศตอนนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอัน สนุกสนานครื้นเครง

แต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังลอดผ่านประตูเข้ามา ” นี่มันเรื่อง อะไรกันเนี่ย คุยกันสนุกสนานเขียว ? ผมขอสนุกด้วยคน !

เสียงพูดยังไม่ทันขาดค่า ร่างสูงโปร่งก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้า ทุกคนเมธชนัน ? มาได้ยังไงเนี่ย ? “