ตอนที่ 598

ที่ยืนอยู่ข้างกายสามนิธิ ในตอนนี้ คือสาวน้อยสูง 165 เซนติเมตร ริมฝีปากแดง ฟันขาว แต่งตัวคล้ายกับเด็กนักเรียน ดูแล้วอายุยัง น้อย มีท่าที่ประหม่าเกร็งๆอยู่หน่อยๆ

สายตาของเมธชนจดจ้องไปที่ปาณี แววตาเธอช่างดูใสซื่อ แวบแรกที่ได้เห็นเธอ ความรู้สึกที่ลอยเข้ามาในหัวของเขาก็คือ : กระต่ายน้อยที่กำลังหลงทาง

เธอดูไม่เหมือนกับนดิน ที่เมื่อได้เห็นครั้งแรกก็ให้ความรู้สึกที่ เจิดจ้าเป็นประกาย มองดูแล้วรู้สึกสบายตา ให้ความรู้สึกอิสระ เสรี

พวกเขาต่างก็มองออกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนกับผู้หญิง

รอบๆตัวพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

ผู้หญิงพวกนี้ ต่างก็เปรียบเหมือนดอกไม้แสนสวยที่ถูกเลี้ยงไว้ ในเรือนกระจก

สําหรับปาณี เธอดูแตกต่าง และไม่ให้ความรู้สึกเช่นนั้น แต่กลับสร้างความประทับใจที่ลึกซึ้งต่อผู้ที่พบเห็นมากยิ่งขึ้น

พี่รอง ไม่เจอกันนานเลย ” ในกลุ่มเพื่อนสนิทของเขา ธา มนิธิมีลำดับความอาวุโสอยู่ในอันดับสอง ดังนั้นทุกคนจึงคุ้น เคยกับการเรียกเขาว่าพี่รอง
ตั้งแต่เขาเกิดเรื่องในตอนนั้น และกลับไปอยู่ที่เมืองชยุต ก็ เหมือนกับว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเพื่อนๆ ทางนี้ค่อยๆ ขาดหายไป

หลายต่อหลายครั้งที่เพื่อนๆอยากจะพากันไปเยี่ยมเขาที่เมือง ชยุต แต่ก็ต้องถูกเมธซนั้นคอยขวางไว้ทุกที

เพราะในตอนนั้นธามนิธิไม่ต้องการจะพบหน้าใครทั้งนั้น

พอได้มาเห็นพี่รองของพวกเขาในวันนี้ ทุกคนจึงรู้สึกตื้นตันใจ เป็นอย่างมาก

มันทำให้พวกเขารู้สึกว่า พี่รองผู้ห้าวหาญเด็ดเดี่ยวของพวก เขา กลับมาแล้ว !

ธามนิธิค่อยๆเปรยยิ้มออกมา ” ไม่เจอกันนานเลยนะทุกคน ”

มีสองคนเดินเข้ามาหาเขา หนึ่งในนั้นออกแนวตุ้งติ้งเหมือนผู้ หญิง ก่อนจะเข้ามาสวมกอดธามนิธิ ” พวกเราโคตรคิดถึงพี่เลย

เมธชนันได้เห็นฉากนี้เข้าไปถึงกับทนไม่ไหว ” พอละพวกมึง แฟนพี่รองเค้ายืนอยู่นั่นนะเว้ย ”

พวกเขาไม่มีใครรู้จักตัวตนของปาณี ได้ยินมาเพียงแค่ว่าธา มนิธิแต่งแล้วหย่าแล้ว แต่ก็ไม่มีใครเคยได้เห็นอดีตภรรยาของ เขา

เมื่อได้เห็นปาณี พวกเขาก็เลยคิดว่าเธอเป็นแฟนใหม่ของเขา หลังจากที่เขาหย่าแล้ว
เมื่อพวกเขาได้เห็นปาณี ก็เลยแกล้งหยอกว่า : “แปลกจริงๆ เลย แต่ก่อนพี่รองเป็นคนที่ไม่ชอบคุยกับผู้หญิง พอมีคู่หมั้นคู่ หมาย ก็ไม่เห็นจะสนใจคู่หมั้นเลย คิดไม่ถึงว่าวันนี้พี่รองจะพาผู้ หญิงมาด้วย”

หลังจากสามนิธิหมั้นหมายกับนลินแล้ว เวลาเขามาพบปะ สังสรรค์กับเพื่อนๆ เขาก็ไม่เคยพานลินมาด้วยเลยสักครั้ง แต่ นลินก็พยายามหาทางเสนอหน้ามาร่วมวงด้วยทุกครั้งไป

นลินเป็นผู้หญิงประเภทกะล่อนปลิ้นปล้อน ต่อให้ธามนิธิท เย็นชาใส่เธอ เธอก็ยังดันทุรังที่จะพาตัวเองเข้ามาสู่โลกของเขา จนได้

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอยู่ พวกเขาเกือบจะลืมไปแล้ว ว่านลิน มีสุวรรณ์ก็ยังอยู่ตรงนั้นด้วย

ตั้งแต่ที่ปาณีปรากฏกายขึ้นที่นี่ นลิน มีสุวรรณ์ก็เหมือนสลาย หายไปอย่างไร้ตัวตน

ได้ยินว่าสามนิธิจะพาแฟนมาด้วย แต่คิดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิง คนนั้นจะเป็นปาณี

สมัยที่เธอเป็นคู่หมั้นของเขา เขาไม่เคยคิดที่จะพาเธอมาพบ เพื่อนๆเขาเลยสักครั้ง คิดไม่ถึงจริงๆว่าเขาจะพายเด็กกะโปโล นี่มาด้วย

ไม่รู้ว่ายัยปาณีนั้นมีอะไรดีนักหนา มันมีอะไรคู่ควรกับที่เขา ทำให้ขนาดนี้ !
ปาณียืนอยู่ข้างๆตามนิธิ เมื่อได้ยินทุกคนพูดถึงตัวเอง ก็ได้แต่ ยืนส่งยิ้มอ่อนๆ อย่างสุภาพเรียบร้อย

เธอเคยคิดมาตลอดว่าสามนิธิเป็นคนรักสันโดษ เก็บเนื้อเก็บ

ตัว แต่ที่ไหนได้ เขากลับมีเพื่อนเยอะแยะมากมาย มีบางคนถามขึ้นมาว่า : ” ไม่ทราบว่าพี่สะใภ้ชื่ออะไร

ครับ ? ”

ธามนิธิหันไปส่งสายตาเชิงให้กำลังใจปาณี เธอรวบรวมความ กล้าแล้วบอกชื่อของเธอให้ทุกคนทราบ

” ท่าไมชื่อฟังดูคุ้นๆหูจัง ” ทุกคนพากันพูดอย่างสงสัย

ธามนิธิไม่อธิบายต่อ เขาพูดแค่เพียงว่า : ” ปาณีอายุยังน้อย พวกนายก็ระวังๆหน่อย ”

นี่มันปกป้องกันชัดๆ!