ตอนที่ 670
“คุณไม่กล้างั้นเหรอ” ธามนิธิดวงตาลึกล้ำดำมืด แต่ผมรู้สึกได้ ยังไงนะว่าไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่คุณไม่กล้าทำ
นลิน มีสุวรรณ์มองไปที่เขา พบว่าเขาดูเย็นชามาก
นึกถึงข่าวที่เปิดเผยว่าพ่อนอกใจ เมียน้อยมาถึงประตูบ้าน ครอบครองบ้านของเธอ นลิน มีสุวรรณ์ก็รู้สึกหงุดหงิด
เธอรู้ว่าสามนิธิทนที่เธอก่อปัญหาไม่ได้ แต่ก็ไม่เคยเห็นเขาปกป้องปาณีแบบนี้ สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่เคยปกป้องเธอเช่นนี้เลย
เธอพูดอย่างไม่พอใจ “ฉันไปเยี่ยมแม่ของเธอ ฉันไม่อยากเห็น คุณอยู่กับเธอจึงไปหาแม่ของเธอ ฉันหวังว่าเธอจะโน้มน้าวให้ ปาณีทิ้งคุณ ฉันไม่รู้ว่าฉันทำอะไรผิด ฉันไม่ได้ทำร้ายปาณี แถม ยังให้ผลประโยชน์กับตระกูลแสงศรีเรืองอีก แบบนี้ก็ไม่ดีเหรอ แม้แต่ห้องพักผู้ป่วยแบบวีไอพีของแม่เธอก็เป็นฉันที่ช่วยเปลี่ยน ให้ แล้วแบบนี้คุณยังมาหาเรื่องฉันอีกเหรอ ธามนิธิ คุณไม่รู้สึก ว่าคุณทําเกินไปเหรอ”
เธอพูดอย่างนี้ เหมือนกับว่ากลายเป็นคนอื่นที่ทำเกินไป ธามนิธิมองดูผู้หญิงคนนี้ “ที่คุณทำเรื่องไร้สาระแบบนี้ สรุปว่า ต้องการอะไร”
ฉันต้องการอะไรงั้นเหรอ
นลิน มีสุวรรณ์มองไปยังเขา “ที่ฉันต้องการทั้งหมดนั่นก็แค่คุณ คุณไม่รู้เลยเหรอ ฉันด้อยกว่าเธอที่ตรงไหน
นลิน มีสุวรรณ์พูดอย่างนั้นแล้วก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาธามนิธิ ทั้งเศร้าทั้งโกรธ “แม้ว่าคุณจะเจ็บปวดและจากไป แต่ฉันก็ ขอโทษคุณไปแล้ว ตอนนี้คุณหย่ากับเธอแต่ยังคงอยู่กับเธอ แล้ว ยังพาเธอไปพบจอมพลนรเทพ คุณเคยคิดถึงความรู้สึกของฉัน บ้างไหม นอกจากคุณ ธามนิธิ บนโลกใบนี้ ฉันไม่เคยง้อใครเป็น ครั้งที่สองแบบนี้ แล้วทำไมคุณถึงไม่ชอบฉัน
เมื่อพูดถึงตอนจบ ท่าทีของนลิน มีสุวรรณ์ก็ก้าวร้าวขึ้นเล็ก น้อย เธอรู้สึกว่าตัวเองได้รับความคับข้องใจอย่างมาก
จู่ ๆ ธามนิธิก็ลุกขึ้นยืน บีบคอของเธอด้วยมือทั้งสองข้าง แล้ว
กดลงไปบนโซฟาข้าง ๆ เอ่ยเสียงเย็นว่า “จริงเหรอ”
การเคลื่อนไหวที่กะทันหันของเขา ทำให้นลิน มีสุวรรณ์ตกใจ ดวงตาเบิกกว้าง มองเขาด้วยความหวาดกลัว เอื้อมมือไปจับมือ ของเขาไว้ แต่มันก็ไร้ประโยชน์
ธามนิธิยกริมฝีปากด้วยรอยยิ้มเย็นชา ซึ่งเป็นลักษณะที่ปาณี ไม่เคยได้เห็นมาก่อน “คุณรู้ไหมว่าผมอยากบีบคอคุณมากแค่ ไหน ในฐานะที่เป็นคู่หมั้นของผม ในเวลาที่ผมเศร้าที่สุด คุณ กลับมาทำให้ผมขายหน้าได้ยังไง ยังไม่นับรวมถึงที่พ่อแม่คุณทำ เพื่อถอนหมั้น แพร่กระจายข่าวทุกชนิดออกไปทั่ว บอกว่าผมไม่ สามาถมีชีวิตอยู่ได้ บอกว่าผมขาหักไม่มีวันลุกขึ้นได้อีก ให้ผมเป็นตัวตลกของทุกคน เมื่อผ่านสิ่งเหล่านั้นมาได้ คุณรู้ไหมว่าสิ่ง
ที่ผมอยากทํามากที่สุดคืออะไร ผมฝันที่จะได้พบคุณเพื่อบีบคอ
คุณ! ถ้าไม่ใช่เพราะปาณี ถ้าไม่ใช่เพราะเธอทำให้ผมรู้ว่าโลกใบ
นี้ยังคงมีความอบอุ่นและความปราถนาดี คุณคิดว่าหลังจากที่
คุณกลับมายังจะสามารถยืนอยู่ต่อหน้าผมและพูดคำเหล่านี้ได้
งั้นเหรอ ทว่าตอนนี้คุณยังคงภูมิใจในตัวเองอยู่ใช่ไหม”
เมื่อพูดอย่างนั้นแล้วมือของธามนิธิก็ออกแรง แต่เดิมเขาก็เติบโตขึ้นมาอย่างทหารอยู่แล้ว จึงมีความแข็ง แรงมาก นลิน มีสุวรรณ์เกือบจะหายใจไม่ออก
เมื่อชีวิตถูกคุกคาม ทัศนคติของนลิน มีสุวรรณ์ก็อ่อนแอลง ทันที เธอจ้องมองธามนิธิอย่างลำบาก “ไม่ใช่…”
“ไม่ใช่อะไร” ธามนิธิหัวเราะอย่างเย็นชา “ที่เห็นว่าผมไม่คิด เล็กคิดน้อยกับคุณ นั่นใช่ว่าผมอารมณ์ดี ที่เห็นว่าผมไม่คิดเล็ก คิดน้อยอะไรกับคุณเลย คิดว่าผมยังมีความรู้สึกกับคุณงั้นเหรอ ที่จริงมันเป็นเพราะปาณี นั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่อยากคิดเล็กคิด น้อยกับผู้หญิงบ้าอย่างคุณ แต่ถ้าตอนนี้คุณอยากต ากตาย ผมก็จะ สงเคราะห์ให้”
เขากระชับนลิน มีสุวรรณ์แน่นยิ่งขึ้น ไม่มีการผ่อนปรน
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