ตอนที่ 600

ยิ่งไปกว่านั้น เขาทำแบบนี้ต่อหน้าปาณี ซึ่งเหมือนกับว่าไม่ได้ หน้าเธอเลยแม้แต่น้อย

นลินยืนนิ่งเป็นท่อนไม้ กัดริมฝีปากตัวเอง ท่าทางของเธอ เหมือนคนจะร้องไห้ยังไงยังงั้น

แต่ก่อนเมธซนั้นมักจะทนไม่ได้ถ้าต้องเห็นเธอเป็นแบบนี้ เมื่อ ไหร่ที่เธอรู้สึกแย่ เขาก็จะรีบมาโอ้เธอทันที

แต่ ณ ตอนนี้ เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้ เมธชนันกลับไม่มีท่าที ใดๆต่อเธอเลยสักนิด แล้วเขาก็ขับรถออกไป

เดิมทีปาณีก็คิดว่าการนลิน โผล่มาในวันนี้ เป็นเพราะเธอมี

ความสัมพันธ์อันดีกับทุกๆคน แต่เมื่อได้เห็นกลับกลายเป็นว่าไม่

ได้เป็นอย่างที่เธอคิด

ปากพูดออกมา : ” ทำไมคุณทำกับผู้หญิงแบบนี้ล่ะคะ ? ” แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม ใจลึกๆเธอก็อยากกดไลค์ให้กับเมธซนั้นอยู่ เหมือนกัน

เมธชนันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ” ผู้หญิงก็แบ่งได้หลาย ประเภทนะ ถ้าเป็นแบบปาณีเนี่ย แน่นอนว่าก็ต้องปฏิบัติด้วยเป็น อย่างดีอยู่แล้ว

แต่ถ้าเป็นแบบยนลิน ก็ช่างมันเหอะ !
เดี๋ยวนี้การที่เมชนได้เห็นนลิน ก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกโมโห เพราะผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ได้ชอบเขาจริงๆ แต่ยัง พยายามหลอกใช้ความรู้สึกของเขาอีกด้วย

เมธัชมันไม่ได้พาพวกเขากลับไปที่บ้านมีสิทธิ์เวช แต่พาไป ที่พักของเขาเอง

วันพรุ่งนี้ถึงจะเป็นวันเกิดของจอมพลนเทพ ธามนิธิกับปาณี เพิ่งจะมาถึงกันวันนี้เอง คงไม่เหมาะถ้าจะไปเยี่ยมท่านในตอน

วันพรุ่งนี้ค่อยเข้าไป จะได้ดูเป็นทางการมากยิ่งขึ้น

เมื่อกลับมาถึงบ้าน เมธชนั้นจอดรถแล้วจึงเดินมาเปิดประตูรถ ให้ปาณี ” ขอบคุณค่ะ ” ปาณีพูดขอบคุณเขา

เพราะเกรงว่าจะดูแลเธอได้ไม่ดี สำหรับการมาครั้งแรกของ

เธอ เมธซนันก็เลยบริการปาณีเป็นอย่างดี

ส่วนธามนิธิที่นั่งอยู่ข้างๆ อืม ไม่ต้องไปดูแลอะไรมาก

เมธชนันเดินนำทั้งสองไปยังบ้านพักของเขา ” คิดซะว่าที่นี่เป็น บ้านของตัวเองก็แล้ว ไม่ต้องเกรงใจนะ แต่ก่อนถามนิธิก็มานอน ที่มีอยู่บ่อยๆ ”

ปาณีฟังเมธนันพูดจบ ก็หันไปมองธามนิธิที่อยู่ข้างๆ แต่ก็พบ ว่าคุณอาไม่ได้เดินตามเมธซนั้นมา แต่กลับกำลังยืนมองดูบ้าน หลังนี้ เหมือนกำลังรำลึกความหลังอะไรบางอย่าง
ท่าทางของเขาดค่อนข้างเคร่งขรึม

ปาณีแกล้งหยอกเขาโดยการคว้าไปที่ฝ่ามือของเขา เมธุชนันหันกลับไปเห็นฉากนี้พอดี ก็เลยยิ้มๆที่มุมปาก

ด้วยความที่เขารู้จักนิสัยของสามนิธิ สาวน้อยคนนี้น่าจะเป็น ผู้หญิงในแบบที่สามนิธิชอบ

เมธชนันมองดูธามนิธิ แต่ก็ไม่ได้ขัดจังหวะเขา เขายืนรออยู่ที่ ประตูครู่หนึ่ง

สักครู่ต่อมา ธามนิธิก็กุมมือปาณีพากันเดินตามเขาไป ที่บ้านมีคุณน้าอยู่ ทันทีที่เห็นเขาก็พูดอย่างใจว่า : ” ชนัน กลับมาแล้วเหรอ ”

” ใช่ครับ ” เมธชนันพูดด้วยความตื่นเต้นเหมือนไปเจออะไร

มา: “คุณน้าทายซิว่าผมพา ใครกลับมาด้วย ?

คุณน้าขยับกรอบแว่นตา แล้วก็ได้เห็นธามนิธิพาผู้หญิงคน หนิ่งกลับมาด้วย เธอสตั้นท์ไปสองวิ ก่อนจะเอ่ยปากออกมา : ” ธามนิธิ ? ”

เธอแค่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ว่านี่คือธามนิธิตัวเป็นๆ

ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาเกิดอุบัติเหตุ ใครๆต่างก็พากันพูดว่าเขา คงไม่สามารถลุกขึ้นมาเดินได้ไปตลอดชีวิต

เธอยังคิดเลยว่า คนดีๆอย่างธามนิธิทำไมต้องมาเจอเรื่อง แบบนี้ด้วย คิดแล้วก็เสียใจ
แต่ทว่า ในตอนนี้ สามนิธิที่กำลังยืนอยู่ต่อหน้าเธอ กลับ ปก แข็งแรง

ธามนิธิได้เห็นคุณน้าเดินเข้ามาหา เขาตอบเธอไปว่า ” ผมเอง ครับ ”

ถึงแม้ว่าสีหน้าเขาจะราบเรียบไม่แสดงอาการใดๆ ทว่าปา ที่กำลังกุมมือเขาอยู่กลับรู้สึกว่า ใจเขากำลังเต้นแรง

ได้มาเจอญาติสนิทมิตรสหายแบบนี้ เขาจะต้องมีความสุขและ ตื้นตันใจมากอย่างแน่นอน

คุณน้ารีบพูดด้วยความตื่นเต้น ” นั่งก่อนๆ! นานแล้วนะที่ เธอไม่มาเยี่ยมน้าเลย เมื่อไม่กี่วันก่อนน้ายังฝันเห็นเธออยู่เลย พอถามถึงเธอกับชนัน เขาก็ไม่เห็นบอกว่าเธอจะมาที่นี่ ”

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอให้ความเอ็นดูในตัวธามนิธิมากกว่า

เมธซนันเสียอีก

เมื่อเทียบกันระหว่างสองคนนี้ บางทีเมธชนั้นก็ทําตัวไม่ได้ เรื่อง แต่ธามนิธิจะสุขุม และหนักแน่นมากกว่าเขาเยอะ