ตอนที่ 759

จะโอเคได้ยังไงล่ะ?

ขณะที่เธอจะอ้าปากพูด ธีรวัฒน์ก็เดินมาเบื้องหน้าเธอและพูด ว่า “เด็กคนนี้เป็นเด็กของบ้านมาทันเลิศ ยังไงพวกเราก็จะไม่ ยอมเอาเด็กออกแน่ ส่วนเรื่องหย่า ถ้าหากต้องการหย่าจริง อย่างน้อยขอให้รอเด็กคลอดออกมาก่อน ค่อยมาพูดเรื่องหย่า กันอีกที”

เรื่องที่ปิยพนธ์กับนลินเป็นเรื่องหนึ่ง แต่เรื่องเด็กก็เป็นอีกเรื่อง หนึ่งเหมือนกัน!

ต่อให้ยืนกรานยังไงบ้านของพวกเขาก็ต้องยืนกรานปกป้อง

เด็กคนนี้อยู่ดี

เมื่อชลธีฟังความเห็นของวัณน์จบ ก็พยักหน้า “พูดถูก” ตอนที่พวกเขาแต่งงานก็เป็นความเห็นของชลธี ตอนนี้เรื่อง คลอดเด็กก็คงต้องเป็นเขาตัดสินใจด้วย

เมื่อนลินเห็นพ่อตัวเองรับปาก เธอก็รับไม่ได้ “พ่อ”

เธอแทบจะอยากเป็นลม!

ถ้าหากเธอคลอดเด็กคนนี้ แล้วความพยายามก่อนหน้านี้ก็

ต้องสูญเปล่าสิ

ทั้งสองครอบครัวปรึกษาหารือกันอยู่นาน จนสุดท้ายบ้านมาทันเลิศก็เป็นต่อกว่า เพราะแม่ของปิยพนธ์เอาความตายมาข่มขู่ ในที่สุดทุกคนก็ตัดสินใจให้นลินคลอดเด็กคนนี้

นลินหันหลังเดินขึ้นบันได ส่วนทัดพรก็เดินตามหลังเธอขึ้นไป ด้วย และพูดปลอบใจว่า : “นลิน สิ่งที่พ่อเขาทำก็เพื่อลูกนะ ลอง คิดดู หากหย่ากันอย่างสันติก็ถือว่าเป็นเรื่องดี แต่ถ้าทำให้เป็น เรื่องใหญ่ ต่อไปใครเขาจะมาแต่งงานกับลูกล่ะ?”

นลิน โกรธเป็นผืนเป็นไฟ เธอรู้ตั้งนานแล้วว่าหากคนของบ้าน

มาทันเลิศรู้เรื่องนี้จะต้องนำปัญหามาแน่

ดังนั้น เธอเลยวางแผนไม่ให้คนของบ้านมาทันเลิศ

เมื่อถึงห้อง เธอก็หยิบโทรศัพท์ และโทรหาเณศราทันที เรื่องตั้งท้องนอกจากแม่ของเธอ เธอและเณศราก็ไม่มีใครรู้อีก ดังนั้นจะต้องเป็นเณศราที่เป็นคนบอกแน่

เณศรากำลังกังวลใจเรื่องนี้อยู่ในบ้าน เมื่อรับสายโทรศัพท์ จากนลิน เธอก็ถูกต่อว่าจนหน้าแหก แต่เธอก็พูดอะไรไม่ออก เหมือนกัน

เธออธิบายว่า : “ที่จริงเรื่องนี้ ถ้าฉันไม่ได้บอก คนของบ้านมา ทันเลิศก็ต้องรู้เข้าสักวันอยู่ดี ฉันว่าเธอคลอดเด็กคนนี้เถอะ! ยัง ไงเด็กก็บริสุทธิ์…

ถึงแม้ว่าเณศราจะดูถูกนลินสักหน่อย แต่เธอก็ถือเป็นคนใจดีมีเมตตา
เธอรู้สึกว่าเมื่อตั้งท้องแล้วก็ไม่ควรเอาเด็กออก

เสียงของนลินสั่นเทา “เธอพูดเรื่องคลอดลูกง่ายดายจังนะ เธอ รู้ไหมว่าต้องแบกท้องตั้งสิบเดือนนะ”

ถ้ารอให้คลอดลูก ตอนนั้นเมธชนันก็คงไม่ต้องการเธอแล้ว

มีผู้ชายที่ไหนต้องการผู้หญิงที่คลอดลูกมาก่อนบ้าง? นลินพูดอย่างเดือดดาล : “ฉันโกรธจะเป็นจะตายขนาดนี้ก็ เพราะเธอ เธอทําลายชีวิตฉัน”

พูดจบ เธอก็วางสาย เพราะขี้เกียจฟังคำอธิบายของเณศรา แล้ว

เณศราถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ เธอรับรู้ได้ว่าอารมณ์ของ นลินแปรปรวน และดูไม่เป็นเธอที่อ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อนเลย

ที่จริงเณศรารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนบริสุทธิ์ ตอนแรกเธอ พยายามให้เงินทำตัวดีกับธามนิธิหน่อย แต่เธอกลับไม่ฟัง พอเกิดเรื่องแบบนี้ จะโทษใครได้ล่ะ?

ก็คงเป็นตัวเอง และคนที่ล่วงเกินเธอ

ปาณียังอยู่สนามบิน เธอมองเวลาบนนาฬิกาตลอดเวลา เมื่อ นึกถึงตอนเจอธามนิธิ ในใจเธอก็รู้สึกตื่นเต้นทันที

ตอนแรกเธอนึกว่า ธามนิธิจะมาถึงตรงตามเวลาที่จองตั๋วไว้ผลปรากฏว่า
เธอรอตั้งแต่สิบเอ็ดโมงจนถึงบ่ายสามกว่าก็ยังไม่เห็นวี่แวว ของธามนิธิเลย

ปาณีส่งข้อความไป เขาก็ไม่ตอบ

ถ้ารู้อย่างนี้แต่แรก เธอน่าจะออกมาจากบ้านตอนเก้าโมงกว่า จะได้มาถึงบ่ายสาม ตอนนี้เธอหิวมากแล้ว แต่เขาก็ยังไม่มา

แบตเตอรี่โทรศัพท์ของเธอใกล้จะหมดแล้ว!

ขณะที่ปาณีหาที่จะชาร์จแบตอยู่นั้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เมื่อเห็น ร์ก็ดังขึ้นว่า : “ยัง ว่าเขาโทรมา เธอก็รีบรับสาย เสียงของธามนิธิก็ดั รออาอยู่หรือเปล่า?”