ตอนที่676

ธามนิธิเลิกคิ้วขึ้น “ยังไงก็เถอะ นายอยากแต่งงานกับเธอไหม

ให้นลิน มีสุวรรณ์แต่งงานไปกับใครสักคน ธามนิธิก็ไม่เห็น ความสำคัญทั้งนั้น

แค่อย่ารบกวนเขากับปาณีอีกก็พอ

ได้ยินมาว่าเมธชนันชอบเธอ ถ้าหากเมธซนันต้องการลงไป รับมือกับความยุ่งเหยิงนี้ เขาก็ไม่รังเกียจ

หลังจากเมธชนันได้ยินคำพูดของธามนิธิแล้ว ก็พูดอย่าง

รังเกียจว่า “คนที่น่าสะอิดสะเอียนนั่นน่ะเหรอ ฉันไม่สนใจเธอ

หรอก ฉันก็แค่สงสัยเลยโทรมาถามเท่านั้น”

ธามนิธินิ่งฟังเงียบ ๆ

เมธชนันพูด “เอาล่ะ ในสองวันนี้ ฉันมีแผนจะพาพลอยไป เที่ยวเล่นนะ สะดวกไหม”

ธามนิธิคาดไม่ถึงเล็กน้อย “นายไม่กลัวสร้างปัญหาเหรอ”

“ถึงเธอจะก่อปัญหาก็ยังเป็นน้องสาวของฉัน” แม่กลัวว่าคน อื่นจะรู้เรื่องนี้ จึงเก็บพลายไว้ในห้องตลอดเวลา เมื่อคิดแล้ว เมธ ชนันก็รู้สึกแย่มาก

ธามนิธิพูด “แล้วแต่นาย
หลังจากคุยกับเมธชนันทางโทรศัพท์เสร็จแล้ว ธามนิธิจอง มองปาณีบนเตียง ไม่อยากรบกวนเธอ จึงหยิบคอมพิวเตอร์ออก จากประตูไป

ปาณีตื่นแล้ว เมื่อออกมาจากห้อง ก็เห็นธามนิธิยังอยู่ในครัว

เดิมที่นี่เป็นสิ่งที่น้ามุงกำลังทำอยู่ ตอนนี้ น้ามุงถูกสั่งให้ ไปทําอย่างอื่นแล้ว

แต่น้ำลำมุงไม่เคยเห็นธามนิธิทำอาหาร จึงยังไม่ได้ไปไหน แค่ ยืนอยู่เฉย ๆ ด้วยความกังวล

ปาณีลงมา นั่งลงบนโต๊ะ มองชายหนุ่มที่ทำอาหารด้วยตนเอง ที่บ้าน พลันรู้สึกว่าภาพนั้นช่างน่ารื่นรมย์

ปาณีตะเบ็งเสียงถามเข้าไป “คุณอา คุณกำลังทำอะไรคะ”

“มองไม่ออกเหรอ” ธามนิธิพูด “ทำอาหาร

“เอ่อ” แน่นอนว่าปาณีสามารถมองออกได้ว่าเขากำลังทำ อาหาร เธอแค่สงสัยว่าทำไมจู่ ๆ เขาถึงทำอาหารต่างหาก

มองน้ามุงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ โดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ปาณีก็พูด ขึ้นว่า “คุณกำลังแย่งงานน้ามุงนะคะ”

“ก็จริงก็จริง” น้าลำมุงพูดอย่างเห็นด้วย

ไม่นานธามนิธิก็ออกมาจากข้างใน ปาณีมองดูผลงานของเขา มันก็แค่ไข่ดาวฟองหนึ่ง แต่เขาทอดเป็นรูปหัวใจ มันเยี่ยมมากมันเกินกว่าจินตนาการ

ปาณีมองธามนิธิด้วยสองคู่ตาอย่างอดไม่ได้ “ที่รักคะ เยี่ยมมาก คุณทําได้ด้วย ปีศาจตนไหนสอนคุณเนี่ย คุณ

ธามนิธินั่งลง เหลือบมองเธออย่างไม่พอใจ “ต่อให้ผมทำไม่ เป็น แล้วผมไม่สามารถอ่านและเรียนรู้ได้เองหรือไง”

ปาณีพยักหน้า “ก็จริง

แท้จริงแล้วเขาเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือที่สุด

ก็แค่เธอไม่คิดว่าเขาจะอ่านหนังสือแบบนี้ด้วย

ปาณีมองธามนิธิอย่างจริงจังและถามอย่างสงสัย “คุณบอกฉัน

ได้ไหมคะ ว่าที่คุณทอดไข่แบบนี้นะ คุณต้องการอะไรกันแน่ ดีแต่กินไม่ได้ มันเป็นรูปหัวใจ จึงไม่รู้ว่าควรจะกินส่วนไหน

ก่อนดี

ธามนิธิ ” .….……..

ก็แค่วันนี้เขานึกถึงปาณีแล้วอยากทำอะไรให้เธอบ้างเท่านั้น ผลที่ได้คือเธอกลับถามเขาแบบนี้ ทำให้เขานึกอยากจะตีเธอ

ขึ้นมา

เขาพูด “ผมอยากบอกชอบคุณ ไม่ได้เหรอ

น้ำเสียงที่ออกมาจากปากนั้นหนักแน่นมาก

ใครจะกล้าพูดล่ะว่าไม่ได้
“ได้สิคะ” ปาณีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

ธามนินจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเลห์ในความสำเร็จของเขา แล้วเปลี่ยนเป็นท่าที่จริงจัง “ชนันบอกว่าจะพาน้องสาวมาเที่ยว เล่นสองวัน”

“ได้ ดีจัง” ปาณีพูดอย่างคาดหวัง

แค่นึกถึงพลอย เธอก็รู้สึกว่าน่ารักมาก!

ธามนิธิมองเธออย่างแปลกใจ “ทำไมคุณถึงดูคาดหวังแบบนี้

“นั่นเป็นเพราะว่าพลอยน่ารักมากจริง ๆ” ปาณีพูด “คุณอา คุณไม่เคยเห็นเธอ ถ้าคุณได้เห็นนะ แน่ใจได้เลยว่าก็ต้องชอบ เธอด้วยเหมือนกัน”