ตอนที่ 758

ปาณีตอบว่า : “เขากลับมาวันนี้ค่ะ อีกสักพักหนูจะไปรับอาเขา ค่ะ”

ตอนแรกก่อนไปนั้น ธามนิธิบอกว่า สุดสัปดาห์จะกลับมาหา

เธอ ปรากฏว่าไม่ได้กลับมาเลย

เธอรอตากระพริบมาหนึ่งเดือนกว่าแล้ว เมื่อทราบว่าเขาจะ กลับมา สองวันมานี้เธอก็เลยนอนไม่หลับ

น้าฐิติพรพูดอย่างตกใจว่า “จริงหรอ? ทำไหมเขาถึงไม่ได้ บอกแม่เลย ว่าจะกลับมา”

ปาณียิ้มแย้ม “อาเขาน่าจะเซอร์ไพรส์แม่แน่เลยค่ะ”

หลังจากกินอาหารเช้าที่บ้านเสร็จ ปาณีก็นั่งรถไปสนามบิน ถึง แม้ว่าจะยังเช้าอยู่ แต่พอนึกตอนจะได้พบธามนิธิก็ทำให้เธอรู้สึก รอไม่ไหว เลยรีบมารอที่สนามบินก่อนประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่า

ตอนเที่ยง นลินเพิ่งตื่นนอน เพราะตั้งครรภ์อยู่ ช่วงนี้เธอเลย นอนมากไปหน่อย

เมื่อเธอเพิ่งลงมาถึงชั้นล่าง ก็เห็นครอบครัวของบ้านมาทันเลิศ นั่งอยู่บนโซฟาอย่างพร้อมเพรียง

ตอนแรกเธอวางแผนจะไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายตอนบ่าย และเพื่อนัดเวลาเอาเด็กออกได้ไหมด้วย

แต่คิดไม่ถึงว่า ครอบครัวของบ้านมาทันเลิศจะมาแล้ว

แม่ของปิยพนธ์มองดูนลิน และยิ้มแย้มให้กับเธออย่างอบอุ่น “นลิน ลูก อรุณสวัสดิ์”

และสายตาของเธอก็มองมาที่ท้องของนลิน เมื่อนึกถึงเด็กของ ตระกูลมาทันเลิศที่อยู่ในท้อง ในใจของแม่ปิยพันธ์ก็รู้สึกตื่นเต้น ทันที

หลังจากเกิดเรื่องที่นลินฆ่าตัวตาย บ้านของตระกูลมาทันเลิศ ระมัดระวังท่าทางเป็นอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาเลยส่งรอยยิ้มให้ เธอทั้งที่เธอแทบจะไม่เคยเห็นจากพวกเขามาก่อนเลย

เหตุการณ์นี้ทำให้เธอเกิดลางสังหรณ์ไม่ดี

ปิยพนธ์มองดูนลินอย่างเฝ้ารอ และพูดว่า : “นลิน ได้ยินมาว่า คุณท้องหรอ!”

เป็นดังที่คิดไว้จริงๆ!

ครอบครัวบ้านมาทันเลิศปฏิบัติต่อนลินอย่างอบอุ่น

ธีรวัฒน์กับชลธีคุยว่า : “ในเมื่อนลินท้องแล้ว ถ้างั้นเรื่องหย่า รบกวนให้นลินช่วยคิดไตร่ตรองใหม่อีกครั้ง ได้ไหม? ผมทราบดี ว่าเรื่องเมื่อก่อนเป็นความผิดของปิยพันธ์ ผมเองก็สั่งสอนเขา แล้ว ต่อไปเขาคงไม่กล้ารังแกนลินแล้ว”

ท่าทางของคนบ้านมาทันเลิศ ให้เกียรติดีมาก พ่อของปิยพันธ์และชลธีนับว่าเป็นเพื่อนที่ดีกันมาหลายปี อีกอย่างสำหรับผู้ อาวุโส เมื่อเกิดปัญหาอะไรก็จะไตร่ตรองจากมุมมองของเด็ก ก่อนเสมอ

ชลธีก็เห็นด้วยกับคําพูดของพ่อปิยพนธ์ เขามองนลิน และพูด กับเธอว่า : “นลิน ลูกว่ายังไง? ถ้าหากลูกหย่ากับปิยพันธ์ตอนนี้ ต่อไปในอนาคตอาจจะส่งผลกระทบต่อลูกในท้องได้นะ”

เพราะหากหย่าร้างกัน เด็กก็จะมีครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ อีก อย่างเด็กก็อาจจะมีปัญหาด้วย

นลินแสดงท่าทางเย็นชา : “ฉันไม่ต้องการเด็กคนนี้”

ถ้าไม่คลอดเด็กคนนี้ออกมา ปัญหาก็จะไม่มีตามมา

“ไม่ได้” แม่ของปิยพนธ์ดูแสดงท่าที่เคร่งเครียด “เด็กคนนี้ เป็นสายเลือดของตระกูล ยังไงก็ต้องคลอดออกมา

ในเมื่อเป็นเด็กของบ้านมาทันเลิศ ดังนั้นจะคลอดหรือไม่ คลอด ไม่ได้อยู่ที่การตัดสินใจของนลิน

นลินมองดูพวกเขา “ฉันตัดสินใจจะหย่ากับปิยพนธ์แล้ว ฉันไม่ ได้รักเขา และไม่อยากใช้ชีวิตต่อไปกับเขาด้วย”

เรื่องหย่าร้าง เธอตัดสินใจแล้ว และจะไม่เสียใจภายหลังอย่าง

แน่นอน

เพราะถ้าไม่ได้หย่า ก่อนหน้านี้เธอจะกินยานอนหลับฆ่าตัว ตายเพื่ออะไร?
ทัดพรมองท่าทางที่มั่นใจของนลิน เธอกลัวนลินจะถูกบีบ บังคับจนท่าเรื่องโง่เขลาอีก ทัดพรจึงพูดกับแม่ของปิยพนธ์ว่า : “เรื่องหย่า ไม่ใช่ว่าตกลงกันแล้วหรอ? สิ่งที่ปิยพนธ์ทำก่อนหน้า นี้มันสาหัสเกินไป ยังไงก็ต้องหย่า”

คำพูดของทัดพรทำให้คนของบ้านมาทันเลิศนิ่งเงียบสักพัก สุดท้ายธีรวัฒน์เสนอความเห็นว่า “ถ้าหากต้องการหย่าก็ได้ แต่ ต้องรอให้เด็กคนนี้คลอดออกมาก่อน แล้วมาพูดเรื่องหย่ากันอีก ที นลิน แบบนี้โอเคไหม?”

“พอนลินได้ฟัง เธอก็คิดในใจว่าสุดท้ายพวกเขาก็ยังอยาก ให้เธอคลอดเด็กคนนี้อยู่ดี