ตอนที่618

คุณนายเยอชอคนนี้ ภายนอกอาจจะดูเหมือนแข็งกร้าว แต่จุด อ่อนของเธอก็คือคุณปรานต์ สามีผู้ล่วงลับ เธอเป็นคนที่ร่างกาย มีปัญหาทำให้มีบุตรยาก เมื่อตอนที่เธอสามีของเธอยังอยู่เธอ รู้สึกมีปมด้อยกับเรื่องนี้มาก แต่อย่างไรก็ตาม คุณปรานต์ก็ไม่ เคยทอดทิ้งเธอไปไหน พวกเขาทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อ กันเป็นอย่างมาก จนถึงเมื่อคราวที่คุณปรานต์จากโลกนี้ไป ก็ไม่ เคยมีลูกแม้แต่คนเดียว

เรียกได้ว่าความรักของท่านทั้งสองคือรักแท้จริงๆ

ไม่เช่นนั้น จะมีผู้ชายที่ไหนที่ไม่อยากจะมีทายาทเอาไว้สืบสกุล

?

เมื่อเป็นเช่นนั้น คุณนายเยอซอถึงได้มีความรักอย่างลึกซึ้งให้ กับผู้เป็นสามี

ธามนิธิพูดแทงใจเธอขนาดนี้ และเป็นคำพูดที่มีเหตุมีผล จน ทำให้คุณนายเยอชอรู้สึกว่าสิ่งที่เธอพูดไปมันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ ถูกต้อง

เธอพูดกับเขาว่า : “ความตั้งใจของฉันก็คือความหวังดีที่ฉัน

มีต่อเธอ ฉันเห็นเธอเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อม มีชาติตระกูลดี ฉันก็ หวังว่าเธอจะได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เหมาะสมกับเธอ ” ยามนิธิส่งยิ้มให้เธอ ” ความหวังดีของคุณน้าผมทราบดีครับแต่สำหรับภรรยาของผมแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลกใบนี้ ของผม จริงอยู่ว่าผมยังหนุ่ม และด้วยศักยภาพของผม ผมยัง สามารถหาผู้หญิงที่ทัดเทียมกับผมได้ แต่สิ่งที่ผมต้องการมี เพียงอย่างเดียวก็คือ ในยามที่ผมลำบากเธอจะอยู่เคียงข้างผม เสมอ จริงๆแล้วผมก็ต้องขอบคุณคุณนลินด้วยนะครับ ที่ใช้ สถานการณ์จริงมาสอนให้ผมได้ค้นพบสัจธรรม

ประโยคสุดท้ายของเขา มันเห็นได้ชัดว่าเขาจงใจเสียดสีที่ม แทงใครบางคน

เขาตั้งใจที่จะพูดให้นลิน มีสุวรรณ์ได้ยิน

คุณนายเยอซอไม่ได้ตั้งตัวธามนิธิเอาไว้ได้เพียงแค่มองดูเขา เดินจากไป

นลินนั่งอยู่บนโซฟา คุณนายเยอซอพูดกับเธอว่า : ” ท่าทาง ของเขา เธอก็คงได้เห็นแล้วสินะ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วย แต่มัน ทำอะไรไม่ได้จริงๆ เธอก็ควรจะปล่อยเขาไปซะ ! ฉันเห็นท่าทีที่ เขาแสดงต่อเธอ ก็ดูไม่มีความสนใจในตัวเธอเลยแม้แต่น้อย ”

ทางเดินของเธอก่อนหน้านี้ นลินก็เป็นคนเลือกเอง เลยทำให้ ความสัมพันธ์ของพวกเขาต้องกลายเป็นแบบนี้

จากนี้เธอก็คงหมดหนทางที่จะไปต่อแล้วจริงๆ

นลินคิดไม่คิดว่า คำพูดเพียงไม่กี่ประโยคของธามนิธิ จะ ทำลายทุกสิ่งอย่างลงได้ แถมยังทำให้แม่บุญธรรมพูดแทนเขาเสียอีก

