ตอนที่ 640

พอเขาเอ่ยพูด ก็คล้ายกับทำให้รู้สึกถึงความเจ็บปวดของเขา ปาณีก็รู้สึกเสียใจเช่นกัน “งั้นคุณก็อย่าตอบตกลงสิคะ” เขาตอบตกลงอย่าง่ายดาย จนเธอคิดไปว่าพวกเขานั้นจบสิ้น

กันแล้ว

ธามนิธิเอ่ย “ไม่ให้เธอลองทำดู เธอจะรู้สึกสำนึกเสียใจได้ยัง ไง

ถ้าไม่ให้เธอได้ลิ้มรสของการหย่าร้าง เธอจะรู้ได้อย่างไรว่า ว่าการอยู่ข้างเขานั้นดีแค่ไหน?

ปาณีไม่ได้ส่งเสียงและไม่ได้สบตาเขาเช่นกัน

ธามนิธิอดไม่ได้ที่จะเปิดคลาสเรียนการเมืองกับเธอขึ้นมา “คนอื่นพูดถึงเธอ เธอก็คิดอยากจะหย่ากับฉันขึ้นมา เป็นแบบนี้ คนอื่นจะไม่พูดถึงเธออีกต่อไปแล้วหรือ? แบบนี้มีแต่จะพูดแย่ลง กว่าเดิม บอกว่าฉันมองไม่เห็นหัวเธอ ถ้าจากอยากฟังค่าคน จริงๆ ชั่วชีวิตนี้ก็อย่าหวังว่าจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

บางครั้งใช้ความเงียบพูดกับเธอ เธอไม่เข้าใจ

เด็กน้อยก็เป็นเช่นนี้ ไม่มีทางเข้าใจเหตุผลอะไรได้ถ้าหากไม่ ได้เปชิญด้วยตัวเองมาก่อน

มีแต่ให้เธอได้ทดสองด้วยตัวเองเท่านั้น เธอถึงรู้ได้ว่าใครที่พูดถูกต้อง

ดังนั้น ถามนิธิจึงใช้การลงมือกระท่าในการบอกกับเธอ หลังจากนี้ เธอสมควรที่จะอยู่ข้างเขาอย่างวางใจได้แล้ว! เพื่อที่จะรักษาภรรยาของตนเองไว้ เขานั้นทุ่มเทแรงใจอย่าง สุดความสามารถ

ไวยาตย์เดินเขามาจากด้านนอก ฐิติพรมองดูเขา “ไวยาตย์

“สวัสดีครับคุณนาย ไวยาตย์เอ่ยถาม “คุณธามนิธิหล่ะครับ?

“อยู่ชั้นบน”ฐิติพรเอ่ย “ฉันเห็นเขากับปาณีช่วงนี้ความสัมพันธ์ ไม่เลว เลยบอกกับพวกเขาไปว่าไม่ต้องไปเอาหนังสือหย่า

ไวยาตย์ฟังจบก็มองดูฐิติพรอย่างไม่อยากเชื่อ “ท่านไม่ได้เอ่ย

ต่อหน้าปาณีใช่ไหมครับ?”

“ทําไมกัน?”

ไวยาตย์ปวดหัว “เรื่องนี้ปาณีไม่รู้มาก่อน ท่านไม่ใช่ไปเตือน เธอขึ้นมาหรอกหรือ? ถ้าหากเธอไปโวยวายกับคุณธามนิธิเรื่อง การหย่าขึ้นมาอีกจะทำยังไงกันครับ?”

ถึงเวลานั้น คุณธามนิธิจะต้องปวดหัวขึ้นมาอีกครั้งแน่

ฐิติพรเอ่ยอย่างตกใจ “จริงหรือ? อย่างนั้นเรื่องที่หย่าตอนแรก เป็นปาณีพูดขึ้นมา?”
ในจุดนี้ กลับเป็นฐิติพรที่รู้สึกสงสัยไม่น้อย เธอคิดว่าลูกชายของเธอนั้นดีขึ้นแล้ว และลืมปาณีไปเสียสนิท คิดไม่ถึงว่ากลับเป็นปาที่หยิบยกเรื่องหย่าขึ้นมา

ธามนิธิออกมาจากห้อง ไวยาตย์ยืนรอเขาที่หน้าประตูอย่าง ลุกลี้ลุกลน “คุณธามนิธิ ยังดีอยู่ไหมครับ?”

เขาดูลนลานแบบนี้ ทําเอาธามนิธิงุนงง “เป็นอะไรไป?

“ปาณีไม่ได้โวยวายจะไปเอาหนังสือ ใช่ไหมครับ?”ไวยาตย์ เอ่ย “ผมเพิ่งจะได้ยินคุณนายพูดขึ้นมาที่ชั้นล่าง

……ธามนิธิตอบเสียง า “ไม่มี”

มันเป็นไหวพริบของเขา ที่ทำให้เธอกลัวก่อนที่เขาจะทำให้เธอ

สงบลง

ตอนเริ่มต้นที่ฐิติพรเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา ธามนิธินั้นรู้สึกตระหนก

ขึ้นมาจริงๆ

ไวยาตย์ได้ยินถึงตรงนี้ ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก “อย่างนั้นก็ แล้วครับ”

“นายร้อนลนแทนเธอหรือว่าแทนฉัน?” มองเห็นไวยาตย์ถอน หายใจโล่งอกแบบนี้ ธามนิธิอดไม่ได้ที่จะทำการขุดคุ้ยขึ้นมา

คนๆนี้ ไม่ใช่เลขาของเขาแล้วกระมัง?
คงไม่ใชเลขาของยัยตัวเล็กหรอกมั้ง?

ไวยาตย์เอ่ย “แน่นอนว่าผมเป็นกังวลแทนคุณ ใครใช้ให้ปาณี เป็นคนที่สามารถกระตุกอารมณ์คุณไปมาได้มากที่สุดบนโลกใบ

พอความสัมพันธ์ของพวกเขามีปัญหาขึ้นมาทีไร คนที่ช่วย ไม่ใช่เป็นเขาหรอกหรือไง!

ทุกวันต้องเผชิญหน้ากับธามนิธิที่มีสีหน้าเคร่งเครียด เขากลัว เป็นที่สุด

ธามนิธิเหลือบมองไวยาตย์รอบหนึ่ง ก่อนจะเดินไปที่ห้อง หนังสือ “มีเรื่องอะไร?”

ไวยาตย์เดินไปกับเขา และส่งเอกสารให้แก่เขา “นี่คือที่คุณให้

ผมเตรียม ข้อมูลของsnow culture คุณลองดูนะครับ ธามนิธิรับเข้ามาและพลิกดูไปมา “นายไปตามระมาที

ไวยาต เอ่ยรับ “ครับ”

ดึกของวันถัดมา ไวยาตย์ เรียกธีระมาที่บ้านและทำการเซ็น

เอกสาร