ตอนที่ 749

เมธชนันพูดว่า “ถ้างั้นก็คงเป็นผมที่ทำให้คุณโกรธ ใช่ไหม? โกรธที่ผมแย่งเตียงของคุณ? ครั้งหน้าจะไม่มีแล้ว”

ธามนิธิปล่อยมือเธอลง และเอามือวางบนหัวของเธอ และพูด อย่างแผ่วเบาว่า : “เรื่องบางอย่างที่มันผ่านไปแล้ว ก็ไม่ควรเอา มาพูดอีก”

“…” ปาณีมองธามนิธิ “อารู้เรื่องนี้มาตั้งนานแล้วหรอ?”

“ช่างมันเถอะ” เรื่องบางเรื่อง ถ้าเวลาผ่านไปนานมากพอก็จะ

คิดได้เอง ปาณีพูดว่า : “แต่อาไม่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับอาบ้างหรอ?

เขาทําเกินไปขนาดนั้น อายังจะเห็นเขาเป็นพี่น้องอีกหรอ”

สุดท้ายเธอก็ต้องยอม เพราะการกระทำของเมธุชนันในตอนนี้ ดีต่ออามาก อีกอย่างความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ดีด้วย ทำให้ ปาณีที่เป็นคนนอกรู้สึกอิจฉานิดหน่อย

เรื่องในอดีต ก็เหมือนกับเข็มหนึ่งที่คอยอิ่มเธอให้รู้สึกไม่ สบายใจ

ธามนิธิปุ้ยปาก “คนเราไม่สามารถมีชีวิตอยู่กับเรื่องในอดีต ได้ตลอด อีกอย่าง ถ้าหากไม่ใช่เพราะเรื่องนั้น อาก็อาจจะไม่ได้พบหนู ใช่ไหมล่ะ?”

แต่สิ่งที่อาขาดไปไม่ได้มีแค่นี้นะ” ปาณีพูดขึ้น การใช้ชีวิตของ อาเมื่อก่อนถึงจะเป็นสิ่งที่เธอชอบที่สุด

พอเห็นอย่างตอนนี้รู้สึกเธอก็เห็นใจเขาเลย

แต่เขาไม่ยอมกลับไม่ยอมเข้าเรื่อง อาจจะเป็นเพราะความ

สัมพันธ์ระหว่างเขากับเมธัชนันด้วย!

ธามนิธิพูดว่า : ” ในสายตาของผมแล้ว คนที่อยู่ข้างหน้าต่าง หากเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า”

ปาณีมองที่ธามนิธิ และก้มหน้าลง “อาอย่าเป็นอย่างนี้สิ ยิ่งอา เป็นแบบนี้หนูก็ยิ่งรักอามาก”

และรู้สึกเป็นเป็นห่วงเขา อยากจะปกป้องเขาด้วย

ธามนิธิยิ้มแย้ม

ปาณีกุมมือเขาไว้ “ตอนที่อาทราบเรื่องนี้ อาคงเศร้าใจมากแน่ เลย ใช่ไหม?”

ธามนิธิ : “ไม่ขนาดนั้น”

ปาณีนั่งอยู่ข้างๆ และมองธามนิธิ

ธามนิธิพูดว่า : “เขาไม่ใช่คนเลว เมื่อก่อนพวกเรามีความทรง จําที่ดีต่อกันมาก คุณดูสิ พ่อแม่ของผมยังชอบเขาเลย แล้วคุณจะ ยอมให้อภัยเขา ได้ไหม?”

เรื่องที่ผ่านไปแล้ว
เขายอมให้โอกาสเมธชนันอีกครั้ง

การที่คนเราจะหาเพื่อนที่ดีต่อกันสักคน นับว่าไม่ใช่เรื่องง่าย

อีกอย่าง เพราะเกรงใจฐานะของหัวหน้าตระกูล เขาก็คงไม่เอา เรื่องเมธซนันด้วย ช่วงนี้เขาเองก็คิดอยู่เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะตัวเองที่เมื่อ

ก่อนอาจจะไม่นึกถึงความรู้สึกของเมธชนันด้วย

ปาณีมองธามนิธิ แววตาที่ลึกซึ้งของเขาทำให้เธอค่อยๆเข้าใจ อะไรบางอย่าง

ตอนกลางคืน หลังจากกินข้าวที่บ้านวิสิทธิ์เวชเสร็จ เมธชนันก็ กลับไป

ก่อนที่เขาจะจากไป เขาได้ฝากของขวัญชิ้นหนึ่งให้ปาณี ปาณี นั่งลงบนโซฟาและแกะกล่องด้วยความสงสัย ทันใดนั้นเธอก็เห็น ข้างในเป็นรูปภาพของธามนิธิ

นี้เป็นรูปภาพที่เขาไปล้างรูปเมื่อตอนบ่ายมานี้ เป็นรูปภาพที่ เขากับธามนิธิอยู่ด้วยกันเมื่อสมัยก่อน เพียงแค่มองดูรูปภาพ สามารถเห็นได้ชัดว่า ความสัมพันธ์ของเขาทั้งสองคนสนิทสนม กันมาก

ปาณีพลิกดูหลังรูปภาพ และเห็นข้อความที่เมธุชนันเขียนให้ เธอว่า : “ปาณี อย่าโกรธผมเลยนะ”
ธามนิธิเดินเข้ามา และเห็นปากำลังพลิกดูรูปภาพอยู่พอดี เลยถามว่า “นั้นคืออะไรหรอ?”

“เป็นของที่เมธซนั้นให้หนูค่ะ” ปากพูดต่อว่า : “เป็นรูปภาพ ของอาเมื่อสมัยก่อน”

” “เมื่อเขาได้ยิน ใบหน้าของธามนิธิก็มืดครึ้ม “ขออาหน่อย”

เขาแสดงท่าทีไม่อยากให้ปาณีเห็นเขาเมื่อสมัยก่อนอย่าง แปลกๆ

ที่จริงในสายตาเธอ ยังไงเขาก็ยังคงเป็นผู้ชายที่สุขุมเล่อค่า เสมอ ถึงแม้ว่าสมัยก่อนตอนที่เขาซุกซนกับเมธชนันนั้น สภาพ ของเขาแทบจะไม่เป็นแบบนี้เลยก็ตาม

“อย่า” ของที่เกี่ยวข้องกับธามนิธิล้วนเป็นของล้ำค่าสําหรับ ปาณี นับว่าเมธัชนนคนๆนี้สามารถเดาใจของเธอออก แถมยังรู้ ด้วยว่าเธอชอบอะไรบ้าง