ตอนที่ 661

จากที่สามนิธิค่อนข้างยับยั้งชั่งใจ ในคราแรก เมื่อถูกปาจุดไฟ ก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

เขาพลิกเธอลง ถอดเสื้อผ้าของเธอ ทันใดนั้นสีหน้าของปา

เปลี่ยนไป จับมือของเขาไว้ “เดี๋ยวก่อน

“……” ธามนิยมองเธอ “เกิดอะไรขึ้น”

มีอะไรบางอย่างผิดปกติเกิดกับเธอขึ้นอีก

มีการไหลของความร้อนบางอย่างจากข้างใต้ ปาณีมองเขา อย่างเกร็ง ๆ ดูเหมือนว่าประจำเดือนของฉันจะมา

ธามนิธิ “

นี่ล้อเล่นอะไรกับเขา

ปา ผลักร่างกายของเขาออกด้วยความรู้สึกผิด แล้วรีบเข้า ห้องน้ำไป เห็นชั้นในของตัวเองย้อมด้วยสีแดง

ครั้งนี้มันมาเร็วกว่ากำหนด โดยไม่ทันได้รู้ตัวเลย

ปากเปลี่ยนกางเกงในห้องน้ำและใส่ผ้าอนามัยออกมา มอง สีหน้าปั้นยากของธามนิธิที่อยู่บนเตียง “มันมาจริง

ธามนิธิจ้องมองเธอ โดยที่ไม่พูดอะไร ใบหน้ากลายเป็นสีดำ

เหมือนถ่านหิน
ปาเดินเข้าไปอย่างรู้สึกผิด “ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะรู้ได้ยังไง ว่าประจำเดือนจะมากะทันหันแบบนี้ ฉันขอโทษนะ

“คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้ตั้งใจ

เขารู้สึกเซ็ง!

มันจะเป็นไปได้ยังไงที่เธอจะมารุกแบบนี้

เห็นได้ชัดว่าเขาเจตนาเล่นมุกหยาบคาย ปาณีพูด “มันไม่ใช่อย่างนั้นจริงๆ นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอสามารถทำได้หรอกเหรอ ไม่คิดเลยว่าคุณอานี่จะสงสัยเธอเช่นนี้ ธามนิธิพูด “ไม่ฟัง”

ปาณีปีนขึ้นไปบนเตียง ดึงผ้าขึ้นมาห่มตัวเอง มองดูธามนิธิที่ กำลังโกรธ จําได้ว่าตัวเองทิ้งเขาเอาไว้ตั้งนาน ดึงเอาไฟร้อนรุ่ม ของเขาออกมา แล้วอยู่ดี ๆ ก็มีประจำเดือน ไม่แปลกใจเลยที่เขา จะหดหู่

แต่ว่ายังไงก็ตาม เมื่อมองเขาแบบนี้ ปาณีมีความสุขมาก ใครให้เขาชอบแกล้งเธอล่ะ!

ธามนิธิมองดูเธอ เห็นรอยยิ้มผ่านดวงตาของเธอก็ทำหน้าทิ้ง “ตลกเหรอ”
เขากำลังโกรธเธอ แต่เธอยังหัวเราะออกมาได้

ช่างเป็นภรรยาที่ดีเสียจริง!

ป่า ส่งเสียงครางเบาๆ ตลกดี

ธามนิธิไม่สามารถจัดการกับเธอได้ ใครให้เวลาที่ประจำเดือน เธอมาแล้วเธอใหญ่ที่สุดล่ะ

เขาโอบกอดเธอด้วยความผิดหวัง “นอนเถอะ”

“มันยากลำบากไหม” ปาณี เขาต้องอดทนมาก มันเป็น สถานการณ์ที่ยากมาก

“หุบปาก” ธามนิธิไม่ได้ต้องการที่จะหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้กับ

เธอ

รุ่งเช้า ปาณีที่ทานข้าวกับธามนิธิพูดกับเขา “วันนี้เป็นวันเกิด โมรี คืนนี้ฉันจะไปทานข้าวกับเธอ หลังจากนั้นจะไปคาราโอเกะ ต่อ อาจจะกลับช้าหน่อยนะคะ”

เธอคุ้นเคยกับการอธิบายบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องการเดินทาง ของตัวเองก่อนที่จะออกไป

ธามนิธิมองเธอในเสื้อสีขาวแล้วตอบอย่างเย็นชา “อืม

ในขณะที่ทั้งสองคนพูดคุยกัน โทรศัพท์ของปาดังขึ้น เป็น ญาติที่โทรเข้ามา “ปาณี ฉันเองนะ ฉันคืออาสะใภ้สาม

.” เธอมีอาสะใภ้สามคน เป็นภรรยาของอาผู้ชายคนที่สามแต่อาสามคนนี้ ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ ของจิรเวช เป็นแค่ลูกพี่ลูกน้อง ทั้งสองครอบครัวไม่ค่อยได้ติดต่อกัน “อาสะใภ้สามมีอะไรเหรอ

อาสะใภ้สามหัวเราะผ่านมาทางโทรศัพท์ “มันเป็นอย่างนั้น แหละ ดูเธอสิ ช่วยพูดกับสามีเธอให้หน่อย ให้เขาช่วยหางานให้ อาสามได้ไหม”

“…” ปาณเงียบ พอรู้ว่าคุณป้าได้รับการช่วยเหลือ ทุกคนจึง มาขอให้เธอช่วยนั้นเหรอ

เธอแกล้งทําเป็นไม่ได้ยิน เอาโทรศัพท์ออกห่าง “อาสะใภ้สาม คะ ไม่มีสัญญาณเลย ฟังไม่ค่อยชัดเท่าไร…” เมื่อปาณีพูดจบก็รีบวางสาย

ธามนิธิดการแสดงที่ยอดเยี่ยมของภรรยาแล้วเอ่ยถาม “มี

อะไรเหรอ”