ประเด็นสําคัญคือเธอรู้ว่าพูดไปก็ไม่มี ประโยชน์

เรื่องของนลิน เธอจัดการด้วยตัวเองก็พอ

นภันต์พูดว่า “แม่เป็นห่วงพี่มากนะ มักถาม ผมเกี่ยวกับเรื่องของพี่ตลอดเวลา”

ตอนนี้ธามนิธิหายดีแล้ว ปาณีก็แทนที่ นภันต์อย่างสิ้นเชิง กลายเป็นแก้วตาดวงใจของ ฝนสิริไปแล้ว

พอรู้ว่านลินจะแย่งธามนิธิกลับคืนไป ฝน สิริจะตกลงได้ยังไงล่ะ?

ปาณีพูดอย่างปวดหัวว่า “นายก็อย่าบอกแม่ ไปสักทุกเรื่อง นายก็รู้นิสัยของแม่อยู่แล้ว ถ้าเขา รู้เรื่องอะไรไปก็ป่าวประกาศไปทั่ว”

ประเด็นสำคัญคือ พอคนอื่นได้ยินแล้วก็จะ หัวเราะเยาะเท่านั้น

“อืม รู้แล้ว คราวหลังผมจะพยายามพูดน้อย กว่านี้”

“ฉันรู้สึกว่านายจะเป็นคนทรยศนะ” ประเภทที่ว่าเก็บอะไรไว้ไม่ได้เลย

ฝนสิริ กับเขามาโดยตลอด พูดกับแม่ของ ตัวเอง แน่นอนว่ามีอะไรเขาก็บอกไปหมดอยู่แล้ว
หลังจากที่ปากโดยกับนกันต์จนเสร็จ ก็ไม่ ได้ใส่ใจเรื่องนี้อีก

ในตอนเช้า ฐิติพรกำลังตัดแต่งต้นไม้ ดอกไม้อยู่ในสวน ปาณีก็ทําเป็นเพื่อนเธอ เธอมองไปยังปาณีแวบหนึ่ง พูดว่า “วันนี้ ปาณีไม่ไปเรียนหรอ?”

“หนูลาค่ะ” ปาณีพูด “คิดถึงแม่เลยลามาอยู่ เป็นเพื่อนแม่ไง”

หลังจากฐิติพรได้ยินคำพูดของเธอ ก็อดไม่ ได้ที่จะหัวเราะ พูดด้วยสายตาจับผิดว่า “สร้าง ปัญหาที่โรงเรียนจนโดนอาจารย์ว่ารึเปล่า? ไม่ เป็นไร บอกแม่ได้ เดี๋ยวแม่ไปคุยให้

ในสายตาของเธอ ปาณีเป็นเพียงเด็กคน หนึ่ง เป็นเรื่องปกติที่อาจจะซนบ้างในบางครั้งจน ทําให้คุณครูโมโห

เธอตามใจปาณีมาก รู้สึกว่าเรื่องพวกนี้เป็น เรื่องเล็ก ยอมที่จะเข้าข้างเธอ

หลังจากที่ปาณีได้ยินคำพูดของฐิติพร ก็อด

หัวเราะไม่ได้ “จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไงคะ? ไม่มี

เรื่องแบบนี้หรอกค่ะ”

“อ้อ งั้นถ้ามีปัญหาอะไรก็อย่าลืมบอกแม่นะ แม่จะยืนอยู่ข้างเธอเสมอ”
ปากมองไปยังฐิติพร รู้สึกดีใจมาก “แม่คะ แม่ดีกับหนูจังเลย” ปาณีรู้อยู่แล้วว่า แม้ทุกคนจะเอาเวทีส

ขนาดนั้น แต่ถ้าหากเขามีเรื่องในโรงเรียนกลับมา บ้านต้องถูกสั่งสอนแน่ๆ

แต่ว่า ในบ้านหลังนี้ มีเพียงเธอที่อยากทํา อะไรก็ได้ พวกเขาก็พร้อมที่จะเข้าข้างเธอตลอด เวลา

ฐิติพรพูดว่า “นั่นเป็นเพราะว่าปาณีของเรา ดีตอธามนิธิด้วยต่างหาก ไม่เหมือนนลินคน

พอพูดถึงนลิน ฐิติพรก็มองไปยังปาณี “เธอ กับธามนิธิก็รีบมีลูกซะ จะได้ตัดความคิดของผู้ หญิงคนนั้น”

เพื่อที่จะไม่ทําให้ฐิติพรผิดหวัง ปาณีจึง พยักหน้าตอบว่า “หนูรู้แล้วค่ะ”

แต่ว่า เรื่องจะมีลูก เธอกับธามนิธิมีความ เห็นตรงกันว่ายังไม่เอาตอนนี้

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าหากมีลูกเพราะนลิน นั่น ไม่มีความหมายใดๆเลย

พวกเธอกําลังคุยกันอยู่ แม่บ้านก็เข้ามาพูด กับฐิติพรว่า “คุณนายคะ คุณทัดพรมาหาค่ะ”

พอได้ยินชื่อขอแม่นลิน ปาณีก็อึ้งไปสักพัก
” ฐิติพรขมวดคิ้ว “เขามาทำอะไร?”

“บอกว่ามีเรื่องสำคัญค่ะ “ให้เขาเข้ามาส” ฐิติพรยื่นกรรไกรไปให้แม่ บ้านที่ยืนอยู่ข้างๆ พูดกับปาณีว่า “พวกเราไปดู

เขากันเถอะ”

เมื่อก่อน ตอนที่บ้าน สุวรรณ์รู้ว่าธามนิธิได้ รับบาดเจ็บ พูดลับหลังนานาชนิด ถึงขั้นพูดจาไม่ ต่อหน้าด้วย

ตอนนี้ธามนิธิดีขึ้นแล้ว ฐิติพรจึงอยากดู ลีลาการเลียแข้งเลียขาของบ้านมีสุวรรณ์ว่าจะ เป็นยังไง แน่นอนว่าไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงไม่ รับแขก

ปาณีประคองฐิติพรเข้าไปในห้องรับแขก

เห็นทัดพรนั่งอยู่ในนั้น แต่งตัวอย่างหรูหรา แสบ ตามาก แม่ของนลิน แต่งตัวเว่อร์วังอลังการแบบนี้

ตลอด

ฐิติพรนั่งลงบนโซฟา มองเธอแวบหนึ่ง “คุณ ทัดพรมาในวันนี้ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรคะ?”