ตอนนีเธอตายใจไปแล้วและเริ่มยอมรับที่

พวกเขาหย่ากัน

รับไม่ได้แล้วจะทำอะไรได้?

ปาณีก็โดนเขาส่งไปแล้ว

เมื่อคืนได้ยินมาว่าธามนิธิไปกินข้าวกับ ปาณี

พึ่งหย่ากับภรรยาตัวเองแล้วยังกินข้าวด้วย กันได้ดูก็รู้ว่าเขาไร้หัวใจขนาดไหน!

ในใจของไวยาต มีข้อตำหนิธามนิธิเยอะ แยะถ้าคนนี้ไม่ใช่เจ้านายตัวเองเธอทนที่จะด่าเขา ไม่ไหวหรอก

ในปากธามนิธิยังมีฟองที่ล้างไม่สะอาดฟัง ที่ไวยาตย์พูดจบก็มองเขาในกระจก “ฉันเคยบอก เมื่อไหร่ว่าจะไปทำสัญญาหย่า?”

อย่าว่าแต่สัญญาหย่าเลยแม้กระทั่งใบหย่า ถึงตอนนี้เขายังไม่ได้เซ็นเลย

ไวยาตย์มองเขา “คุณหมายความว่าไง ครับ? ถ้าจะหย่าก็ต้องเด็ดขาด ครับอย่า กา แบบนี้เลยอย่าง คุณปาณีจะได้ไปหาคนดีๆเร็วๆ คุณไม่ชอบเขาแต่ยังมีคนชอบเขาอีกนะครับ”

“ธามนิธิมองไวยาตย์สายตาก็เย็นชาลงสภาพแบบลองพูดอีกรอบดูสิ

ไวยาต โดนเขามองจนทําตัวไม่ถูกและอด กลับไปนึกคําที่ธามนิธิพูดอีกรอบไม่ได้ไม่เอา สัญญาหย่างั้นเขาก็หมายความว่า……

ไวยาตย์ราวกับโดนตีจนเข้าใจหมด “งั้น คุณก็ไม่คิดจะหย่ากับเขาจริงใช่ไหมครับ?”

ธามนิธิถึงผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ข้างๆมาเช็ดฟอง

ที่อยู่ข้างปาก

มองไวยาต ราวกับมองคนโง่ “ฉันชอบ ปาณีเธอดูไม่ออก?”

‘ขอโทษครับแต่มันดูไม่ออกจริงๆ ดูจากนิสัยที่ไม่ชอบพูดของเขาคนอื่นจะไป ดูออกจากทางไหนเหล่า?

ไวยาตย์ฟังที่ธามนิธิพูดจบก็อดบ่นในใจไม่ ได้

เธอถามอย่างไม่เข้าใจ “คุณชอบเขาแล้ว ยังจะหย่ากับเขา?”

รามนิธิบอก “ช่วงนี้ข้างนอกก็มีแต่ข้างลือ แย่ๆปาณีรู้สึกกดดันและอีกอย่างตอนที่ฉัน แต่งงานกับปาณีเพราะหานลิน มีสุวรรณ์ไม่เจอ เลยหาเธอมาแทนแบบนี้มันก็ไม่แฟร์กับเธอสิ”

อย่าว่าแต่อย่างอื่นเลยแค่วันครบรอบงาน แต่งคิดหนึ่งรอบอารมณ์ไม่ดีหนึ่งรอบ
ไวยาต ชะงักไม่คิดว่าที่ธามนิธิกับปาณี เซ็นหย่ากันก็เพื่อปาณีทั้งนั้น

ข่าวลือพวกนั้นเธอก็ได้ยิน

รู้ว่าคนพวกนั้นก็แค่อิจฉาเลยพูดแบบนั้น

บางครั้งเธอก็ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่ธามนิธิ มีต่อปาณีมันมากเท่าไหร่

ธามนิธิกับเธอเป็นพวกเดียวกันกับเรื่อง ความรู้สึกมันก็เฉยๆ

ในใจปาณีจะคิดมากมันก็ปกติ

แต่เธอก็รู้สึกธามนิธิมามั่วมาก “งั้นคุณรู้

ไหมครับว่าถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไปคนเข้าจะคิดกับ คุณยังไง? พวกเขาจะคิดว่าคุณทิ้งปาณีจริงๆและ รู้สึกนิสัยสันดานคุณไม่ดี”

“งั้นก็ให้พวกเขาคิดแบบนี้แหละ” ธามนิธิ นิ่งๆ “คนอื่นจะด่าฉันยังไงฉันไม่สนแต่อย่าไปด่า ปาณีก็พอ!”

ใจเขาเข้มแข็งพอเลยไม่สนใจว่าคนอื่นจะ ว่ายังไง

ไวยาตย์ที่ยืนอยู่ข้างๆเห็นธามนิธิเป็นแบบนี้ ก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี

ธามนิธิเดินออกมามองเขา “เรื่องนี้เธอรู้ก็ พอแล้วอย่าเอาไปพูด วล่ะถ้าไปเตือนปาณีแล้ว