ตอนที่ 478

ได้ใช้เงินสามี เธอย่างมีความสุข!

ทุกคนต่างแยกย้ายหลังทานข้าวเสร็จและออกมา ปาณีขึ้นรถ และนั่งลงข้างๆตามนิธิ

คนขับรถขับรถออกไป เธอและเขาต่างไม่ได้เอ่ยพูดอะไร ผ่านไปชั่วครู่ ธามนิธิจึงยื่นมือออกมาและกุมมือเธอเอาไว้

บนนิ้วของเขา ยังคงสวมแหวนที่ใส่ตั้งแต่ตอนแต่งงานและไม่ เคยถอดมันออกมาเลยนับแต่นั้น

กลับเป็นปาณีที่รู้สึกไม่สะดวกในการสวมใส่ยามปกติ ดังนั้น

จึงวางไว้ที่บ้านไม่เคยสวม

เธอกอบกุมมือของเขาไว้และพูดกับเขาอย่างตรงไปตรงมา “เรื่องของคุณหนูนลิน ฉันก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อน เพียงแต่ วันนี้

ฉันอดทนไม่ไหวจริงๆ ดังนั้นจึงลงมือไป

ตอนทีชยาพหยิบยกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ธามนิธิมีสีหน้า เคร่งเครียดขึ้นเล็กๆ ดังนั้นปาณีจึงเป็นกังวลว่าเขาจะโกรธ

คนในบ้านวิสิทธิ์เวชล้วนค่อนข้างควบคุมตนเองได้ดี ไม่ลงมือ

ขึ้นมาง่ายๆ

ไม่เหมือนเธอ……….

เรื่องการควบคุมตัวเอง ในยามปกติเธอก็คิดได้อยู่หรอก
แต่พอต้องเผชิญกับคนที่ตนเกลียดขี้หน้าปากอดไม่อยู่จริงๆ และปล่อยตัวเองไปตามอำเภอใจ

ธามนิยมองเธอรอบหนึ่งและเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “เงยหน้าขึ้น

มา”

ปาณีได้ยินคำพูดของเขาจึงเงยหน้าขึ้น มองเห็นธามนิยยกมือ มด้วยสีหน้าจริงจัง

“ถึงแม้เรื่อง ในวันนี้เธอออกจะทำเกินไปหน่อย แต่คุณ อาไม่ถึงกับต้องตีเธอก็ได้ ?

ไม่เอานะ! เธอกลัวความเจ็บปวดที่สุด!

ปาพูด “ฉันผิดไปแล้ว ครั้งหน้าไม่กล้าแล้ว

มือของธามนิธิยื่นเข้ามาและดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอด ทั้ง ร่างกายและริมฝีปากถูกกดไว้แน่น

ริมฝีปากเล็กๆของเธอทำให้คนอดไม่ไหวที่จะจูบมันลงไป

ปาณีรู้สึกสับสนเล็กน้อย ก่อนจะคิดได้ว่าคุณอาที่จริงแล้วไม่ ได้ต้องการจะตีเธอแต่กลับจะจูบเธอต่างหาก

อย่างนี้ก็ดี!

เธอเพิ่งจะคิดจบ วินาทีต่อมา ธามนิธิก็ปล่อยเธอและขมวดคิ้ว ขึ้นอย่างไม่ชอบใจ “เธอดื่มเหล้าหรือ?”

“เอ่อ…. นิดหน่อยค่ะ”ปาณีมองท่าที่เคร่งขรึมของเขารู้ว่าตัว

เองแย่แล้ว
ชายชราที่ควบคุมแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่ใส่ในยามปกติ จะยอม ให้เธอดื่มเหล้าได้อย่างไร?

ปาณีพูด “แค่ดื่มกับพวกเขานิดหน่อยเท่านั้นเองค่ะ นิดเดียว

ไม่เยอะ” กลัวว่าเขาจะไม่เชื่อ ตอนเอ่ยพูดเธอจึงยื่นออกไปทำท่า

ประกอบให้ดู

ธามนิธิไม่ได้สัมผัสเธออีกต่อไป เขานั่งอยู่ด้านข้าง ท่าทางไม่ ค่อยสบอารมณ์

ถึงแม้จะบอกว่าดื่มกับคนรู้จัก แต่เขาก็ยังไม่ชอบให้ปาณีดื่ม เหล้าอยู่ข้างนอกอยู่ดี เธอเพิ่งจะอายุเท่าไหร่กัน

ในสายตาของเธอ เธอคือเด็กน้อยคนหนึ่ง

“คุณอา” ปากลัวเขาโกรธจึงพูดอย่างเอาใจ “ครั้งหน้าไม่ ดื่ม ไม่ดื่มแล้วค่ะ…..คุณอย่าโกรธเลยนะ!”

ธามนิธิไม่ได้มองเธอ เดินถือไปไอแพดออกไปอย่างเฉยเมย “กลับไปล้างให้สะอาดแล้วค่อยมาพูดกับฉัน

“ปาณีมองดูเขาอย่างบูดบึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะส่งเสียง

ตอบว่า “อืม”

คุณอาโกรธแล้ว

ไม่พอใจ……

เวทีสนั่งอยู่บนโซฟาเล่นโทรศัพท์ ผ่านไปไม่นานก็มองเห็นคุณน้าของเขากับปาณีเดินเข้ามาจากข้างนอก

เนื่องจากที่นี่อยู่ใกล้กับมหาลัย เขาจึงเป็นตั้งแต่ก่อนมาพักที่

บ้างไม่มาบ้าง ยังไงก็ตาม มียามนิธิอยู่เขาไม่สามารถก่อคลื่นอะไรขึ้นมาได้

อยู่แล้ว

ธามนิธิเดินนำหน้ามาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ในขณะที่ปาณีเดิน ตามมาราวกับลูกสะใภ้ที่เพิ่งกระทำความผิดลงไป

ดูเหมือนจะทำอะไรผิดลงไป จึงได้มีทีท่าแบบนี้

เรื่องราวของปาณีที่เกิดขึ้นในมหาลัย เขารู้เรื่องหมดแล้ว

เพราะปา สาดน้ำใส่นดินจึงถูกคนในฟอรั่มวิจารณ์มากมาย เวทสจึงเป็นกังวลเรื่องเธออยู่บ้าง