ตอนที่ 630

ธามนิธิตรวจสอบได้ว่ามีเรื่องรักๆใคร่ๆ “เธอกำลังคุยกับใคร? “เด็กสมาร์ทค่ะ หลังจากที่พบกันครั้งที่แล้ว มิตรภาพของปาณี กับเด็กสมาร์ทก็ดูจะขยับขึ้นมาอีกหนึ่งระดับ พวกเขาพูดถึงเรื่อ งานกันอยู่ไม่น้อย

ธามนิธิคิ้วขมวดขึ้นมา “เด็กสมาร์ทคือใคร?”

“เพื่อน ในอินเตอร์เน็ต ครั้งที่แล้วคนก็เคยเจอ”ปาณีเอ่ย “ทัด ธนเป็นคนแนะนำให้รู้จักกับเขา บนอินเตอร์เน็ตเขาดังอยู่ไม่น้อย เลยนะคะ”

…พอปากพูดขึ้น ธามนิธิก็นึกขึ้นมาได้แล้ว

ไม่ใช่ผู้ชายที่คิดดึงความสนใจของภรรยาเขาไปคนนั้นหรอก หรือไง?

ธามนิธิคิ้วขมวด “เธอสนิทกับเขาขนาดนี้เลย

“ก็โอเคนะคะ”ปาณีพูด “ก็แค่เพื่อน พูดคุยกันพวกเรื่องงาน

ปาณีไม่คิดว่า คนอย่างคุณอาจะมาหึงหวงเด็กสมาร์ทได้ลง อย่างไรก็ตาม เธอเพิ่งจะพูดจบ มือของธามนิธิก็ยื่นเข้ามาก็จะ หยิบโทรศัพท์เธอไป

พอดีกับที่เด็กสมาร์ทส่งข้อความาพอดี ชายแก่บ้านเธอนอน แล้วหรือไง?
เนื่องจากอยู่บนอินเตอร์เน็ต ดังนั้น เด็กสมาร์ทจึงพูดจาอย่าง ไม่เคร่งครัด

เขาและปาณีนั้นเป็นพวกทีถ้าด่ากันกับอีกฝ่ายก็สามารถกัน ไปมาได้อยู่ทั้งวันอะไรแบบนั้น

คิ้วของธามนิธิกระตุกไปมา ชายแก่ พูดถึงเขาหรือ?

ปาณีเห็นสายตาของธามนิธิดูไม่ถูกต้องอยู่บ้างจึงหยิบ โทรศัพท์กลับมา พอมองเห็นข้อความที่เด็กสมาร์ทส่งมาก็รู้สึก อยากจะส่งตัวเองไปฆ่าเจ้านผ่านสัญญาณไวไฟเข้าให้สักที

พูดอะไรไม่พูด ดันบอกว่าคุณอาคือชายแก่

เธอมองดูธามนิธิ ก่อนจะเอ่ยปลอบ “เขาก็พูดไปเรื่อยเปื่อย คุณอย่าเอามาใส่ใจนะคะ”

“เขาบอกว่าฉันแก่”ธามนิธิเอ่ยประท้วงขึ้นมาด้วยท่าทีจริงจัง พอเขาเอ่ยพูด ปาก็รีบเอ่ยกลบเกลื่อนขึ้นมาทันที “สามีฉัน ไม่แก่ เขาต่างหากที่แก่

“ปากเธอพูดแบบนี้ แต่ใจไม่ได้คิดแบบนี้แน่”ธามนิยมองดู ปาณี ราวกับว่าถ้าเธอไม่ช่วยตอบโต้กลับไปสักช่องทางเรื่องนี้จะ ไม่จบลงแน่

มองดูสายตาของเขา ปาณีจะเอาที่ไหนมาปฏิเสธได้ลง

เด็กสมาร์ทที่ส่งข้อความให้ปาณีเสร็จ ก็ทําธุระของตัวเองอยู่

สักครู่
ลองเช็คดูว่าปาณีใต้ตอบกลับหรือไม่ พอกลับไปยังหน้า สนทนาและมองดู ไอหย่ ไม่เพียงแต่ไม่ตอบกลับ ตอนนี้แม้ กระทั่งรายชื่อเพื่อนยังหาไม่เจอ?

ปาณีลบเขาออกไปแล้ว

บนเตียงใหญ่ ปาณีใช้ผ้าห่มคลุมเท้าและมองดูธามนิธิ “ฉัน ลบเขาออกไปแล้ว แบบนี้โอเคไหมคะ?”

เพื่อจะปลอบสามี เขาลบเพื่อนผู้ชายบนอินเตอร์เน็ตที่รู้จักกัน

มาตั้งนานทิ้งไปแล้ว

ปาณีรู้สึกว่าตนเองสมควรได้รับรางวัล

ธามนิธิมองดูปาณี พยายามประจบเอาใจเขาอย่างสุดความ สามารถแบบนี้ แน่นอนว่าเขาพึงพอใจเป็นอย่างยิ่ง

เขาพลิกตัวกลับมา และโอบเธอเข้ามาในอ้อมกอด “โอเคแล้ว นอนเถอะ”

“อั้ม” ปาณีมองดูเขาอยู่ในอ้อมอก ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์ดี

ไม่น้อยทีเดียว

งั้นก็ดี!

เธอไม่บอกหรอก ว่าพรุ่งนี้เธอค่อยเพิ่มเด็กสมาร์ทกลับเข้ามา

ยามดึกดื่น ทัตธนยังไม่นอน เลขาจึงเดินเข้ามาและเอ่ยอย่างเป็นห่วง “คุณทัตธน ดึกมากแล้วครับ”

ทัดธนเอ่ย “ช่วยฉันจองเครื่องบินไฟลท์พรุ่งนี้เช้า ฉันจะไป ปักกิ่ง”

“พรุ่งนี้หรือครับ?” เลขารู้สึกสงสัยอยู่บ้าง เรื่องนี้ เขาไม่ได้ บอกก่อนหน้านี่!

ทำไมถึงตัดสินใจกระทันหันแบบนี้?

ตั้งแต่เป็นCEOของบริษัท เอ็มมา สองปีมานี้ทัดธนอยู่ข้าง นอกมาโดยตลอด

บ้านแสงศรีเรืองอยู่ที่ปักกิ่ง แต่เขาไม่ได้กลับไปนานมากแล้ว มองเห็นทัดธนพยักหน้า เลขาจึงรีบออกไปจองตั๋วเครื่องบินให้ แก่เขาอย่างรวดเร็ว

ณ ยามดึก ในห้องนี้ มองดูแล้วออกจะเปลี่ยนเหงาอยู่บ้าง

ทัดธนนั่งอยู่บนเก้าอี้เพียงลำพัง ในมือถือ โทรศัพท์ มองดู เบอร์โทรศัพท์ที่ไม่ได้โทรออกไปมานานแสนนาน และทำการ โทรออกไป. ในโทรศัพท์ส่งเสียงเตือนออกมาตามสาย “ขอโทษ ค่ะ ไม่มีหมายเลขที่คุณเรียก”