ตอนที่ 654

มิลานั้นเป็นคนที่ไม่เลว ไม่มีข้อเสียอะไร และเธอนั้นก็ปฏิบัติกับ ญาติพี่น้องเป็นอย่างดี

แต่ลูกสาวของเธอนั้นถูกตามใจจนเคยตัว แต่ไหนแต่ไรมาไม่ เคยรู้สึกว่าตนเองกับคนของบ้านต้นวิรัชมีความสัมพันธ์อันใดต่อ กัน ต่อให้ขุดกระดูกขึ้นมาได้ก็มองไม่เห็นบ้านตันวิรัชอยู่ในนั้น

อยากไปไม่ได้ไป คิ้วของญาติผู้น้องก็ขมวดขึ้นมาทันใด ท่าที ไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง

ปาณีนั้นเคยชินกับพฤติกรรมนี้มาตั้งนานแล้ว พอดีกับที่มือถือ ดังขึ้น เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาและเห็นว่าเป็นสามนิธิที่โทร มา สายตาจึงอ่อนโยนลง

ทุกครั้งที่เห็นเขาเธอก็รู้สึกว่า ความรู้สึกไม่สบายใจทั้งหมด ล้วนแล้วเป็นแค่เรื่องข้างหลัง

เป็นเพราะบนโลกใบแปรเปลี่ยนเป็นน่าอยู่ขึ้นมาอย่างเป็น พิเศษก็เพราะมีเขาอยู่ด้วย

ปาณีเดินไปที่มุมหนึ่ง ก่อนจะรับสายจากเขา และได้ยินน้ำ เสียงอบอุ่นของธามนิธิผ่านสายออกมา “แม่ของเธอเป็นอย่างไร บ้าง?”

“ยังคงกำลังผ่าตัดอยู่ค่ะ
ตอนที่ปาณีกำลังคุยโทรศัพท์นั้น ญาติผู้น้องของเธอก็กำลัง คร่ำครวญกับตมิสาอยู่ “แม่ แม่กับพวกเขาขนาดนี้ไปทำไม กัน แถมบ้านของพวกเขาก็จน ไม่เข้าใจเลยว่าแม่จะใส่ใจพวก เขาไปทําไมกัน?

“พูดอะไรอย่างนั้นหน่ะ? “ตมิสามองดูลูกสาวของตน “ถ้าลูก ยังพูดจามั่วชั่วอยู่แบบนี้แม่จะรูดซิปปากแกเอง

ญาติสาวของเธอส่งเสียงไม่พอใจออกมาครั้งหนึ่ง “แม่กล้า หรือ กลับบ้านไปหนูจะไปฟ้องพ่อ บอกว่าแม่หนู”

ธามนิธิเอ่ยพูดขึ้น “ฉันไปหาเธอตอนนี้ดีไหม?”

“ไม่ต้องมาค่ะ พวกเขาอยู่ที่นี่กันหมด ปาณีไม่อยากให้พวก เขาเห็นธามนิ

ธามนิธิเอ่ยถาม “ใครอยู่นั้นกันหมด?

“คุณป้าใหญ่และคุณอา”คุณป้าใหญ่กับคุณอานั้นเป็นคนไม่ เลว ปาณีนั้นไม่คิดว่ามีตรงไหนที่ไม่ดี แต่ญาติผู้น้องของเธอคน นั้น ไม่ใช่คนบนโลกเดียวกันกับเธอจึงรู้สึกขัดตาอยู่บ้าง

แต่ถึงไงยังปาณีก็เติบโตมากับสิ่งแวดล้อมแบบนี้ หากมีสภาพ ครอบครัวที่ดี ก็มองไม่เห็นหัวคนมีเงิน

เมื่อก่อนขนาดแม่ของเธอที่จนขนาดนั้น ยังมองไม่เห็นหัวคุณ อาเลย!
และนี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงอยากจะพุ่งก้าวไปข้าง

เป็นเพราะเธอไม่อยากถูกคนดูถูกตลอดไป

ธามนิธิเอ๋ย “ฉันไปหาเธอดีกว่า”

เขารู้สึกว่าตนเองสมควรมาดูหน่อยเสียดีกว่า

เห็นเขายืนกรานเช่นนี้ ปาณีจึงได้แต่ตอบรับ

ปาณีเพิ่งจะวางสาย คุณหมอก็ออกมาพอดี ส่วนฝนสิรินั้นถูก ส่งตัวเข้าไปยังห้องพยาบาล

การผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบนั้นไม่ใช่การผ่าตัดที่ใหญ่มากอะไร โดยทั่วไปแล้วหลังจากผ่าตัดเสร็จก็ใช้เวลาไม่นานในการฟื้นฟู

เป็นเพราะญาติผู้น้องของเธอเอาแต่โวยวายไม่เลิก มีสาจึง

พาเธอกลับไปก่อน

พวกเธอเพิ่งออกมาจากลิฟต์ก็พบเข้ากับธามนิธิที่กำลังรอ ลิฟต์เข้าพอดี โดยบังเอิญ

ธามนิธินั้นตัวสูงอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเดินไปที่ไหนก็มักจะดึงดูด สายคนเป็นอย่างยิ่ง

ญาติผู้น้องของเธอที่ยืนอยู่ด้านหนึ่งพอมองเห็นธามนิธิเข้า ทั้ง ร่างก็คล้ายกับถูกเขาทำให้เคลิบเคลิ้มไป

สวรรค์

หล่อสุดๆ!
เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นผู้ชายที่หล่อได้ขนาดนี้

ถึงแม้ตมีสาจะไม่เคยเห็นยามนิธิที่ลุกขึ้นมาได้แล้ว แต่เมื่อ ก่อนตอนที่ปาณีแต่งงาน เธอเคยเห็นอยู่หลายครั้ง จึงจำขึ้นมาได้ ในพริบตา

“ธามนิธิ?”

ธามนิยมองไปยังตมิสา และจำได้ว่านี่คือคุณป้าใหญ่ของปาณี จึงเอ่ยขึ้นอย่างสุภาพ “สวัสดีครับ”

ยังไงซะก็คือผู้อาวุโส ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อก่อนตมิสานดีต่อ ปาณีไม่น้อย ธามนิธิยังคงจําได้มาโดยตลอด

ตมิสาเอ่ย “เธอก็มาโรงพยาบาลหรือ!

ได้ยินว่าเขากับปาณีหย่ากันแล้ว แน่นอนว่าเธอจึงไม่คิดว่าเขา จะมาเยี่ยมฝนสิริ

ธามนิธิพยักหน้า “ครับ”

ตมิสาถอนหายใจออกมา และพูดออกมาอย่างแฝงความ หมาย “ครั้งก่อนที่พบเธอคือตอนที่พวกเธอแต่งงานกัน ตอนนั้น เธอยังนั่งอยู่บนรถเข็น คิดไม่ถึงว่าตอนนี้เธอลุกขึ้นมาได้แล้ว น่า เสียดายที่เธอหย่ากับปาณีแล้ว”

“ญาติผู้น้องที่อยู่ด้านข้างยืนฟังอยู่ และถึงได้รู้ว่าคนๆนี้ ที่แท้แล้วคือสามีของปาณี….. ไม่มี สมควรเป็นอดีตสามีเสีย มากกว่าไม่แปลกใจที่ปากเขาหย่า