ตอนที่611

ตอนนี้เธอเริ่มสงสัยเล็กน้อย ว่าเมื่อสักครู่คุณอาพูดอะไรกับ

จอมหลมรเทพ

ธามนิธิมองดูภรรยาของเขาที่กำลังพยายามควบคุมสติ อารมณ์ของตัวเอง ก่อนจะพูดกับท่านจอมพล : ” เธอยังกล้าๆ กลัวๆ แล้วยังอายด้วย อย่าถือสาเธอเลยนะครับ ”

” ไม่เป็นไร ” ท่านจอมพลพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล : “เมื่อกี้ ฉันเพิ่งจะทำให้เธอตกใจเองน่ะแหละ ”

“ปาณี รีบทักทายท่าน “ธามนิธิสอนเธอ

ปาณีพูดด้วยความประหม่า : ” สวัสดีค่ะท่านจอมพล ” เสียงของเธอช่างเหมือนกับตัวเธอตอนนี้เลย แข็งที่อไปหมด

ความรู้สึกนี้มันประหม่ายิ่งกว่าตอนเจอครูใหญ่ที่โรงเรียนเสีย

อีก

จอมพลนเทพส่งยิ้มให้เธอ : ” ธามนิธิมันเรียกฉันว่าลงทุน พล เธอก็เรียกตามเขาก็แล้วกัน”

ฟังเธอเรียกว่าท่านจอมพล มันฟังดูแปลกๆ อีกอย่างตอนนี้ธามนิธิก็ไม่ได้อยู่ในกองทัพแล้ว ก็ยิ่งไม่จำเป็น ที่จะเรียกเขาว่าท่านจอมพล ปาณีเปลี่ยนคำพูดใหม่ : “ลุงทุนพล
ชายชรา มให้พร้อมกับทําเสียงตอบรับ ” เอ้อ ” เขาชงชาให้ เธอถ้วยหนึ่ง ก่อนจะยื่นถ้วยขานั้นมาตรงหน้าเธอ

ถ้วยขาสีขาวที่มีใบชาสองใบลอยอยู่ในน้ำ

จอมพลมรเทพพูดกับปากว่า : ” เมื่อครู่นี้ฉันเข้าใจผิดไปเอง เธอก็อย่าถือสาเลยนะ ฉันคงไม่ได้ทําให้เธอตกใจใช่มั้ย ? ”

ปามองเขาอย่างไม่ค่อยเชื่อหูตัวเองเท่าไหร่ และไม่เข้าใจที่ เขาพูดว่าเข้าใจผิด มันหมายถึงอะไรกัน

แต่ถึงกระนั้น เธอก็รีบส่ายหน้าทันที ไม่เลยค่ะ ”

ชาถ้วยนี้ถือเป็นการขอโทษก็แล้วกัน เธอลองดื่มดูสิว่าอร่อย หรือเปล่า ” จอมพลนรเทพมองดูปาณีด้วยความเมตตาเอ็นดู สายตาช่างดูเหมือนมองดูหลานยังไงยังงั้น

ปาณีใช้มือทั้งสองประคองถือถ้วยชา ดมกลิ่นของชาถ้วยนั้น

ก่อนจะค่อยๆจิบน้ำชา ” อร่อยมากค่ะ ”

จอมพลนรเทพรีบคุยโม้ว่า : ” เมื่อวันก่อนมีคนให้ชานี้กับฉัน มา เป็นใบชาใหม่ของปีนี้เลยนะ มีแต่คนอยากจะได้ลิ้มลอง แต่ ก็ไม่มีใครได้ดื่ม มีเพียงแค่เธอกับธามนิธิเท่านั้น ที่ฉันอยากให้ ได้ลองดื่มดู ”

” เป็นเกียรติของผมเลยครับ ” ธามนิธิพูด

* คุณท่านไม่รังเกียจหนูแล้วเหรอคะ ? ” ปาณีทนเก็บความ สงสัยไม่ไหว เลยถามออกมา
เมื่อตอนที่เธอยืนอยู่ตรงทางเดินเมื่อครู่นี้ ในหัวของเธอมีแต่ คำถามนี้

ครั้งแรกที่เจอหน้าเธอ ก็รีบไล่ตะเพิดเธอออกมา เธออดที่จะ สงสัยไม่ได้เลยจริงๆ

จอมพลนเทพตอบเธอไปว่า : ” ฉันจะไปรังเกียจเธอได้ยังไง กัน ? เมื่อตอนที่ขาของเขายังไม่หายดี เธอเต็มใจที่จะแต่งงา นกับเขา คนที่อยู่เคียงคอยดูแลเขาแบบนี้ เด็กดีอย่างเธอ คงไม่ สายเกินไปที่ฉันจะชอบเธอนะ ”

ปา รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ท่านจอมพลพูดว่าชอบเธอ อย่างนั้นเหรอ ?

” แต่ว่าเมื่อสักครู่นี้เพิ่งจะ

ธามนิธิถึงกับหัวเราะออกมา ก่อนจะอธิบายให้เธอฟังอย่างนุ่ม นวล : ” ก็เป็นเพราะว่าลุงทุนพลได้ยินที่ชนันพูดว่าคุณคือแฟน ของผม ท่านคิดว่าพวกเราหย่ากันแล้ว และผมก็มีผู้หญิงคนอื่น ท่านก็เลยโกรธผม แต่ผมก็อธิบายให้ท่านฟังไปเรียบร้อยแล้ว ”

ลงทุนพลมองจ้องหน้าถามนิธิ ก่อนจะพูดว่า : ” ก็แกนั่นแหละ ทำให้ฉันเข้าใจผิดหมดเลย แล้วก็ไม่รีบพูดให้เคลียร์ตั้งแต่แรก

เมื่อได้ยินที่พวกเขาอธิบาย ปากเหมือนยกภูเขาออกจากอก

ที่แท้จอมพลนเทพก็ไม่ได้รังเกียจเธอ !

เมื่อตอนที่เธออยู่นอกห้อง เธอเข้าใจว่าท่านไม่ชอบเธอมาโดยตลอด คงเป้นเพราะฐานะของครอบครัวไม่ดีพอ และอาจเป็น เพราะเธอไม่ใช่คนเก่ง มีอะไรโดดเด่น เลยทำให้ท่านคิดว่าเธอ ไม่คู่ควรกับธามนิ

แต่คิดไม่ถึงว่า ที่แท้เธอก็เป็นพวกกระต่ายตื่นตูมไปเอง

จอมพลนรเทพพูดกับยามนิยว่า : ” ปาณีเป็นคนดีใช้ได้ แก โชคดีที่ได้เจอผู้หญิงแบบนี้ เมื่อได้เจอแล้วก็ต้องรักษาเอาไว้ดีๆ ผู้หญิงอย่างเธอใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆนะ ”

ธามนิธิพยักหน้าเบาๆ : “ผมทราบแล้วครับ ” ธามนิธิพูดจบก็หันไปมองที่ปาณี แล้วเขาก็แอบจับมือเธอไว้ที่ ใต้โต๊ะ

ต่อหน้าท่านจอมพล ปาณีรู้สึกประหม่ากระวนกระวาย เธอก็ เลยซักมือกลับมา

ท่านจอมพลพูดกับเธอว่า : “แม่หนูนสายตากว้างไกล แถม วาสนาดี เมื่อตอนที่เขาบาดเจ็บเธอยังเต็มใจที่จะแต่งงานกับเขา มาถึงวันนี้เขาจะต้องดูแลเธอเป็นอย่างดีไปชั่วชีวิต