ธามนิธิกลับไปที่ห้องนั้น เมยขนนก็ออกไปหลังจากที่เขาไปไม่ นาน จึงเหลือเพียงปาณีเพียงคนเดียวที่อยู่ในห้องนั้น พอเขาเดินเข้ามา เธอจึงเงยหน้าขึ้นมองเขา ” มันโอเคมั้ย

คะ ? ”

ปาณีแอบถามเมธะนั้นเกี่ยวกับคุณนายเยอซอ จึงได้รู้ว่า คุณนายเยอขอเป็นแม่บุญธรรมของนลิน และยังคอยเป็นแบ็คให้ เธอด้วย

มิน่า นลินนลิน มีสุวรรณ์ถึงได้ทะนงตนขนาดนี้ อีกทั้งชอบ ทําตัวกําเริบเบสาน ที่แท้ก็มีคนของบ้านวิสิทธิ์เวชคอยเป็นแบ็ค ให้นี่เอง

ธามนิธิเดินเข้ามาหาเธอ ก่อนจะโอบกอดเธอจากด้านหลัง

ทํางานเสร็จหรือยัง ? ”

“อืม ” ปาณีพิงซบไปที่อ้อมกอดเขา : ” เมื่อครู่นี้ฉันกำลัง คิดๆว่า ถ้าคุณไม่กลับมาแล้ว ฉันจะทำยังไงดี ? ”

ธามนิธิจูบไปที่กลางกระหม่อมของเธอ ” ก็เมียผมอยู่นี่ จะไม่ กลับมาได้ยังไงล่ะ ? ”

” กลัวคุณจะโดนยัยแม่มดจับตัวไปน่ะสิ ” ปาณีทำท่าเบะปาก พูดเสียงเศร้า ” ตั้งแต่คุณลุกขึ้นมาได้จนหายดี ก็มีแต่คนจ้อง จะแย่งคุณไป ฉันรู้สึกแย่มากเลยค่ะ ”
ธามนิ พูดกับเธอว่า : “ท่าไมถึงคิดมากแบบนี้ล่ะ ? ” ผม เป็นของคุณ ต่อให้มีคนคิดจะเข้ามาแย่งเอาผมไป ผมก็ไม่ไป หรอก

เขาจับมือเธอมากุมไว้ ก่อนจะดึงมือเธอมาทาบไว้ที่หน้าอก ของเขา ” ตรงนี้สลักชื่อปาณีเอาไว้แล้ว เมื่อไหร่ที่คุณต้องการผม ผมจะมาปรากฏตัวตรงหน้าคุณเสมอ ”

เขาพูดคำรักหวานซึ้งด้วยท่าทางมุ่งมั่นจริงจัง จนปากอด ออกมาไม่ได้

หลังจากนั้นไม่นาน เมธซนั้นก็มาเรียกพวกเขาไปกินข้าว ทั้ง สองพากันเดินลงมาที่ชั้นล่าง

ข้างล่างมีคนจำนวนไม่น้อย มีโต๊ะอาหารถูกจัดไว้หลายโต๊ะ

นลินนั่งอยู่ข้างๆแม่บุญธรรมของเธอ กำลังมองดูปาณีที่เดินคู่ กันมากับธามนิธิ พร้อมด้วยเมธชนั้น ทั้งสามกำลังเดินลงบันได มาชั้นล่าง

จอมพลนรเทพนั่งอยู่ในตำแหน่งที่นั่งหลัก โดยมีบรรดาบุคคล สำคัญนั่งอยู่เคียงข้างเขา เมื่อท่านจอมพลเห็นธามนิธิจึงเรียกให้ เขาเข้าไปหา

จริงๆก็ไม่มีอะไรหรอก จอมพลนเทพแค่เรียกให้ธามนิธิไปนั่ง ด้วยกันกับเขาเท่านั้นเอง ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติที่ปฏิบัติกันมา โดยตลอด