ตอนที่ 774

เขามองดูปาณีกินอย่างเอร็ดอร่อย โดยที่ไม่เข้าใจความรู้สึก

“ตรีวิทย์” พลอยมองตรีวิทย์ และทักทายเขา เพราะตรีวิทย์รู้จักกับทัดธนตอนที่อยู่ที่นี้มาก่อน เขาเลยมักจะ

ไปหาทัดธนอยู่บ้าง ดังนั้นเลยรู้จักกับพลอยด้วย

เมื่อเขาเห็นพลอยกินของเผ็ดก็พูดว่า : “คุณกินเผ็ดให้น้อย หน่อยนะ มันไม่ดีต่อกระเพาะ

“อร่อย” ที่จริงพลอยก็กินเผ็ดได้ เพราะได้รับอิทธิพลจากเมธ ชนัน

ถึงแม้เมธซนั้นจะไม่ใช่คนเมืองชยุต แต่เขาได้รับอิทธิพลจาก

ธามนิธิ ดังนั้นน้องสาวของตัวเองเลยติดรสเผ็ดจากเขาอีกทีด้วย

หลังจากกินข้าวเสร็จ ปาณีก็พาพลอยไปบริษัทของติรวิทย์

ด้วย

ในฐานะเพื่อน ปาณีรู้สึกตกใจมาก “บริษัทของคุณใหญ่มาก

“ก็ไม่เท่าไหร่นะ”

เขาถ่อมตัวมาก

ปาณียิ้มและพูดว่า : “หัวหน้าติรวิทย์ เฮ้ย ท่านประธานติรวิทย์คืนนี้ฉันจะดื่มเลี้ยงฉลองให้คุณนะ”

“ด้วยความยินดี ที่จริงตอนแรกผมกลัวว่าคุณจะไม่กล้ามาแล้ว ซะอีก เพราะคนนั้น เขาควบคุมคุณเคร่งครัดเกินไป ใช่ไหม?” ติ รวิทย์ทราบดี

ธามนิธินับว่าเป็นคนขี้หึงหวงมาก

ครั้งที่แล้วตอนเขาไปเมืองชยุต เขาก็ไม่กล้าที่จะนัดเจอกับ

ปาณีเลย

ปาณีพูดว่า : “เปล่านะค่ะ เขาไม่คุมฉันเลย

แปลกสิ!

ปาณีไม่อยากพูดอะไรมาก เพื่อมากินข้าวกับติรวิทย์ เมื่อคืน เธอต้องเสียสละอะไรถึงขนาดไหนบ้าง

บางครั้งปาณีก็รู้สึกว่าไม่ค่อยยุติธรรม เธอเชื่อฟังเขาขนาดนั้น

แต่เขากลับมีความลับปกปิดเธอ อย่างเช่นเรื่องของตรยา

หลังจากออกจากบริษัทของตรวิทย์ พวกเขาทั้งสามคนก็ไปกิน ข้าวด้วยกัน

ส่วนสถานที่ติรวิทย์เป็นคนตัดสินใจ

ขณะที่ปาณีเพิ่งนั่งลง ก็ต้องรีบรับสายโทรศัพท์จากธามนิธิ “ยังอยู่ข้างนอกหรอ?”

“ใช่ค่ะ” ปาณีพูดต่อว่า “คืนนี้หนูจะกินข้าวกับเด็กสมาร์ท อา อยากมาด้วยไหม?”
“..เดี่ยวเลิกงานจะตามไป “งั้นพวกหนูจะรออานะค่ะ”

“ไม่ต้องหรอก พวกหนูกินกันก่อนเลย”

ปาณีวางสายโทรศัพท์ปุ๊บ ติรวิทย์ก็ถามขึ้นบว่า : “ผู้ใหญ่ บ้านคุณจะมาด้วยหรอ?”

“อืม”

ติรวิทย์ยิ้มและพูดว่า : “เขาช่างให้เกียรติคุณจริงๆ ทุกคนล้วน ต่างก็รู้ว่า ท่านประธาทธามนิธิเป็นคนที่มีชื่อเสียงและเข้าหาด้วย ยาก ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง เขาอยากนัดกินข้าวกับเขาสักมื้อ นัดแล้ว เดือนหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้”

“เขายุ่งมากค่ะ” ปาณีพูดต่อว่า : “อีกอย่างเขาบ้างานมาก ด้วย”

“เขาบ้างานอะไรล่ะ? ผมว่าหลงภรรยามากกว่านะ?” ตรวิทย์ พูดต่อว่า : “ใครจะไม่รู้บ้างว่าในหัวใจของประชามธามนิธิมีแต่ คุณเพียงคนเดียว!”

ปาณียิ้มแย้ม “ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย”

ปาณีรู้สึกว่า ตัวเองรักอามากกว่าซะอีก

หลังจากที่ฉัน ติรวิทย์ และพลอยกินข้าวที่ภัตตา ตตาคารเสร็จ เวลาตอนนี้ก็ประมาณหนึ่งทุ่มกว่าแล้ว แต่ธามนิธิยังไม่มาอีก
จู่ๆไวยาตย์ก็โทรศัพท์เข้ามา “ปาณี ท่านประธานยังทำงานไม่ เสร็จ คืนนี้อาจจะกลับดึกหน่อยนะ”

“โอเคค่ะ” ปาณีทราบดีว่าเขายุ่ง อีกอย่างสองวันก่อนที่ลา งานก็อาจจะเยอะมากขึ้น

ปาณีไม่ได้รับจากติรวิทย์เลยทันที แต่พวกเขาก็นั่งคุยกันสัก พัก ติรวิทย์เล่าถึงงานของเขา

นับว่าติรวิทย์เป็นคนมีความอดทน เขาอยู่เป็นเพื่อนฉันสักพัก ใหญ่แล้ว แต่ก็ยังดูไม่เหนื่อยเลย

“ปาณี ฉันอยากเข้าห้องน้ำ” พลอยพูดขึ้น

ปาณีพูดกับติรวิทย์ว่า : “คุณรอที่นี้แบบหนึ่งนะ ฉันพาเธอไป เข้าห้องน้ำก่อน”

“ได้ครับ”

หลังจากที่ออกจากห้องน้ำ ปาณีก็เดินจูงพลอยไปสักพัก และ เห็นธามนิธิพอดี

เขาสวมชุดสูท และยืนอยู่ที่นั้นด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

ปาณีมองดูเวลา คิดไม่ถึงเขาจะมาแล้ว!

และไม่ได้โทรมาบอกเธอด้วย

ขณะที่เธอจะเดินเข้าไปหา กลับเห็นผู้หญิงที่สวมชุดทำงานคน หนึ่งเดินมายืนอยู่ข้างธามนิธิ และพูดคุยกับเขา